Historia małego chłopca, naznaczona samotnością, cierpieniem i szczerą, czystą przyjaźnią z dorosłym mężczyzną, nieskażoną dwuznacznością, która dziś pojawiając się wzbudzałaby niepokój.
Opowieść o tym, że nic nie jest jednowymiarowe, że w trudnym życiu pojawiają się powiewy szczęścia, niewymagającego, wzbudzanego przez proste rzeczy. Historia, która nie ma  szczęśliwego zakończenia.
Trudno ją przyjąć bez emocji, refleksji i wzruszenia.
Moje drzewko pomarańczowe, J.M. de Vasconcelos. Książka, która nie daje o sobie zapomnieć.

Historia małego chłopca, naznaczona samotnością, cierpieniem i szczerą, czystą przyjaźnią z dorosłym mężczyzną, nieskażoną dwuznacznością, która dziś pojawiając się wzbudzałaby niepokój.
Opowieść o tym, że nic nie jest jednowymiarowe, że w trudnym życiu pojawiają się powiewy szczęścia, niewymagającego, wzbudzanego przez proste rzeczy. Historia, która nie ma  szczęśliwego...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Coś do polecenia absolutnie każdemu? To dopiero jest wyzwanie. Moim wyborem, więc będzie księga, która łączy pokolenia. Jest ponadczasowa. Bawi i uczy zarówno małych jak i dużych czytelników. Inspiruje innych twórców, scenarzystów, reżyserów, pisarzy, malarzy i wielu innych, którzy chętnie wykorzystują znane motywy, historie i morały. Polecam Baśnie Andersena. Opowieści, z których można wyciągnąć wnioski, poszerzyć swoje horyzonty postrzegania świata, nauczyć się wrażliwości, zastanowić się nad własnymi wadami. Nawet dorośli przy ponownej podróży przez świat baśni już jako dojrzalsi czytelnicy mogą odkryć coś nowego, przy okazji znajdując wspólny język z najmłodszymi, którzy te same historie mogą postrzegać całkiem inaczej. Do tego zawsze taki zbiór opatrzony jest pięknymi rysunkami i grafikami, które dodatkowo pobudzą wyobraźnię i wzbudzą trochę sentymentu.

Coś do polecenia absolutnie każdemu? To dopiero jest wyzwanie. Moim wyborem, więc będzie księga, która łączy pokolenia. Jest ponadczasowa. Bawi i uczy zarówno małych jak i dużych czytelników. Inspiruje innych twórców, scenarzystów, reżyserów, pisarzy, malarzy i wielu innych, którzy chętnie wykorzystują znane motywy, historie i morały. Polecam Baśnie Andersena. Opowieści, z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Długo zastanawiałam się co polecić i ciężko mi znaleźć tą którą poleciłabym każdemu - bez względu na wiek, płeć, rasę czy upodobania....
Nie znalazłam żadnej oprócz jednej.
Polecam Pismo Święte.
Tylko ten kto nigdy nie wgłębił się w żaden fragment powie, że to tylko dla wierzących. Ja powiem, że tym bardziej dla niewierzących! Czytajcie jako fikcję, czytajcie jako 'natchnioną księgę'. Nie ważne - przeczytajcie. Być może znajdziecie odpowiedzi na wiele nurtujących pytań, a może po prostu poznajcie bardzo ciekawą historię, kulturę, obyczaje. Szokujące obyczaje.
Sięgnijcie choćby po to, by się przekonać co przekonało tak wielu..
Po to, by się zdziwić, zszokować, wzruszyć, znaleźć chwilę na refleksję, zatrzymać...
Jeśli lubicie symbole, metafory - to dla Was!
Dramat, thriller, obyczajówka, a dla niektórych s-fi
- polecam!

Długo zastanawiałam się co polecić i ciężko mi znaleźć tą którą poleciłabym każdemu - bez względu na wiek, płeć, rasę czy upodobania....
Nie znalazłam żadnej oprócz jednej.
Polecam Pismo Święte.
Tylko ten kto nigdy nie wgłębił się w żaden fragment powie, że to tylko dla wierzących. Ja powiem, że tym bardziej dla niewierzących! Czytajcie jako fikcję, czytajcie jako...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Słowo pisane odgrywa ważną rolę w życiu ludzkości od wieków. Z początku zarezerwowane tylko dla wybranych - przedstawicieli wyższych sfer, później jednak rozpowszechniało się i ewoluowało, aż stało się dla nas czymś banalnym i oczywistym. Przez długi okres władania piórem powstało niezwłocznie wiele dzieł, od wierszy, przez opowiadania, na powieściach kończąc.

