Jeśli chodzi o przesądy to sama mogę pochwalić się jednym. Nie dotyczy on jednak pisania, a czytania. Kiedy chcę przerwać lekturę, muszę koniecznie zakończyć na stronie, której ostatnie zdanie jest oznajmujące. Nienawidzę, gdy przychodzi czas oderwania się od książki, a ja pozostaję na nieskończonym zdaniu.

Jeśli chodzi o przesądy to sama mogę pochwalić się jednym. Nie dotyczy on jednak pisania, a czytania. Kiedy chcę przerwać lekturę, muszę koniecznie zakończyć na stronie, której ostatnie zdanie jest oznajmujące. Nienawidzę, gdy przychodzi czas oderwania się od książki, a ja pozostaję na nieskończonym zdaniu.

Jeśli o mnie chodzi, to nie mam tak ekscentrycznych wymagań jak spanie w trumnie. Lubię siedzieć przy moim ogromnym, drewnianym stole i mieć zamknięte drzwi do salonu. Wyłączam dostęp do Internetu i radio. Przeglądam to, co napisałem i piszę. Niebawem pierwsza z moich książek trafi do wydawnictwa i znając życie nie spodoba się.

Jeśli o mnie chodzi, to nie mam tak ekscentrycznych wymagań jak spanie w trumnie. Lubię siedzieć przy moim ogromnym, drewnianym stole i mieć zamknięte drzwi do salonu. Wyłączam dostęp do Internetu i radio. Przeglądam to, co napisałem i piszę. Niebawem pierwsza z moich książek trafi do wydawnictwa i znając życie nie spodoba się.

Jakoś nie zauważyłem u siebie przesądów i zabobonów, pewnie dlatego, że nie wierzę w takie rzeczy. Czekam na kolejny tekst, powiedziałbym, że lepszy :p Bo ten oprócz ciekawostek nie wniósł nic pożytecznego dla mnie.

Jakoś nie zauważyłem u siebie przesądów i zabobonów, pewnie dlatego, że nie wierzę w takie rzeczy. Czekam na kolejny tekst, powiedziałbym, że lepszy :p Bo ten oprócz ciekawostek nie wniósł nic pożytecznego dla mnie.

Nie mam i nigdy nie miałem żadnych pisarskich przesądów. Po przeczytaniu tego artykułu poczułem się bardzo nudnym człowiekiem.

Nie mam i nigdy nie miałem żadnych pisarskich przesądów. Po przeczytaniu tego artykułu poczułem się bardzo nudnym człowiekiem.

Tak czytam dyskusję i dochodzę do wniosku, że każde nietypowe przyzwyczajenie można podciągnąć pod "gusło". Najlepiej się pisze po lekkim śniadanku, w garniturze, po kontemplacja w trumnie, z cienkopisowych notatek, w skarpetkach nie do pary... Pisarze nagle robią się jacyś tacy sympatyczni, gdy przychodzi do opowiadania dziwactw pobudzających moc twórczą!
Widać zwykłe "siądź i pisz" (jedna z najpopularniejszych porad od ludzi, którzy nigdy nic twórczego nie pisali) jest ponad pisarskie siły zwykłego człowieka.

Tak czytam dyskusję i dochodzę do wniosku, że każde nietypowe przyzwyczajenie można podciągnąć pod "gusło". Najlepiej się pisze po lekkim śniadanku, w garniturze, po kontemplacja w trumnie, z cienkopisowych notatek, w skarpetkach nie do pary... Pisarze nagle robią się jacyś tacy sympatyczni, gdy przychodzi do opowiadania dziwactw pobudzających moc twórczą!
Widać zwykłe...

