Sympatyczna książka.
Bailey jest początkującą pisarką romansów, ale ciężko jej idzie opisanie głównego bohatera, więc w metrze wypatruje pierwowzór (tj. kogoś, kto wg niej nadaje się na pierwowzór),którego następnie śledzi. Facet po jakimś czasie orientuje się, że jest śledzony, przyłapuje ją na tym i Bailey musi się z tego tłumaczyć. Jej tłumaczenia go nie przekonują i uważa ją za wariatkę. Bailey więc przynosi mu maszynopis do pracy (śledziła go i wie gdzie pracuje) i w taki sposób zaczynają się spotykać w celach naukowych. Nie umiem powiedzieć jak długo trwała akcja książki, ale z pewnością nie była to miłość od pierwszego wejrzenia. Spotykają się przez jakiś czas, ona nawet poznaje jego rodziców, więc trochę to trwa. Bailey miała nieprzyjemne przeżycia w przeszłości i nie planowała się już z nikim wiązać.

Sympatyczna książka.
Bailey jest początkującą pisarką romansów, ale ciężko jej idzie opisanie głównego bohatera, więc w metrze wypatruje pierwowzór (tj. kogoś, kto wg niej nadaje się na pierwowzór),którego następnie śledzi. Facet po jakimś czasie orientuje się, że jest śledzony, przyłapuje ją na tym i Bailey musi się z tego tłumaczyć. Jej tłumaczenia go nie przekonują i...

Lubię od czasu do czasu trzasnąć sobie harlequina do poduszki, ale tym razem trochę się zawiodłam. Zawsze mnie dziwi taka miłość od pierwszego wejrzenia. Bohaterowie nawet nie zdążyli się zbyt dobrze poznać, a już padł temat małżeństwa. Z takiego pośpiechu biorą się rozwody.

Lubię od czasu do czasu trzasnąć sobie harlequina do poduszki, ale tym razem trochę się zawiodłam. Zawsze mnie dziwi taka miłość od pierwszego wejrzenia. Bohaterowie nawet nie zdążyli się zbyt dobrze poznać, a już padł temat małżeństwa. Z takiego pośpiechu biorą się rozwody.

jak to romansidło...

jak to romansidło...

27-32

27-32