Tak ogromny wybór potrafi przytłoczyć. Czytelnik musi ograniczyć się od wybranych pozycji. Opracowano podział na gatunki, więc można zawęzić swoje poszukiwania do wybranych, podobnych do siebie książek. Każdy ma inny charakter, każdy ma inne zainteresowania i każdy ma inne preferencje co do ulubionych książek. Jak więc wybrać tą jedną, która powinien przeczytać każdy? Uważam, że istnieje tylko jedna możliwa odpowiedź:

Czytelniku sięgaj po kolejne książki, aż znajdziesz TĄ, która w jakiś sposób odmieni twoje życie. Niech będzie to książka, która wywoła ogrom emocji i przemyśleń, lub wręcz przeciwnie, która wyciszy i poukłada twoje życie. Jeżeli znajdziesz TĄ książkę, będziesz czuł, że została napisana specjalnie dla ciebie.

Chodź nie możliwe jest przeczytanie wszystkich książek świata, to życzę wszystkim, aby w wybranych przez siebie lub innych książkach odnaleźli TĄ jedną.

Słowo pisane odgrywa ważną rolę w życiu ludzkości od wieków. Z początku zarezerwowane tylko dla wybranych - przedstawicieli wyższych sfer, później jednak rozpowszechniało się i ewoluowało, aż stało się dla nas czymś banalnym i oczywistym. Przez długi okres władania piórem powstało niezwłocznie wiele dzieł, od wierszy, przez opowiadania, na powieściach kończąc.

Tak...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

"Dopiero wtedy wiem, że mnie książka naprawdę zachwyciła, jeżeli po przeczytaniu myślę o jej autorze, że chciałbym z nim się przyjaźnić..."
Tak miałam z Salingerem, który się wyrwał, aby pobuszować w zbożu, stąd moja propozycja.

Holden ważniaka nie zgrywa, nie udaje kogoś, kim nie jest, ucieka ku wolności, do której tęskno chyba każdemu człowiekowi. Tu sobie poduma, tam rzuci wulgaryzmem, z jednej strony powspomina,z drugiej pomarzy.
Taki oto człowiek.
Zupełnie ludzki, jak większość użytkowników tego portalu.

A, że prostotą trąci i daleko mu do wirtuozów słowa, no cóż, nie od dziś wiadomo, że "wystarczy pleść jakieś głupstwa, których nikt nie może zrozumieć, a ludzie zrobią wszystko, czego od nich zażądasz."
Nawet książką się zachwycą, choć żadnej przyjemności im nie sprawia.

No i prawdy życiowe, uniwersalne, ponadczasowe, ale Salinger też człowiek, a "ludziom zawsze się zdaje, że wiedzą całą prawdę."

Napisałabym coś więcej, jednak martwi mnie cała ta sytuacja z pandemią, kryzysem i w ogóle, a "kiedy człowiek jest przygnębiony, nie może się nawet zastanowić."

Tak więc, tylko klasyka, bo choć świat staje na głowie, to "niektóre rzeczy powinny by zostawać zawsze nie zmienione. Żeby można je wpakować do jednej z tych wielkich oszklonych szaf i tak je przechowywać."

[Mój typ: Salinger - "Buszujący w zbożu"]

"Dopiero wtedy wiem, że mnie książka naprawdę zachwyciła, jeżeli po przeczytaniu myślę o jej autorze, że chciałbym z nim się przyjaźnić..."
Tak miałam z Salingerem, który się wyrwał, aby pobuszować w zbożu, stąd moja propozycja.

