W kwietniu 2006 r. pion śledczy Instytutu Pamięci Narodowej oddział w Katowicach wszczął śledztwo w sprawie zamachu na życie Jana Pawła II.

W trakcie dotychczasowego śledztwa prowadzący je prokurator Michał Skwara zgromadził łącznie ok. 20 tys. dokumentów: włoskich, bułgarskich oraz niemieckich. Jednak szczególnie ważne w tym kontekście, jako pierwotne źródło do dalszych badan i postępowań, są wyjaśnienia samego zamachowca Mehmeta Ali Agcy.

To jego wyjaśnienia, składane przed włoskimi sędziami śledczymi podczas śledztwa oraz przewodu sadowego, w latach 1980–1985, są przedmiotem publikacji „»Papież musiał zginąć«. Wyjaśnienia Ali Agcy”. Maja pierwszorzędna wartość dowodowa. Do tej pory w całości i z odpowiednim aparatem naukowym nigdy nie były publikowane.

Do druku wybranych zostało 37 najbardziej istotnych spośród 112 protokołów z przesłuchań Agcy, w całości bądź najważniejsze fragmenty. Przy wyborze dokumentów do druku brano pod uwagę przede wszystkim protokoły, które w istotny sposób odnosiły się do organizacji zamachu oraz zawierały opisy osób odgrywających istotna role w trakcie
przygotowań do zamachu na Jana Pawła II.

Publikowane dokumenty prezentują tez rożny sposób narracji Agcy na ten temat. Zostały dobrane w taki sposób, aby czytelnik zorientował się, według jakiego klucza Agca zmieniał swoje wyjaśnienia, jakie watki początkowo pomijał, jakie dodawał, a z jakich w czasie dalszych przesłuchań lub na sali sadowej zupełnie się wycofał.

Ta publikacja pozwala nie tylko szczegółowo odsłonić kolejne fazy przygotowań do zamachu na Jana Pawła II oraz ustalić tożsamość uczestniczących w nich osób, ale także zwraca uwagę na watki, które w trakcie procesu, prawdopodobnie z przyczyn politycznych, nigdy nie zostały rozwinięte ani wyjaśnione. Chodzi przede wszystkim o kwestie związane
z wyprawa Ali Agcy do Teheranu wiosna 1980 r. oraz okoliczności jego spotkania w tym kraju z oficerem KGB mjr. Władimirem Kuziczkinem, pracującym pod przykryciem jako sowiecki dyplomata.

Zdaniem autora publikacji, ten watek pozwala ustalić pierwsze ogniwo w procesie przygotowań do zamachu na Jana Pawła II, wskazując przy tym na sowiecki watek, znacznie ważniejszy aniżeli tzw. bułgarski ślad w operacji zabicia papieża. Publikacja, zachowując wszystkie rygory opracowania naukowego, podsumowuje także dotychczasowa wiedzę na temat zamachu z 13 maja 1981 r., falsyfikuje rożne teorie związane z tym wydarzeniem oraz wskazuje na zapoznane dotąd tropy i poszlaki, istotne dla ustalenia prawdy o zamachu na życie Jana Pawła II.