Mistrzowska powieść w starym stylu, który tak lubię! Pięknie prowadzona akcja, wyraziste charakterystyki bohaterów, poruszane problemy sprawiły, że nie mogłam się od tej książki oderwać. I to zakończenie, gdzie zło przegrywa a dobro wygrywa, bardzo klasycznie. Czuję jakąś satysfakcję z tego faktu, tak realistycznie przedstawionego.

Mistrzowska powieść w starym stylu, który tak lubię! Pięknie prowadzona akcja, wyraziste charakterystyki bohaterów, poruszane problemy sprawiły, że nie mogłam się od tej książki oderwać. I to zakończenie, gdzie zło przegrywa a dobro wygrywa, bardzo klasycznie. Czuję jakąś satysfakcję z tego faktu, tak realistycznie przedstawionego.

Całkiem przyjemna i dorzeczna powieść tendencyjna o środowisku krakowskim lat 70. XIXw. W tamtych czasach "tendencyjność" oznaczała kierunek ideowy i moralny nadawany powieści, co oczywiście wiązało się z dosyć przewidywalnym rysem postaci, ale w zamian dawało klarowne przesłanie.
Tylko trzy pokolenia dzieli nas od tamtych czasów, bardzo mało, a różnice w mentalności są ogromne. Świat silnie hierarchiczny, podzielony na państwo i na służbę, gdzie ciągle ktoś kogoś całuje w rękę, w czoło, ktoś przed kimś upada do stóp w podzięce czy wzruszeniu - to już dziś się wydaje obce, a jeszcze nasz pradziad mógł te gesty wykonywać wobec dziedzica, księdza czy ojca przed swym ślubem.

Całkiem przyjemna i dorzeczna powieść tendencyjna o środowisku krakowskim lat 70. XIXw. W tamtych czasach "tendencyjność" oznaczała kierunek ideowy i moralny nadawany powieści, co oczywiście wiązało się z dosyć przewidywalnym rysem postaci, ale w zamian dawało klarowne przesłanie.
Tylko trzy pokolenia dzieli nas od tamtych czasów, bardzo mało, a różnice w mentalności są...

Linowski zmuszony jest pójść do córki z prośbą o pomoc.

Linowski zmuszony jest pójść do córki z prośbą o pomoc.

bez wątpienia najlepsza z powieści Michała Bałuckiego, które do tej pory miałem okazję przeczytać. W dwóch słowach - głównym bohaterem jest rodzina Linowskich, uważającej się za ludzi z wyższych sfer. Problem tylko w tym, że do owych sfer dostali się "tylnymi drzwiami". Nie posiadają praktycznie żadnego majątku i egzystują tylko dzięki pieniądzom od hrabiny Aurelii. Linowscy to ludzie bezwzględni, gotowi zrobić wszystko (nawet poświęcić szczęście własnych dzieci) dla zaspokojenia własnej próżności.

Ważnymi postaciami w powieści są dwie córki Antosia oraz Belcia. Antosia praktycznie od samego początku nie podziela zachowania rodziców, Belcia natomiast przeżywa przemianę - z pustej i próżnej osoby, staje się kobietą dla której liczą się inne wartości niż tylko pieniądz. Linowscy mają jeszcze syna, ale on do końca zostaje bezwzględnym cynikiem jak jego ojciec.

Jednym z "najmilszych" momentów powieści jest jedna ze scen finałowych, w której syn Linowskich płaci wysoką cenę za swoją przeszłość.

Powieść jest wielowątkowa i wielopłaszczyznowa i napewno niebawem sięgnę po nią po raz drugi, aby jeszcze głębiej wejść w wątki w niej zawarte.

bez wątpienia najlepsza z powieści Michała Bałuckiego, które do tej pory miałem okazję przeczytać. W dwóch słowach - głównym bohaterem jest rodzina Linowskich, uważającej się za ludzi z wyższych sfer. Problem tylko w tym, że do owych sfer dostali się "tylnymi drzwiami". Nie posiadają praktycznie żadnego majątku i egzystują tylko dzięki pieniądzom od hrabiny Aurelii....