Mój wybór to: medyk sądowy.
Ale to przecież żaden lekarz, powiecie. Faktycznie, nie mam zamiaru nikogo leczyć. Ale dobra wiadomość jest taka, że nikomu też nie mogę już zaszkodzić ;)
Ludzkie ciało to najbardziej fascynujący mechanizm na świecie. Wszystkie organy spełniając swoje funkcje podtrzymują to, co nazywamy życiem, dzięki czemu możemy cieszyć się światem i drugim człowiekiem. Ale równie fascynująca w ludzkim ciele jest jego śmierć czyli koniec, ustanie tych funkcji na zawsze. Możemy umrzeć na tysiące sposobów. Medycyna sądowa to poszukiwanie prawdy o tym, co ostatecznie zawiodło. To czasami jedyny sposób, żeby móc powiedzieć bliskim zmarłego, że śmierć nastąpiła szybko, że nie cierpiał zbyt długo. A czasami także jedyny sposób, by stwierdzić, że ktoś się do tej śmierci przyczynił - tak, aby odpowiednie służby mogły zająć się schwytaniem złoczyńcy i wymierzeniem sprawiedliwości. Dzięki mojej dociekliwości i skrupulatności w pracy mordercy trafią za kratki, a studenci medycyny dowiedzą się o nieznanych jeszcze funkcjach organów lub chorobach. I wcale nie martwi mnie fakt, że spod mojego skalpela krew raczej nie tryśnie, a pacjent nigdy mi nie podziękuje. Odkrycie prawdy to dla mnie wystarczająca gratyfikacja.

Mój wybór to: medyk sądowy.
Ale to przecież żaden lekarz, powiecie. Faktycznie, nie mam zamiaru nikogo leczyć. Ale dobra wiadomość jest taka, że nikomu też nie mogę już zaszkodzić ;)
Ludzkie ciało to najbardziej fascynujący mechanizm na świecie. Wszystkie organy spełniając swoje funkcje podtrzymują to, co nazywamy życiem, dzięki czemu możemy cieszyć się światem i drugim...

Być lekarzem. Marzyłam, chociaż teraz z perspektywy czasu nie wiem, czy to nie było przede wszystkim zafascynowaniem. W liceum dużo myślałam, co chcę robić, już wybór profilu w liceum był poważnym krokiem w tę stronę, oczywiście biolchem. To nie tak, że będąc nastolatką chciałam zostać lekarzem tak po prostu, o nie! Ja chciałam być konkretnie patologiem, bądź patomorfologiem. Pasjonatka kryminałów od podstawówki, chce zostać patologiem, szok! Teraz rozumiecie, dlaczego podejrzewam tutaj jako przyczynę zafascynowanie. Zresztą nigdy nie chciałam być jak każda dziewczynka, księżniczką, tylko około kryminalne zawody, prywatny detektyw, a wśród lekarzy, to nawet jeszcze na etapie studiów psychologia, eksperymenty psychologiczne, bycie profilerem. Bycie lekarzem to też rozwiązywanie tajemnic i zagadek, tylko że organizmu oraz umysłu – i to jest chyba w tym najbardziej napędzające i inspirujące, to co mnie uwiodło. Mój organizm jest dla mnie jedną wielką zagadką do rozwikłania, a znalezienie odpowiedniego sposobu by mu pomóc, to prawdziwe wyzwanie! Teraz po czasie nie jestem, patologiem, ani psychologiem, zrządzeniem losu mam wykształcenie związane z podatkami, finansami i księgowością. To teraz chyba pozostaje uleczać system podatkowy i finansowy, jednostek, a może i ogółu. A swoje marzenia o byciu detektywem, psychologiem i patologiem realizuję w świecie książek, gdzie wczuwam się w rolę i jestem na tropie prawdy, nie tylko medycznej.

Być lekarzem. Marzyłam, chociaż teraz z perspektywy czasu nie wiem, czy to nie było przede wszystkim zafascynowaniem. W liceum dużo myślałam, co chcę robić, już wybór profilu w liceum był poważnym krokiem w tę stronę, oczywiście biolchem. To nie tak, że będąc nastolatką chciałam zostać lekarzem tak po prostu, o nie! Ja chciałam być konkretnie patologiem, bądź...