Holden ważniaka nie zgrywa, nie udaje kogoś, kim nie jest, ucieka ku wolności, do której tęskno chyba każdemu człowiekowi. Tu sobie poduma, tam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

"Rozmowy z katem" Kazimierza Moczarskiego to literatura faktu, którą powinien poznać każdy. Rozmowy w celi więziennej między autorem a generałem warszawskiego getta Stroopem. Historia życia polskiego patrioty i niemieckiego dręczyciela. Opowieść o człowieku, który wychowywał się w zwyczajnej rodzinie, a jednak wychowanie i ideały doprowadziły go do zezwierzęcenia. Obraz dobrego męża i ojca, a jednocześnie oprawcy z "wypranym mózgiem". Najgorsze jest to, że coś takiego wydarzyło się przecież stosunkowo niedawno...
Poleciłabym każdemu - by zastanowić się nad ludzką naturą, sensem życia, dokonywanymi wyborami. Polecam, bo to doskonały obraz do czego zdolny jest człowiek. Obraz, jak łatwo można ludźmi zmanipulować, ile masek trzeba nałożyć by być akceptowanym przez dane środowisko i jak potrafi nam ono zaburzyć obiektywne postrzeganie świata. To też historia pokazująca, że czasem trudno mówić o tym, że ktokolwiek może być obiektywny, ponieważ na człowieka składa się zbyt wiele elementów: charakter, wychowanie, punkt widzenia, towarzystwo, a czasem trzepot skrzydeł motyla, czy ćma przelatująca w nieodpowiednim momencie - przez co odwracamy się od jednej drogi, na rzecz drugiej.
To ciężka, lecz dająca do myślenia książka.

"Rozmowy z katem" Kazimierza Moczarskiego to literatura faktu, którą powinien poznać każdy. Rozmowy w celi więziennej między autorem a generałem warszawskiego getta Stroopem. Historia życia polskiego patrioty i niemieckiego dręczyciela. Opowieść o człowieku, który wychowywał się w zwyczajnej rodzinie, a jednak wychowanie i ideały doprowadziły go do zezwierzęcenia. Obraz...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeszcze niedawno nie miałam ulubionej książki, którą polecałabym każdemu. Lecz niedawno moje serce złamał Colson Whitehead i jego "Miedziaki". Opowieść jest genialna, ale pozostawia smak goryczy i smutek w sercu..
Historia jest dość prosta - opowiada o czarnoskórym chłopaku, który znalazł się w złym miejscu o niewłaściwym czasie. W latach 60. XX wieku segregacja rasowa w Ameryce kwitła w najlepsze, a poprawczak "Miedziak" na Florydzie zbierał plony w postaci młodych przestępców wymagających pilnej resocjalizacji. Tak przynajmniej uważano.
Ta historia wgniotła mnie w fotel i nie mogłam się od niej oderwać. Książkę przeczytałam w jeden dzień, a myślę o niej.. cóż myślę do dzisiaj. Dlaczego każdy według mnie powinien przeczytać "Miedziaków"? Ponieważ historia wydarzyła się w książce w latach sześćdziesiątych, a ja mam wrażenie, że te same historie dzieją się po dzień dzisiejszy. Dzieją się w naszym domu, u naszego sąsiada i u dalekiej cioci z Ameryki. A my jesteśmy poróżnieni i rozdzieleni jak Ci "biali i czarni", mieszkający na dwóch różnych piętrach Miedziaka, otoczeni murem..

Jeszcze niedawno nie miałam ulubionej książki, którą polecałabym każdemu. Lecz niedawno moje serce złamał Colson Whitehead i jego "Miedziaki". Opowieść jest genialna, ale pozostawia smak goryczy i smutek w sercu..
Historia jest dość prosta - opowiada o czarnoskórym chłopaku, który znalazł się w złym miejscu o niewłaściwym czasie. W latach 60. XX wieku segregacja rasowa w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

"Powiedz wilkom, że jestem w domu" Carol Rifka Brunt. Dlaczego? Bo to książka o miłości. O wielu jej rodzajach. O tej między siostrami, dziećmi a rodzicami a także tej pomiędzy dwojgiem dorosłych ludzi. Może nawet tej zakazanej? Miłość jest wszędzie. Nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy. I właśnie ta książka to ukazuje. Czym jest prawdziwa miłość, jak wielka jest moc uczuć, zwłaszcza tych tłumionych. Jak bardzo potrafią one zmienić życie każdego z nas. Pokazuje jak niezwykłe jest w rzeczywistości "zwykłe" życie rodzinne, które okazuje się być pełne tajemnic i skrywanych słów. Nikt nie jest taki, jaki wydaje się na pierwszy rzut oka. O ile łatwiejsze byłoby życie bohaterów, gdyby powiedzieli sobie co czują? Ponadto historia przybliża nam wciąż jeszcze dla wielu wciąż mało poznaną chorobę AIDS, która w życie postaci wnosi wiele cierpienia, żalu i straty.

