Kolejny staroć, po który sięgnąłem dzięki uprzejmości lokalnej biblioteki. Aż dziw bierze, że tego nie zutylizowali. Ale to dobrze! Bo to bardzo fajny komiks. Główny bohater po uderzeniu w głowę cofa się w czasie i trafia do średniowiecznej Anglii. Dzięki wykorzystaniu zaćmienia słońca, staje się nadwornym ministrem i od razu bierze się za unowocześnianie państwa. Wprowadza szereg wynalazków, które zna ze swoich czasów, ale dla ciemnego ludu to magia. Przez to wpada ciągle w tarapaty i śmieszne sytuacje. Szkoda tylko, że historia kończy się tak szybko, ale chyba przez to, że fajnie się to czytało. Kreska już leciwa, ale lepsza niż w poprzednim dziele tego rysownika. Oczywiście znów na motywach powieści, tym razem Marka Twaina.

Kolejny staroć, po który sięgnąłem dzięki uprzejmości lokalnej biblioteki. Aż dziw bierze, że tego nie zutylizowali. Ale to dobrze! Bo to bardzo fajny komiks. Główny bohater po uderzeniu w głowę cofa się w czasie i trafia do średniowiecznej Anglii. Dzięki wykorzystaniu zaćmienia słońca, staje się nadwornym ministrem i od razu bierze się za unowocześnianie państwa. Wprowadza...

Jak dla mnie bardzo dobra rozrywka.
Wesoło, niektóre widoki były bardzo zabawne.
Sama historia bardzo ciekawa, co by się stało gdyby jeden taki Jankes wylądował w średniowieczu? Mógłby nieźle namieszać.
Świetny!
Polecam!!

Jak dla mnie bardzo dobra rozrywka.
Wesoło, niektóre widoki były bardzo zabawne.
Sama historia bardzo ciekawa, co by się stało gdyby jeden taki Jankes wylądował w średniowieczu? Mógłby nieźle namieszać.
Świetny!
Polecam!!

Nie znam oryginału ale komiks postarzał się okrutnie. Pod względem fabularnym nie jest satyryczny, jak głosi tył okładki, a po prostu infantylny, głupi i naiwny. Kreska chociaż ma swego rodzaju urok, to jednak nie ma startu do Marvela. Będąc w podstawówce, komiks bardzo mi się podobał, po latach szkoda było wracać, po prostu straciłem fajne wspomnienia.

Nie znam oryginału ale komiks postarzał się okrutnie. Pod względem fabularnym nie jest satyryczny, jak głosi tył okładki, a po prostu infantylny, głupi i naiwny. Kreska chociaż ma swego rodzaju urok, to jednak nie ma startu do Marvela. Będąc w podstawówce, komiks bardzo mi się podobał, po latach szkoda było wracać, po prostu straciłem fajne wspomnienia.

Czytałem w wieku wczesnonastoletnim. Nie czytałem oryginału Twaina, na którym komiks jest oparty, ale dzisiaj, po latach, wiedząc co nieco więcej o historii, stwierdzam, że to komiks kompletnie ahistoryczny, a jego satyra jest po prostu gruba. Sprytny Amerykanin w czasach ciemnoty, szkoda tylko, że to "ciemnota" w wyobrażeniu XIX-wiecznym- właśnie wtedy dość powszechna była prostacka krytyka epoki i ogólniki na jej temat.
W komiksie mamy na przykład dosyć naiwne przekonanie, że w VI wieku odbywały się turnieje rycerskie, a rycerze nosili pełne zbroje. Pierwszy turniej to dopiero XI wiek, a pełne zbroje to wynalazek późnośredniowieczny. Samo rycerstwo jako stan w VI wieku dopiero się kształtowało. Średniowiecze trwało bowiem tysiąc lat i miało różne okresy. W VI wieku mieszały się jeszcze rzymskie, antyczne wzorce z barbarzyńskimi, podczas gdy komiks sugeruje, że w VI wieku średniowiecze wyglądało tak, jak w XV. Rozumiem, że ten komiks to fantastyka, ale jednak utrzymana w konkretnych czasach i w konkretnym miejscu, toteż można oczekiwać jakiegoś minimum realizmu. Zamiast tego ostatniego, widzimy w pełnej krasie amerykańskie spojrzenie na historię Europy. Infantylna pogarda, choć niekiedy zabawna.
Jako 12-latek czytałem ten komiks z przyjemnością, dziś patrzę na niego z dystansem.

Czytałem w wieku wczesnonastoletnim. Nie czytałem oryginału Twaina, na którym komiks jest oparty, ale dzisiaj, po latach, wiedząc co nieco więcej o historii, stwierdzam, że to komiks kompletnie ahistoryczny, a jego satyra jest po prostu gruba. Sprytny Amerykanin w czasach ciemnoty, szkoda tylko, że to "ciemnota" w wyobrażeniu XIX-wiecznym- właśnie wtedy dość powszechna była...

"Jankes na dworze króla Artura" to drugi w życiu komiks przeczytany przeze mnie. I chyba nie ostatni, chociaż zdecydowanie wolę tradycyjne książki.
Akcja (jak to w komiksach) toczy się bardzo szybko, dialogi niekiedy były dość zabawne. Grafika też niczego sobie patrząc na rok wydania 1989.

Fajny przerywnik na godzinkę czytania między grubszymi tomiskami.

"Jankes na dworze króla Artura" to drugi w życiu komiks przeczytany przeze mnie. I chyba nie ostatni, chociaż zdecydowanie wolę tradycyjne książki.
Akcja (jak to w komiksach) toczy się bardzo szybko, dialogi niekiedy były dość zabawne. Grafika też niczego sobie patrząc na rok wydania 1989.

Fajny przerywnik na godzinkę czytania między grubszymi tomiskami.