"Poczuj kotku, co jest w środku"  - wybrana osoba  napełnia worek różnymi duperelkami (szminka, spinka, pieniądz, cytryna, batonik,  pierścionek itp, itd). Pozostali wkładają rękę do wnętrza, wybierają w ciemno jeden z przedmiotów i odgadują co to.  Wygrywa oczywiście ten, kto zbierze największą liczbę trafień. Tę grę - zgadywankę uwielbiają moje trzy wnuczki, często gramy. Nagrodą jest jeden z odgadniętych przez zwycięzcę gadżetów. Najmilej widziany jest banknot, ale tu trzeba jeszcze strzelić w ciemno, jaki ma nominał. 

"Poczuj kotku, co jest w środku"  - wybrana osoba  napełnia worek różnymi duperelkami (szminka, spinka, pieniądz, cytryna, batonik,  pierścionek itp, itd). Pozostali wkładają rękę do wnętrza, wybierają w ciemno jeden z przedmiotów i odgadują co to.  Wygrywa oczywiście ten, kto zbierze największą liczbę trafień. Tę grę - zgadywankę uwielbiają moje trzy wnuczki, często gramy....

Wakacje nad polskim morzem potrafią nie być ciepłe i słoneczne. Wręcz przeciwnie- bywają deszczowe i bardzo chłodne. Taka aura nie sprzyja relaksowi na plaży. Za moich dziecięcych czasów żadne dziecko w deszczowy, wakacyjny dzień nie mogło siedzieć przed ekranem laptopa i grać godzinami w piłkę czy inną grę strategiczną. Nie wszyscy rodzice byli majętni, a Internet i przenośny komputer nie stanowiły jeszcze epicentrum naszego świata. Ja i moi rówieśnicy czerpaliśmy wiedzę z papierowych encyklopedii i kolorowych poradników. Oczywistym jest jednak, że w wakacje chciało się odpocząć i pobawić, nie myśląc przy tym o szkole i innych obowiązkach domowych. Dla mnie najlepszą odskocznią były domowe konkursy karaoke. Chodziło w nich nie tylko o to, by ładnie zaśpiewać, ale i idealnie zapamiętać słowa konkretnej piosenki. Osoba, która perfekcyjnie poradziła sobie z obiema konkurencjami, była na dwa dni zwalniana ze składania łóżka czy zmywania naczyń. Dawniej takie wygrane były niczym najcenniejszy skarb, bo które dziecko lubiło w wakacje zajmować się typowymi sprawami domowymi? Pamiętam, że raz udało mi się zostać zwyciężczynią, Byłam z siebie dumna, bo ładnie zaśpiewałam wielki hit Urszuli, czyli "Konik na biegunach". Szkoda, że wtedy nie mieliśmy jak tego nagrać, dziś pewnie śmiałabym się do łez ze swojego występu. A może Urszula także by mnie pochwaliła? Do Mam Talent na pewno nie pójdę, ale wierzę w to, że słoń mi na ucho nie nadepnął:) 

Wakacje nad polskim morzem potrafią nie być ciepłe i słoneczne. Wręcz przeciwnie- bywają deszczowe i bardzo chłodne. Taka aura nie sprzyja relaksowi na plaży. Za moich dziecięcych czasów żadne dziecko w deszczowy, wakacyjny dzień nie mogło siedzieć przed ekranem laptopa i grać godzinami w piłkę czy inną grę strategiczną. Nie wszyscy rodzice byli majętni, a Internet i...

Lubimy wracać do prostych gier z dzieciństwa, takich jak: statki, kółko i krzyżyk, państwa - miasta czy wisielec. Są to gry, gdzie potrzebna jest kartka oraz długopis i nic więcej. Zdarzało nam się grać podczas podróży w pociągu, w długiej kolejce do lekarza czy w domu podczas kiepskiej pogody. Inną "bajką" są stare i sprawdzone gry terenowe, jak na przykład zabawa w chowanego, gra w klasy, gra w gumę czy przy większej liczbie osób tak zwany zbijak albo dwa ognie. Zdarza nam się rodzinne pograć w bardziej nowoczerne planszówki jak Milionerzy czy 5 sekund, UNO, jednak oboje z mężem najchętniej wracamy do tych starych, można rzecz trochę archaicznych, ale sprawdzonych gier i zabaw z dzieciństwa i w ciągamy do wspólnej zbawy córkę.

Lubimy wracać do prostych gier z dzieciństwa, takich jak: statki, kółko i krzyżyk, państwa - miasta czy wisielec. Są to gry, gdzie potrzebna jest kartka oraz długopis i nic więcej. Zdarzało nam się grać podczas podróży w pociągu, w długiej kolejce do lekarza czy w domu podczas kiepskiej pogody. Inną "bajką" są stare i sprawdzone gry terenowe, jak na przykład zabawa w...

 Z okazji moich urodzin moja
przyjaciółka zapisała nas na tajemniczy wypad z biblioteki
miejskiej. Stawiłyśmy się o wyznaczonej porze i razem z grupą
totalnie obcych osób, w bardzo różnym przedziale wiekowym,
zajęłyśmy miejsca w autobusie. Gdy nasz pojazd ruszył w drogę ku
nieznanej przygodzie, musieliśmy rozwiązać zagadkę jakiego autora
spotkamy na miejscu docelowym. Za podpowiedź służyły nam kartki z
fragmentem książki umieszczone pod siedzeniami. Podróż trochę
trwała i zdążyło się już zrobić ciemno. Po dotarciu zostaliśmy
zabrani na miejsce zbrodni które znajdowało się w chacie do której
prowadziła mroczna leśna ścieżka. Oczywiście w rzeczywistości
jedyną zbrodnią była wspólna zabawa. Chociaż przyznam, że pewne
ciało leżało w czarnym worku. Po wysłuchaniu historii autora
kryminałów, który wypełzł z owego worka, na temat jego
najnowszej powieści, zjedliśmy kiełbaski i wspólnie graliśmy w
różne gry. Ja najlepiej bawiłam się podczas popularnej gry
„mafia”. Fajnie było tworzyć fascynujące historie naszych
postaci. Ciężko przewidzieć taktykę przeciwników jeżeli widzi
się ich po raz pierwszy na oczy. Tyle różnych osób, z totalnie
różnych światów ale łączyła nas pasja do literatury. To była
fantastyczna wycieczka. 

 Z okazji moich urodzin moja
przyjaciółka zapisała nas na tajemniczy wypad z biblioteki
miejskiej. Stawiłyśmy się o wyznaczonej porze i razem z grupą
totalnie obcych osób, w bardzo różnym przedziale wiekowym,
zajęłyśmy miejsca w autobusie. Gdy nasz pojazd ruszył w drogę ku
nieznanej przygodzie, musieliśmy rozwiązać zagadkę jakiego autora
spotkamy na miejscu docelowym. Za...

Decyzja zapadła - zorganizujemy grę miejską dla dzieci ze świetlicy środowiskowej. Fabuła została osadzona w iście mrocznym klimacie, ale przecież do odważnych świat należy. I tak pewnego słonecznego dnia grupa śmiałków staje w gotowości w umówionym wcześniej miejscu. Zdani tylko na siebie, postawieni przed trudnymi zadaniami, musimy wspólnymi siłami osiągnąć cel gry i złapać seryjnego mordercę grasującego po naszej dzielnicy. Czy wyobrażacie sobie pościg na czterokołowym dziecięcym rowerku, czy też przesiadkę na inny środek transport i flashmob w rytmie "Jedzie pociąg z daleka", aby przemieścić się szybciej za naszym złoczyńcą(?). Podjęliśmy też próbę wcielenia się w policyjnego rysownika celem wykonaniu portretu pamięciowego na podstawie zeznań świadków. To między innymi z tymi zadaniami gry musieliśmy się zmierzyć, aby ostatecznie osiągnąć sukces i dotrzeć do mety. Nasza siła, determinacja i współpraca doprowadziły podejrzanego Mariana B. za kratki. Dzięki sponsorom tego zdarzenia (przy wsparciu ministerstwa sprawiedliwości :)) w nagrodę otrzymaliśmy bilety do kina. Myślę jednak, że największą nagrodą była dla Nas świetna zabawa, worek uśmiechu, nowe przyjaźnie i niezapomniana przygoda.

Decyzja zapadła - zorganizujemy grę miejską dla dzieci ze świetlicy środowiskowej. Fabuła została osadzona w iście mrocznym klimacie, ale przecież do odważnych świat należy. I tak pewnego słonecznego dnia grupa śmiałków staje w gotowości w umówionym wcześniej miejscu. Zdani tylko na siebie, postawieni przed trudnymi zadaniami, musimy wspólnymi siłami osiągnąć cel gry i...

Gra o spadek[bookLink]5004291|Gra o spadek[/bookLink]

Gra o spadek[bookLink]5004291|Gra o spadek[/bookLink]

 [bookCover]5004291|Gra o spadek[/bookCover]