"Powiedz wilkom, że jestem w domu" Carol Rifka Brunt. Dlaczego? Bo to książka o miłości. O wielu jej rodzajach. O tej między siostrami, dziećmi a rodzicami a także tej pomiędzy dwojgiem dorosłych ludzi. Może nawet tej zakazanej? Miłość jest wszędzie. Nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy. I właśnie ta książka to ukazuje. Czym jest prawdziwa miłość, jak wielka jest moc...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Książka którą polecam z całego serca to powieść " Judasz".Tosca Lee przedstawia postać największego zdrajcy chrześcijaństwa w sposób rzadko spotykany w literaturze. Nie ważne jakiego wyznania jest czytelnik i jakie przekonania głosi. Ważne, że taka wersja historii jest całkiem prawdopodobna a to oznacza, że może poważnie zaburzyć powszechnie przyjęte opinie. Autorka nie rozgrzesza, nie tłumaczy i na siłę nie przekonuje... Pokazuje inną alternatywę, prosi o zastanowienie i daje do myślenia. Nie jest to dokument, choć mocno poparty badaniami i źródłami historycznymi. Jest to opowieść o człowieku, niepewności, rozpaczy. Nie od dziś wiadomo, że nic nie jest całkiem czarne lub całkiem białe..Tosca Lee pomaga nam dostrzec całą paletę odcieni szarości.

Książka którą polecam z całego serca to powieść " Judasz".Tosca Lee przedstawia postać największego zdrajcy chrześcijaństwa w sposób rzadko spotykany w literaturze. Nie ważne jakiego wyznania jest czytelnik i jakie przekonania głosi. Ważne, że taka wersja historii jest całkiem prawdopodobna a to oznacza, że może poważnie zaburzyć powszechnie przyjęte opinie. Autorka nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Przy wyborze powieści do polecenia całej społeczności Lubimyczytać.pl istotna dla mnie była okazja, która stanowi przyczynek do całego konkursu, czyli Światowy Dzień Miłośników Książek. Z tego względu uznałem, że nie wystarczy polecić pozycji, która mi się podoba, ani takiej która niesie istotne przesłanie. Do swojej rekomendacji doszedłem drogą eliminacji analizując znane mi pozycje pod kątem wszystkich cech istotnych dla wyjątkowej książki. Uwzględniałem zarówno książki jednoznacznie „gatunkowe” jak i postmodernistyczne kogle-mogle szukając oryginalnej historii i przejmujących postaci. P;atrzyłem na strukturę powieści, czytelność ekspozycji, sposób rozwoju akcji i końcowe zawiązanie występujących w niej wątków. Starałem się zwrócić uwagę na język powieści lub jakość tłumaczenia. Uwzględniałem złożenie tekstu i estetykę okładki, a także jej adekwatność do opowiadanej historii i klimatu powieści. Ostatnim punktem oceny był „czynnik WOW” czyli ogólne wrażenie i emocje towarzyszące zarówno podczas lektury jak i po jej zakończeniu.
Książką, która w moim subiektywnym rankingu wygrała pierwsze miejsce jest drugie wydanie Amerykańskich Bogów Neila Gaimana z 2003 roku. Książka łamiąca schematy zarówno gatunkowe jak i fabularne, udanie łącząca ze sobą starożytne mitologie ze współczesną fantastyką zamykając całość w konwencji amerykańskiego kina drogi. Najepszy dowód na to, że literatura dalej może być magiczna, a lektura może być podróżą po znanych-nieznanych lądach i krainach.

Przy wyborze powieści do polecenia całej społeczności Lubimyczytać.pl istotna dla mnie była okazja, która stanowi przyczynek do całego konkursu, czyli Światowy Dzień Miłośników Książek. Z tego względu uznałem, że nie wystarczy polecić pozycji, która mi się podoba, ani takiej która niesie istotne przesłanie. Do swojej rekomendacji doszedłem drogą eliminacji analizując znane...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej