Bo to trzecioligowa papka, którą zastępuje kolejna papka, tyle że akurat modna. Jako, że papka taka jest w zasadzie bezwartościowa, nie zostawia śladu i ulega zapomnieniu.

Bo to trzecioligowa papka, którą zastępuje kolejna papka, tyle że akurat modna. Jako, że papka taka jest w zasadzie bezwartościowa, nie zostawia śladu i ulega zapomnieniu.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

A ja lubię uzupełniać serie. Kiedyś dostałem w prezencie "W lesie" Nele Neuhaus (tak wiem, to wcale nie stara seria, ale o chodzi mi o poszukiwania) i gdy się zorientowałem, że to enty tom, postanowiłem poszukać i nabyć wszystkie książki z Olivierem i Pią. Przeczytałem całość, począwszy o 1-ego tomu :-)
Jednakże zgadzam się. Ludzką cechą wychodzącą przed szereg innych, jest w dzisiejszych czasach wygoda/lenistwo.
Niestety - nie tylko w kwestii wyszukiwania książek. Dążenia do wiedzy ogólnie.
Szkoda, ale jednak :-/

A ja lubię uzupełniać serie. Kiedyś dostałem w prezencie "W lesie" Nele Neuhaus (tak wiem, to wcale nie stara seria, ale o chodzi mi o poszukiwania) i gdy się zorientowałem, że to enty tom, postanowiłem poszukać i nabyć wszystkie książki z Olivierem i Pią. Przeczytałem całość, począwszy o 1-ego tomu :-)
Jednakże zgadzam się. Ludzką cechą wychodzącą przed szereg innych,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Z większości waszych wypowiedzi przebija meritum tematu - "Sprzedaż jest najważniejsza", to wyjaśnia dlaczego królują nowości, a „stara gwardia” odchodzi w zapomnienie. Nie czytam literatury tych konkretnych autorów, ale mechanizm to mechanizm, bezwzględnie opanował tzw. rynek (i nie tylko literatury). Kierują tym ludzie, których zadaniem jest wypromować i sprzedać. Moryc Welt powiedział: "A któż to buduje fabrykę za swoje?", teraz by powiedział: "A któż to promuje to co już wydano i jest na rynku, w bibliotekach, w domach czytelników? A po co o tym mówić i przypominać?" Ano nikt tego nie będzie promował (tania i zbędna konkurencja), poza tym jak to powiedział kiedyś Adam Hanuszkiewicz dożyliśmy czasów w których więcej osób pisze niż czyta ... stąd peany na temat książek i autorów o których często usłyszymy raz - podczas akcji promocyjnej. Jest to ładnie opakowane, dorobiono jakieś tam mniej lub bardziej wiarygodne "legendowanie", sporo szumu w internecie, fajna recenzja, a później już "samo" idzie ...

Z większości waszych wypowiedzi przebija meritum tematu - "Sprzedaż jest najważniejsza", to wyjaśnia dlaczego królują nowości, a „stara gwardia” odchodzi w zapomnienie. Nie czytam literatury tych konkretnych autorów, ale mechanizm to mechanizm, bezwzględnie opanował tzw. rynek (i nie tylko literatury). Kierują tym ludzie, których zadaniem jest wypromować i sprzedać. Moryc...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Maj Sjöwall i Per Wahlöö napisali świetną serię. Chociaż czasem można się uśmiechnąć czytając fałszywe socjologiczne obserwacje...

Maj Sjöwall i Per Wahlöö napisali świetną serię. Chociaż czasem można się uśmiechnąć czytając fałszywe socjologiczne obserwacje...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zmieniły się czasy i zmienili się ludzie.
To, że kryminał nie ma wsparcia marketingu dobitnie o tym świadczy.
Podobnie jak np. western ...
Co nie znaczy, że zmienili się wszyscy dawni miłośnicy kryminałów i westernów ....
Ale wielu z nich wraz z wiekiem dorobiło się we własnym życiu emocji, których nie zastąpi żaden kryminał.

Zmieniły się czasy i zmienili się ludzie.
To, że kryminał nie ma wsparcia marketingu dobitnie o tym świadczy.
Podobnie jak np. western ...
Co nie znaczy, że zmienili się wszyscy dawni miłośnicy kryminałów i westernów ....
Ale wielu z nich wraz z wiekiem dorobiło się we własnym życiu emocji, których nie zastąpi żaden kryminał.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Uwielbiam Salva Montalbano.

Pozostaje mieć nadzieję, że będą wznowienia.

Uwielbiam Salva Montalbano.

Pozostaje mieć nadzieję, że będą wznowienia.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zaczęło się od kryminałów, ale tę dyskusję łatwo przenieść na inne dziedziny. Tak to już jest w kulturze i popkulturze, że jedne rzeczy penetrują szczyty, inne pozostają niszowe i zapomniane. I tak jak autorka, nieodmiennie zadaję sobie pytanie "Dlaczego?".
Mój ulubiony przykład - co zaważyło na takiej popularności Star Treka? Znam parę osób, które przyznają, że choćby telewizyjny świat Gwiezdnych Wrót jest o wiele ciekawszy niż Star Trek, a jednak mało kto o nim pamięta, mimo, że powstały aż 3 serie, w sumie 17 sezonów.
Dlaczego ludzie z góry zakładają że wszyscy słyszeli o Gwiezdnych Wojnach i Star Treku, a Doctor Who pozostaje niszowy, mimo, że jest to świat równie szeroki, rozwijany w książkach i komiksach.
Jak to się stało, że "Sherlock" od BBC podbił świat, a nikt nie pamięta o tak ogromnej perełce kryminalnej tej samej stacji, jak "Ripper Street".
"Gra o Tron" pozostała niesamowicie popularna do samego końca, mimo iż z każdym kolejnym sezonem coraz więcej ludzi ją krytykowało. "Ekspansja" jest wyjątkowo udanym serialem i na fali jego popularności coraz więcej osób sięga po książki - mimo że jeszcze 3 lata temu, kiedy serial nadal był świeży, oceny książki nie przekraczały chyba nawet 7/10.
Popularność jest dziwna i chyba nikt do końca nie rozumie jakimi prawami się to rządzi.

Zaczęło się od kryminałów, ale tę dyskusję łatwo przenieść na inne dziedziny. Tak to już jest w kulturze i popkulturze, że jedne rzeczy penetrują szczyty, inne pozostają niszowe i zapomniane. I tak jak autorka, nieodmiennie zadaję sobie pytanie "Dlaczego?".
Mój ulubiony przykład - co zaważyło na takiej popularności Star Treka? Znam parę osób, które przyznają, że choćby...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Cóż, podczas gdy empiki zalegają zwały i hałdy „pierwszych polskich powieści biznesowych/agroturystycznych/aborcyjnych”, „najśmieszniejszych powieści od czasu jakichś innych powieści” albo „ciepłych, wzruszających powieści o... dojrzewaniu i dorosłości, męskości i kobiecości”, których statystyczni Polacy mimo akrobacji marketingowców i tak nie czytają, ogarnia mnie ciepło na myśl o zalegających biblioteki, biblioteczki, piwnice i antykwariaty zwałach i łanach powieści nie najśmieszniejszych, nie najlepszych, nie pierwszych i nie najważniejszych.

To akurat Masłowska pisała w kontekście Jabłuszka[bookLink]126243|Jabłuszka[/bookLink] Piaseckiego, ale myślę że jest to uniwersalne.

Cóż, podczas gdy empiki zalegają zwały i hałdy „pierwszych polskich powieści biznesowych/agroturystycznych/aborcyjnych”, „najśmieszniejszych powieści od czasu jakichś innych powieści” albo „ciepłych, wzruszających powieści o... dojrzewaniu i dorosłości, męskości i kobiecości”, których statystyczni Polacy mimo akrobacji marketingowców i tak nie czytają, ogarnia mnie ciepło...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bo żyjemy w kulturze nowości za wszelką cenę, a każdy ledwie opublikowany autor reklamowany jest jako epokowy, odkrycie, etc. Bo czytelnicy mają kupować książki jak ziemniaki: przeżuć i rzucić się na nowe.

Miłośnicy kryminałów (tak, istnieje takie zwierzę!) i tak oddzielą ziarno od przereklamowanych plew.

Bo żyjemy w kulturze nowości za wszelką cenę, a każdy ledwie opublikowany autor reklamowany jest jako epokowy, odkrycie, etc. Bo czytelnicy mają kupować książki jak ziemniaki: przeżuć i rzucić się na nowe.

Miłośnicy kryminałów (tak, istnieje takie zwierzę!) i tak oddzielą ziarno od przereklamowanych plew.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zgadzam się z @Meszuge, teraz mamy dyktaturę nowości, a przecież jest wiele znakomitych serii kryminalnych wartych przeczytania.
Na szczęście jest jeszcze parę książek z Montalbano nie wydanych u nas, bo Camilleri pisał do samego końca.
Wallander to jeden z moich ulubionych bohaterów, od czasu do czasu do niego wracam.
Nikt jeszcze nie wspomniał o komisarzu Maigret, bohaterze Simenona, a to też jest seria na wysokim poziomie, wciąż te książki czytam, jeszcze mi trochę do końca pozostało.
Inny kompletnie zapomniany bohater to prywatny detektyw Lew Archer, bohater serii Rossa MacDonalda, to świetne kryminały.
Jest jeszcze mocno niedoceniona Alicia Giménez-Bartlett, autorka cyklu kryminałów z inspektor Petrą Delicado, ona wciąż publikuje nowe książki.

Zgadzam się z @Meszuge, teraz mamy dyktaturę nowości, a przecież jest wiele znakomitych serii kryminalnych wartych przeczytania.
Na szczęście jest jeszcze parę książek z Montalbano nie wydanych u nas, bo Camilleri pisał do samego końca.
Wallander to jeden z moich ulubionych bohaterów, od czasu do czasu do niego wracam.
Nikt jeszcze nie wspomniał o komisarzu Maigret,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej