„Przypomnijmy, że „Tatuażysta z Auschwitz” ukazał się w blisko pięćdziesięciu krajach i dzięki tej książce wielu czytelników na całym świecie dowiedziało się, jak wyglądało życie w nazistowskim obozie koncentracyjnym.”
Czego się mogli dowiedzieć - vide https://newsstand.joomag.com/en/memoria-pl-nr-14-11-2018/0945485001543222422
Jak napisał były więzień Gross - Rosen Andrzej Józef Kamiński („Koszmar niewolnictwa” Warszawa 1990) powieści o kacetach zwykle są pełne bzdur.

„Przypomnijmy, że „Tatuażysta z Auschwitz” ukazał się w blisko pięćdziesięciu krajach i dzięki tej książce wielu czytelników na całym świecie dowiedziało się, jak wyglądało życie w nazistowskim obozie koncentracyjnym.”
Czego się mogli dowiedzieć - vide https://newsstand.joomag.com/en/memoria-pl-nr-14-11-2018/0945485001543222422
Jak napisał były więzień Gross - Rosen...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Autorka powinna od razu dać do zrozumienia, że książka ta jest powieścią. Niestety w wielu wywiadach podaje, że jeździła do miejsc pobytu Cilki i rozmawiała z ludźmi, którzy ją znali. Daje to niestety wrażenie, iż książka jest oparta na faktach. Po przeczytaniu stwierdzam, że fabuła jest dość dobra, natomiast nie ma to nic wspólnego z historią. Nie powinno się też lansować obu powieści jako literatury historycznej bądź co gorzej literatury faktu

Autorka powinna od razu dać do zrozumienia, że książka ta jest powieścią. Niestety w wielu wywiadach podaje, że jeździła do miejsc pobytu Cilki i rozmawiała z ludźmi, którzy ją znali. Daje to niestety wrażenie, iż książka jest oparta na faktach. Po przeczytaniu stwierdzam, że fabuła jest dość dobra, natomiast nie ma to nic wspólnego z historią. Nie powinno się też lansować...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Tatuażystę z Auschwitz przeczytałem tylko po to, by móc tę książkę oficjalnie krytykować i by w miarę możliwości uświadamiać znajomych, którzy ją przeczytali, a nie mają większej wiedzy o świecie obozów koncentracyjnych. Podróży Cilki już się na pewno nie podejmę.

Moda na osadzanie romantycznych, a czasami wręcz przygodowych historii w realiach Auschwitz-Birkenau jest przerażająca i smutna. W mojej opinii jest to wbijanie jednego z ostatnich gwoździ do „trumny” ofiar pomordowanych w Oświęcimiu (i innych obozach).

Niektórzy więźniowie jeszcze żyją i starają się nas uświadamiać. Czym jest jednak ich krzyk rozpaczy na obchodach wyzwolenia Auschwitz wobec milionów sprzedanych kopii czegoś tak miałkiego jak Tatuażysta z Auschwitz? Jaki zasięg ma opinia fachowców, a jaki światowy bestseller promowany gdzie się tylko da?

Uważam wspieranie tego typu literatury za daleko chybione i szkodliwe pod wieloma względami. Nie dziwmy się potem, że młodzi ludzie robią sobie selfie przy piecach krematoryjnych, nie mając większego pojęcia, gdzie się znajdują i nie przywiązując do tego żadnej wagi... To nie ich wina, tylko nasza! Ale cóż, ważne, że kasa się zgadza...

Tatuażystę z Auschwitz przeczytałem tylko po to, by móc tę książkę oficjalnie krytykować i by w miarę możliwości uświadamiać znajomych, którzy ją przeczytali, a nie mają większej wiedzy o świecie obozów koncentracyjnych. Podróży Cilki już się na pewno nie podejmę.

Moda na osadzanie romantycznych, a czasami wręcz przygodowych historii w realiach Auschwitz-Birkenau jest...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Warto aby kazdy kto chce siegnac po ksiazki w rodzaju "Tatuazysty z Auschwitz"-zamiast po wspomnienia samych wiezniow-,przeczytal wywiad z Piotrem Cywińskim, dyrektorem Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau.Wywiad zamieszczony w "Dzienniku Baltyckim" pod tytulem "Czarny Disneyland,czyli moda na fikcję z Auschwitz" z 27 stycznia 2020 roku.

Warto aby kazdy kto chce siegnac po ksiazki w rodzaju "Tatuazysty z Auschwitz"-zamiast po wspomnienia samych wiezniow-,przeczytal wywiad z Piotrem Cywińskim, dyrektorem Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau.Wywiad zamieszczony w "Dzienniku Baltyckim" pod tytulem "Czarny Disneyland,czyli moda na fikcję z Auschwitz" z 27 stycznia 2020 roku.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Tylko czekać, aż bestsellerami staną się wspomnienia (i ich beletryzacje): kapo, strażników oraz esesmanów pilnujących obozów, względnie "worów w zakonie" i pracowników KGB. To dopiero odda pełnię romantyki obozowej.

Tylko czekać, aż bestsellerami staną się wspomnienia (i ich beletryzacje): kapo, strażników oraz esesmanów pilnujących obozów, względnie "worów w zakonie" i pracowników KGB. To dopiero odda pełnię romantyki obozowej.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

https://www.themonthly.com.au/issue/2020/february/1580475600/christine-kenneally/fabulist-auschwitz

Jeszcze mniej faktów niż "Tatuażyście z Auschwitz". Historia Cilki, która ma jeszcze jedną stronę całkowicie przemilczaną przez autorkę. Pani Morris znowu nie skorzystała z archiwów muzeum.

https://www.themonthly.com.au/issue/2020/february/1580475600/christine-kenneally/fabulist-auschwitz

Jeszcze mniej faktów niż "Tatuażyście z Auschwitz". Historia Cilki, która ma jeszcze jedną stronę całkowicie przemilczaną przez autorkę. Pani Morris znowu nie skorzystała z archiwów muzeum.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

(...) Napisałam książkę opartą na wspomnieniach Lalego Sokołowa, bazującą na tym, co zapamiętał i mi opowiedział. Fakty historyczne i pamięć nie zawsze idą ramię w ramię, a ja zdecydowałam, że tam, gdzie nie są zbieżne, podążę śladem wspomnień osoby, która wtedy żyła i była świadkiem opisywanych wydarzeń.

Wydawnictwo nadal promuje książkę, jaką tę, która została napisana na faktach, zapis na stronie nie uległ żadnej modyfikacji, autorka również bardzo luźno odniosła się do tego, co wskazała Wanda Witek-Malicka z ramienia Centrum Badań Muzeum Auschwitz. Robienie wokół drugiej części wielkiego szumu, kiedy pierwsza jest bardziej mitologiczną fikcją, niż prawdą historyczną uważam za duże nieporozumienie. Poniżej fragment wypowiedzi Wandy Witek-Malickiej dająca do myślenia:

Lektura powieści weryfikuje zapewnienia o jej faktograficznym i dokumentalnym charakterze. Choć opowieść zbudowana jest na kanwie losów autentycznego więźnia KL Auschwitz, którego pobyt w obozie, a częściowo także obozowe losy można potwierdzić na podstawie zachowanej dokumentacji archiwalnej, to jednak książka zawiera bardzo liczne błędy i informacje niezgodne z faktami a także nadinterpretacje, przeinaczenia i niedopowiedzenia, na których zbudowany jest całościowy nieautentyczny obraz rzeczywistości lagrowej.

A uznany i szanujący się literacki portal bez skrupułów promuje jej drugą część, wywiad sponsorowany, stąd trudno drążyć określone tematy, a szkoda. Bo tak to tylko namiastka wywiadu.

(...) Napisałam książkę opartą na wspomnieniach Lalego Sokołowa, bazującą na tym, co zapamiętał i mi opowiedział. Fakty historyczne i pamięć nie zawsze idą ramię w ramię, a ja zdecydowałam, że tam, gdzie nie są zbieżne, podążę śladem wspomnień osoby, która wtedy żyła i była świadkiem opisywanych wydarzeń.

Wydawnictwo nadal promuje książkę, jaką tę, która została napisana...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wydaje mi się, że całkiem niedawno czytałam artykuł o tym jak członek rodziny przedstawionej w książce Cilki, chciał wstrzymać publikację tej książki ze względu na przekłamania w napisanej historii. Czytałam Tatuażystę i niestety główne emocje jakie u mnie wywołał to znużenie i przewracanie oczami.

Wydaje mi się, że całkiem niedawno czytałam artykuł o tym jak członek rodziny przedstawionej w książce Cilki, chciał wstrzymać publikację tej książki ze względu na przekłamania w napisanej historii. Czytałam Tatuażystę i niestety główne emocje jakie u mnie wywołał to znużenie i przewracanie oczami.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Niedługo zabieram się za czytanie. Pierwsza część bardzo mnie pochłonęła nie tylko emocjonalnie...

Niedługo zabieram się za czytanie. Pierwsza część bardzo mnie pochłonęła nie tylko emocjonalnie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post