Mam takie motto życiowe, że nie ma takiego problemu, którego nie rozwiązałby kubek gorącej czekolady. Właśnie serwując ten pyszny napój staram się pocieszać moich strapionych znajomych czy członków rodziny. Czekolada wyzwala magiczne endorfiny dzięki którym poprawia nam się nastrój a przy tym potrafi osłodzić każdą chwilę. Oczywiście gorąca czekolada jest tylko słodkim preludium do próby rozwiązania problemu. Kluczowym elementem jest tutaj rozmowa, w której staram się być dobrym słuchaczem i pozwalam danej osobie się wygadać. Nie zawsze jestem w stanie rozwiązać czyjś problem, ale nie to jest istotą sprawy, gdyż czasem wystarczy kogoś tylko wysłuchać lub dać mu możliwość wypowiedzenia na głos swoich uczuć, obaw czy wątpliwości. Jeśli mogę to staram się coś doradzić takiej osobie, mówiąc co ja bym zrobiła będąc na jej miejscu, ale zawsze podkreślam, że to ja bym tak zrobiła a ona ma prawo postąpić inaczej. Nawet jeśli nie uda się rozwiązać problemu od razu to taka rozmowa przy gorącej czekoladzie na pewno poprawia humor i pozwala spojrzeć na dany problem z innej perspektywy. A najważniejsze to mieć w życiu kogoś komu możemy się wygadać, a rozwiązanie problemu nie raz przyjdzie samo z czasem.

Mam takie motto życiowe, że nie ma takiego problemu, którego nie rozwiązałby kubek gorącej czekolady. Właśnie serwując ten pyszny napój staram się pocieszać moich strapionych znajomych czy członków rodziny. Czekolada wyzwala magiczne endorfiny dzięki którym poprawia nam się nastrój a przy tym potrafi osłodzić każdą chwilę. Oczywiście gorąca czekolada jest tylko słodkim...

Chyba nie ma jedynie słusznej metody. Na każdego działa co innego. Moim dzieciom pomaga rozmowa, kakao i przytulanki-łaskotanki. Czasem wystarczy tylko być, wysłuchać lub wspólnie pomilczeć. Dla mnie remedium na smutek jest mocne brzmienie i dobra lektura w towarzystwie filiżanki zielonej herbaty. Gdy z głośników dobiega Iron Maiden lub inne "łomoty" (to ulubione określenie mojej nastoletniej córki), wiadomo, że muszę coś w sobie przepracować. No i jeszcze pies... Ponad 40 kg Miłości mojego ONka, który bezbłędnie wyczuwa nastrój i zawsze potrafi poprawić mi humor.

Chyba nie ma jedynie słusznej metody. Na każdego działa co innego. Moim dzieciom pomaga rozmowa, kakao i przytulanki-łaskotanki. Czasem wystarczy tylko być, wysłuchać lub wspólnie pomilczeć. Dla mnie remedium na smutek jest mocne brzmienie i dobra lektura w towarzystwie filiżanki zielonej herbaty. Gdy z głośników dobiega Iron Maiden lub inne "łomoty" (to ulubione określenie...

To bardzo proste! Wystarczą tylko 3 kroki ;)
Po pierwsze: Zaparzam dla tej osoby ciepłą herbatkę miętową.
Po drugie: Ocieram łzy płynące po policzkach drugiej osoby i mówię: "Im bardziej w życiu ma się pod górę, tym piękniejsze będą później widoki" ;)
Po trzecie: Przytulam do serca z całych sił!

To bardzo proste! Wystarczą tylko 3 kroki ;)
Po pierwsze: Zaparzam dla tej osoby ciepłą herbatkę miętową.
Po drugie: Ocieram łzy płynące po policzkach drugiej osoby i mówię: "Im bardziej w życiu ma się pod górę, tym piękniejsze będą później widoki" ;)
Po trzecie: Przytulam do serca z całych sił!