Gdy byłam dzieckiem chciałam zostać chirurgiem. Bardzo często towarzyszyłam tacie w szpitalu i obserwowałam go podczas pracy. Mój tata jest technikiem elektroradiologiem i pracował najczęściej z małymi pacjentami. Uczył mnie rozpoznawać kości i odczytywać zdjęcia rentgenowskie. Kontynuacją tej wiedzy i poniekąd tradycji rodzinnych byłoby pójście na studia medyczne. Fascynował mnie człowiek, szkielet, ilość kości z których każdy z nas się składa. Poza tym wydawało mi się to bardzo odpowiedzialnym i potrzebnym zawodem – dawanie możliwości do normalnego funkcjonowania, „naprawianie” połamanych kości i dawanie kolejnej szansy na normalne życie. A w przypadku niektórych szansę na wykonanie pierwszego kroku w życiu. Dla nas to takie oczywiste – chcesz się napić to wstajesz z fotela, idziesz do kuchni, wstawiasz wodę i robisz kawę. Dla wielu już pierwsza część „wstawanie” jest poza zasięgiem. Dawanie takiej szansy mi samej sprawiałoby niesamowitą satysfakcję, że moja praca jest potrzebna i może zmieniać czyjeś życie na lepsze.

Gdy byłam dzieckiem chciałam zostać chirurgiem. Bardzo często towarzyszyłam tacie w szpitalu i obserwowałam go podczas pracy. Mój tata jest technikiem elektroradiologiem i pracował najczęściej z małymi pacjentami. Uczył mnie rozpoznawać kości i odczytywać zdjęcia rentgenowskie. Kontynuacją tej wiedzy i poniekąd tradycji rodzinnych byłoby pójście na studia medyczne....

Doktor Welcome znany pediatra przeprowadzający pionierskie zabiegi na ludziach prywatnie kochający ojciec i trener bokserski(trenował własną córkę),w kręgu kolegów znany był nie tylko jako świetny fachowiec lecz także kobieciarz.Sam nigdy nie ukrywał,że kocha kobiety przyznał to nawet swojej córce.W pracy profesjonalista,a po niej donżuan lubujący się w młodych kobietach.
Miał czasem takie dni,że musiał sobie zelżyć w trakcie pracy.Wtedy wypadał na miasto i szukał chętnej która zrobi mu dobrze za kasę.To była tylko propozycja.Zazwyczaj kończyło się to wizytą w jego łóżku w ukochanym jego domu.A że jego pasją było malowanie lubił uwieczniać swoje najpiękniejsze cudeńka.W czasie gdy był zajęty zastępował go doktor Gardian inteligentny młody lekarz
Jego miłość była miłością zakazana ponieważ kochał nieletnie Robiąc to w bardzo brutalny sposób prosił o potwierdzenie że to lubią.
Pewnego dnia wpadł na pomysł ,że sprawi niespodziankę swojej ulubionej młodej kochance.Ponieważ w tym dniu wypadały jej urodziny nazwał ten dzień Birthday Girls-miłosne zabawy z nim przez cały dzień i noc.Bał się tylko że któraś go wyda bo Iza jego ulubiona nie była jedyną.Dla niej zarezerwowane jednak były spotkania sam na sam.Spotykali się tak od dłuższego czasu,ąż na jego trop wpadła policja,i doszło do jego zatrzymania,a jego nie letnie kochanki zostały przesłuchane.On sam zaś trafił do więzienia..Bo młode panie opowiedziały policji ze szczegółami jakich czynów się dopuszczał.Za takie postępowanie mogło go spotkać tylko to co go spotkało.

Doktor Welcome znany pediatra przeprowadzający pionierskie zabiegi na ludziach prywatnie kochający ojciec i trener bokserski(trenował własną córkę),w kręgu kolegów znany był nie tylko jako świetny fachowiec lecz także kobieciarz.Sam nigdy nie ukrywał,że kocha kobiety przyznał to nawet swojej córce.W pracy profesjonalista,a po niej donżuan lubujący się w młodych kobietach.
...

Ja w roli lekarza się nie widzę, niemniej jednak nie ukrywam, że to pociągający zawód o którym niejednokrotnie marzyłam.
Gdybym jednak miała możliwość przełamania swego strachu o życie ludzi i zostania lekarzem chyba zdecydowała bym się na ginekologię! Nie tak dawno sama urodziłam dziecko i zaczęłam doceniać piękno tej specjalizacji. To właśnie ginekolodzy pomagają często małżonkom zostać rodzicami, a później przyjść na świat cudownym, malutkim dzieciaczkom, które kochają wszyscy już od pierwszego wejrzenia. Jest to zawód w którym wiele się dzieje, który ma możliwość doświadczania cudu narodzin na codzień.

Ja w roli lekarza się nie widzę, niemniej jednak nie ukrywam, że to pociągający zawód o którym niejednokrotnie marzyłam.
Gdybym jednak miała możliwość przełamania swego strachu o życie ludzi i zostania lekarzem chyba zdecydowała bym się na ginekologię! Nie tak dawno sama urodziłam dziecko i zaczęłam doceniać piękno tej specjalizacji. To właśnie ginekolodzy pomagają często...

Nigdy nie marzyłam o zostaniu lekarzem, ponieważ wszystko co wiązało się z większą ingerencją w ludzkie ciało przyprawiało mnie o mdłości. Do tej pory jako dorosła kobieta panicznie boję się tak prostego zabiegu, jakim jest pobieranie krwi, nie wspominając o bardziej inwazyjnych badaniach czy operacjach. Od zawsze interesowała mnie jednak ludzka psychika, dlatego zostałabym psychiatrą. Mam wrażenie, że obecnie większość specjalistów traktuje pacjenta po macoszemu nie poświęcając mu należytej uwagi, a w wielu przypadkach cała jego rola sprowadza się do dobrania pacjentowi leków. Chciałabym pokazać, że można inaczej. Bardziej angażowałabym się w sprawy pacjentów, ponieważ dobrostan psychiczny jest bardzo istotny w życiu. Dodatkowo chciałabym angażować się w profilaktykę, organizując spotkania i uświadamiając ludzi jak utrzymywać tzw. higienę umysłu oraz działałabym charytatywnie w specjalnej placówce lub fundacji, mając na uwadze słaby dostęp do specjalistów dla wielu ludzi.

Nigdy nie marzyłam o zostaniu lekarzem, ponieważ wszystko co wiązało się z większą ingerencją w ludzkie ciało przyprawiało mnie o mdłości. Do tej pory jako dorosła kobieta panicznie boję się tak prostego zabiegu, jakim jest pobieranie krwi, nie wspominając o bardziej inwazyjnych badaniach czy operacjach. Od zawsze interesowała mnie jednak ludzka psychika, dlatego zostałabym...

Temat jakże aktualny. Niezależnie od tego jaką specjalizację bym wybrał, byłbym wierny złożonej przysiędze, a moim priorytetem byłby pacjent, którego zdrowie stawiam na pierwszym miejscu, niezależnie od okoliczności i ryzyka. #bo_pomaganie_nie_boli

Temat jakże aktualny. Niezależnie od tego jaką specjalizację bym wybrał, byłbym wierny złożonej przysiędze, a moim priorytetem byłby pacjent, którego zdrowie stawiam na pierwszym miejscu, niezależnie od okoliczności i ryzyka. #bo_pomaganie_nie_boli

Gdybym mogła cofnąć czas, zostałabym psychiatrą. Fascynuje mnie ludzka psychika i mózg człowieka, jego funkcjonowanie oraz wszelkie zaburzenia i choroby psychiczne. Do tego "kręci" mnie atmosfera szpitali psychiatrycznych, jakaś specjalna aura, która je otacza. Zdaję sobie sprawę, że to nie jest tak sielankowa praca, jak na pierwszy rzut wygląda, nie mniej jednak uważam ten zawód za bardzo pociągający a i ponoć sami psychiatrzy mają w sobie sporą dozę szaleństwa.

Gdybym mogła cofnąć czas, zostałabym psychiatrą. Fascynuje mnie ludzka psychika i mózg człowieka, jego funkcjonowanie oraz wszelkie zaburzenia i choroby psychiczne. Do tego "kręci" mnie atmosfera szpitali psychiatrycznych, jakaś specjalna aura, która je otacza. Zdaję sobie sprawę, że to nie jest tak sielankowa praca, jak na pierwszy rzut wygląda, nie mniej jednak uważam ten...

Uczniowie Hippokratesa. Doktor Bogumił[bookLink]4933593|Uczniowie Hippokratesa. Doktor Bogumił[/bookLink]

Uczniowie Hippokratesa. Doktor Bogumił[bookLink]4933593|Uczniowie Hippokratesa. Doktor Bogumił[/bookLink]

 [bookCover]4933593|Uczniowie Hippokratesa. Doktor Bogumił[/bookCover]