DMZ. W strefie

Na miłość boską - co za kocopoły opowiada Brian Wood, to głowa mała. Spodziewałem się poważnej serii politycznej, a dostałem parujące łajno, które odrzuca zapachem i zostawia nieprzyjemny ślad na bucie! Dlaczego za tematy polityczne zabierają się osoby, które nie wiedzą, jak ona działa i czemu służy, dlaczego no! Niektórym przydałaby się kontrola chińska - żeby mieli zakaz wypowiadania się na debaty publiczne, bo nie mogę patrzeć i słuchać, jak ktoś używa deklamacji politycznych ze szkodą dla słuchacza. Scenarzysta od początku popełnia podstawowy błąd - wymyślił sobie, że Wielkie Jabłko, czyli Manhattan, który jest obszarem zagospodarowanym przez finansjerów czy pijarowców - stanie się Wolnym Stanem, gdzie wojna domowa wyżarła mózg armii wywiadowczej. Mam uwierzyć, że centrum bankierów stanie się strefą zdemilitaryzowaną? Skandal! Przecież to jawna głupota z samego założenia.

Umieścił akcję w stylistyce postapo, gdzie dominuje osiedlowy establishment. Jeśli mam być szczery do bólu, to nic nie zagrało - postacie są przerysowane, po brudnych dzielnicach szwendają się punki wyrwane z kreskówki, gdzie dominantą jest fałszywy idealizm oraz ślepa wiara w amerykański system sprawiedliwości. Musiał autor polecieć w banał i abstrakcję, no musiał - tak, bo ludzi kategoryzujemy albo na tych, po właściwej stronie, albo barbarzyńców uwłaczającym naszej godności. Naiwny światopogląd autora wylewa się z każdej możliwej strony czyniąc z politycznej machiny dyplomatycznej stek bzdur wynikający z braku znajomości krasomówczych przemów. Po 11 września amerykanom zlasowały się mózgi i uznali, że terrorystami są wszyscy ci, co nie należą do naszej partii, nie zgadzają się z naszym sądownictwem. Żenująco poprowadzone wątki obyczajowe oraz wewnętrzna polityka społeczna. Sprzeciw, wysoki sądzie. To są głupoty dla dzieciaków, które politykę znają z parlamentu albo z cieni masek - bo nie potrafią wyjść poza strefę komfortu!

Na miłość boską - co za kocopoły opowiada Brian Wood, to głowa mała. Spodziewałem się poważnej serii politycznej, a dostałem parujące łajno, które odrzuca zapachem i zostawia nieprzyjemny ślad na bucie! Dlaczego za tematy polityczne zabierają się osoby, które nie wiedzą, jak ona działa i czemu służy, dlaczego no! Niektórym przydałaby się kontrola chińska - żeby mieli zakaz...

[...]

Dotychczas stroniłam od komiksów amerykańskich - nie wiedząc co tracę. Historia przedstawiona przez tandem Brian Wood [autor scenariusza, rysunki] oraz Riccardo Burchielli [rysunki] jest niepokojąco wciągająca, na swój sposób magiczna w silnym nasyceniu jej wątkami politycznymi. Autorzy już od początku podejmują się odważnej krytyki rządu amerykańskiego, kreślą ponurą wizję ponownej bratobójczej wojny. W tym świecie obywatele wciąż się boją, wciąż panują nastroje podobne do tych tuż po ataku na World Trade Center z 2001 roku [napis na murze: "Każdego dnia jest 9/11!" na stronie 9]. Oddziały wysyłane do strefy DMZ przeprowadzają zamachy, w których cierpią niewinni cywile: starcy, dzieci, kobiety. "Świat wyszedł z formy".
Jednak nawet w tym szalonym świecie jest wciąż miejsce na ludzkie uczucia - na miłość, współczucie, na chęć pozostawienia po sobie czegoś dobrego. Właśnie to dostrzeże i obnaży w trakcie swojej pracy Matthew.

Całość tekstu na moim blogu pod adresem:
http://zapiski-z-przypomnianych-krain.blogspot.com/2013/05/dmz-w-strefie-tom-1-my-oni-my-oni.html

[...]

Dotychczas stroniłam od komiksów amerykańskich - nie wiedząc co tracę. Historia przedstawiona przez tandem Brian Wood [autor scenariusza, rysunki] oraz Riccardo Burchielli [rysunki] jest niepokojąco wciągająca, na swój sposób magiczna w silnym nasyceniu jej wątkami politycznymi. Autorzy już od początku podejmują się odważnej krytyki rządu amerykańskiego, kreślą...

Stany Zjednoczone trawione bratobójczą wojną. Młody reporter przypadkowo uwięziony w centrum tego piekła. I prawda która czeka na ujawnienie. Tak, świetny komiks, wielka szkoda, że pozostałe tomy nie zostały wydane po polsku. Wystarczyła chwila, żebym dał się porwać tej historii. Rynsztokowy, dosadny język, przejmująca kreska, kolory, niezwykle szczegółowe rysunki, to wszystko robi wrażenie, jednocześnie nie tracąc wiarygodności, żaden z elementów nie wydaje się przesadzony. Polecam, zaskakująco wręcz dobry.

Stany Zjednoczone trawione bratobójczą wojną. Młody reporter przypadkowo uwięziony w centrum tego piekła. I prawda która czeka na ujawnienie. Tak, świetny komiks, wielka szkoda, że pozostałe tomy nie zostały wydane po polsku. Wystarczyła chwila, żebym dał się porwać tej historii. Rynsztokowy, dosadny język, przejmująca kreska, kolory, niezwykle szczegółowe rysunki, to...

komiks wręcz doskonały... polecam każdemu... jak ktoś ma ochotę na całość po polsku to polecam udanie się na stronę grupy GrumikZone :)

komiks wręcz doskonały... polecam każdemu... jak ktoś ma ochotę na całość po polsku to polecam udanie się na stronę grupy GrumikZone :)

Połączenie postapo z socjalistycznym snem. Odpowiada wiedzy młodzieży znającej jedynie z popkultury kwestie takie jak polityka.
Można przeczytać, ale nie warto się zachwycać.

Połączenie postapo z socjalistycznym snem. Odpowiada wiedzy młodzieży znającej jedynie z popkultury kwestie takie jak polityka.
Można przeczytać, ale nie warto się zachwycać.