Książka ta jest poprawioną i uzupełnioną wersją pracy doktorskiej profesor Marii Jolanty Olszewskiej. Autorka w sposób gruntowny i niezwykle szczegółowy opisuje wybrane zagadnienia dotyczące literatury polskiej okresu I wojny światowej. W kolejnych rozdziałach porusza m.in. problem "niewyrażalności" wojny, kwestie wojennego mizerabilizmu i pragmatyzmu, a także zagadnienia wojennej traumy czy różnych stanowisk rodzimych intelektualistów wobec irredenty.

Wyłaniający się z książki obraz pierwszej wojny światowej (określanej też często jako Wielka Wojna) wpisuje się w optykę zaproponowaną wcześniej m.in. przez Modrisa Eksteinsa i Martina Gilberta. W ujęciu tym pierwsza wojna światowa to zarówno pierwsza wojna totalna, jak i pierwsza wojna nowoczesna "wpisująca się w przestrzeń globalnej modernizacji, dotyczącej praktycznie wszelkich sfer życia, w tym również literatury" (M. J. Olszewska, Człowiek w świecie Wielkiej Wojny, s. 9).