Z natury jestem osobą, która wszystko musi mieć zaplanowane i poukładane. Tyczy się to też książek na moich półkach. Wszystkie ułożone są kolorami, natomiast te nowe, które czekają w kolejce do przeczytania, obowiązkowo muszą leżeć poziomo i to na stoliku blisko łóżka, co rano i wieczór muszę do nich zaglądać czytać blurb i wtedy "nakręcam" się jeszcze bardziej na ich przeczytanie i wiem że będą to dobre lektury, jeśli jakaś z tych książek znajdzie się na innej półce, lektura mnie już tak nie wciąga, więc przesądnie od razu zawalam nocny stolik i czasami nawet parapet książkami, które czekają w kolejce:)
PS. Jeśli chodzi o cienkopisy to też jestem ich wielką fanką i koniecznie musi być czarny, innego koloru nie uznaję, bo nic nie naskrobię ;)

Z natury jestem osobą, która wszystko musi mieć zaplanowane i poukładane. Tyczy się to też książek na moich półkach. Wszystkie ułożone są kolorami, natomiast te nowe, które czekają w kolejce do przeczytania, obowiązkowo muszą leżeć poziomo i to na stoliku blisko łóżka, co rano i wieczór muszę do nich zaglądać czytać blurb i wtedy "nakręcam" się jeszcze bardziej na ich...

Heh, nie mogę się uznawać za pisarza, bo tylko czasami coś tam skrobnę albo wyślę na konkurs szkolny, by nie wkurzać polonistki... Ale jak już piszę, to muszę chodzić. Mam jedną, ustaloną trasę po domu, i potrafie kilka godzin chodzić i myśleć, zanim stworzę podwaliny tego, co chcę napisać, i zanim nie zacznę wstukiwać tego do laptopa. Najlepiej pisze mi się nocami (no i innego wyjścia nie mam, zasadniczo), słuchając post rocka albo soundtracków z Deus Ex i Mass Effect. Muzyka jest tu bardzo ważna, w ciszy kompletnie nic nie umiem robić, a muzyka ze słowami mnie rozprasza. Więc moje przesądy mają głównie stronę praktyczną, choć często spotykałam się z opiniami, że jestem wariatką, bo łażę w te i wewte po domu :D

Heh, nie mogę się uznawać za pisarza, bo tylko czasami coś tam skrobnę albo wyślę na konkurs szkolny, by nie wkurzać polonistki... Ale jak już piszę, to muszę chodzić. Mam jedną, ustaloną trasę po domu, i potrafie kilka godzin chodzić i myśleć, zanim stworzę podwaliny tego, co chcę napisać, i zanim nie zacznę wstukiwać tego do laptopa. Najlepiej pisze mi się nocami (no i...

I nikt ze słynnych nie pisuje w negliżu?

I nikt ze słynnych nie pisuje w negliżu?

Rytuały ma się w wielu dziedzinach życia, nie tylko w pisaniu :) To tak, jak zawsze zaczynam dzień od śniadania, jeśli go nie zjem, to jest dla mnie jakaś tragedia :) W ogóle mój poranny rytuał ma określony plan, co robię po kolei i jak coś mi go zaburza, to wszystko się sypie.
Hmm... aż zaczęłam się zastanawiać, jakie ja mam rytuały... po pierwsze to zawsze sprawdzam, na czym skończyłam i co chciałam dalej napisać. Zanim w ogóle siądę do pisania zaopatruję się w herbatę czy kawę. Muszę mieć włączoną muzykę, najlepiej instrumentalną. Hmm... może coś jeszcze by się znalazło, ale w tej chwili nie przychodzi mi do głowy :)

Rytuały ma się w wielu dziedzinach życia, nie tylko w pisaniu :) To tak, jak zawsze zaczynam dzień od śniadania, jeśli go nie zjem, to jest dla mnie jakaś tragedia :) W ogóle mój poranny rytuał ma określony plan, co robię po kolei i jak coś mi go zaburza, to wszystko się sypie.
Hmm... aż zaczęłam się zastanawiać, jakie ja mam rytuały... po pierwsze to zawsze sprawdzam, na...

Cóż, po krótkim namyśle zdałam sobie sprawę, że również posiadam taki przesąd. Równie często piszę na komputerze, co w jednym z moich rozlicznych zeszytów. Ale w zeszytach potrafię pisać tylko miękkimi (nie mogą się zacinać!) cienkopisami, których zawsze mam na pęczki. Niczym innym po prostu to nie idzie!

Cóż, po krótkim namyśle zdałam sobie sprawę, że również posiadam taki przesąd. Równie często piszę na komputerze, co w jednym z moich rozlicznych zeszytów. Ale w zeszytach potrafię pisać tylko miękkimi (nie mogą się zacinać!) cienkopisami, których zawsze mam na pęczki. Niczym innym po prostu to nie idzie!