Każdy z nas, chociaż raz, przechodził załamanie, stracił kogoś bliskiego badź zmagał się z jakaś chorobą. Jak ja pocieszam swoich bliskich? Przede wszystkim nie próbuje robić tego na siłę. Nie mówie pustych słów, że wszystko będzie dobrze, że jutro będzie lepiej albo że inni mają gorzej. Bo to nie pomoże.. Czy ktoś z nas chciałby usłyszeć takie słowa? Czy chociaż raz mu pomogły?
Co robię w takich sytuacjach? Słucham. Czasami słucham płaczu.. czasami milczenia.. a czasem kilka szczerych słów..
Robię niewiele. Pewnie niektórzy powiedzieliby, że nie robię nic. Ale .. zawsze z nimi jestem. Słucham ich, trzymam za rękę, przytulę, czasami płaczę razem z nimi, ale .. jestem. Nie proszę o żadne wytłumaczenia, nie proszę o żadne słowa. JESTEM I SŁUCHAM. Czasami to wystarczy, a czasami nie. Ale ta osoba wie, że jestem razem z nią, że w nią wierze i że zawsze może na mnie liczyć bez względu na to, co się stało.

Każdy z nas, chociaż raz, przechodził załamanie, stracił kogoś bliskiego badź zmagał się z jakaś chorobą. Jak ja pocieszam swoich bliskich? Przede wszystkim nie próbuje robić tego na siłę. Nie mówie pustych słów, że wszystko będzie dobrze, że jutro będzie lepiej albo że inni mają gorzej. Bo to nie pomoże.. Czy ktoś z nas chciałby usłyszeć takie słowa? Czy chociaż raz mu...

Starałam się policzyć, ile razy zostałam zraniona. Byłoby to chyba jakieś 3450 razy. Następnie zastanowiłam się ile razy ja kogoś zraniłam, tutaj naliczyłam przynajmniej 5347 raza. A jak często zdarzało mi się służyć ramieniem, rękawem bądź trzymaniem dłoni przy kapiących łzach przyjaciela? Nieskończona ilość razy. Te wszystkie ,,razy'' pokazały mi, że nie ma nic cenniejszego w leczeniu złamanych serc, skrzywdzonych dusz jak czas. Jednak takiej osoby nie wolno zostawiać samej z tym powoli płynącym, ociekającym cierpieniem czasem. Trzeba być, rozmawiać, opowiadać, zabierać na lody, pozwolić jej wyjść z inicjatywą zabrania na lody, wychodzić na spacer i na rower i tak do skutku. Aż ten czas, najgorszy, najdłuższy i zarazem ulotny minie.

Starałam się policzyć, ile razy zostałam zraniona. Byłoby to chyba jakieś 3450 razy. Następnie zastanowiłam się ile razy ja kogoś zraniłam, tutaj naliczyłam przynajmniej 5347 raza. A jak często zdarzało mi się służyć ramieniem, rękawem bądź trzymaniem dłoni przy kapiących łzach przyjaciela? Nieskończona ilość razy. Te wszystkie ,,razy'' pokazały mi, że nie ma nic...

Ja lubię prowadzić dyskusję na argumenty i może to też być sposób na pocieszanie kogoś - uzmysłowienie komuś, że ma zalety i umiejętności oraz podanie przykładów tego zgodnie z prawdą i jeszcze dobroć i serce na które możemy wskazać dowartościowując kogoś kto, bo ja wiem płacze i użala się nad sobą, a na pewno ma doła. I tak świat jest piękny wystarczy tylko spojrzeć za okno i wyjść za drzwi... A i dobrze jest właśnie w takiej sytuacji zachęcić tego smutnego do jakiegoś działania od słuchania muzyki po pracę w kopalni. Wszystko w miarę potrzeb i możliwości albo potrzeby chwili.

Ja lubię prowadzić dyskusję na argumenty i może to też być sposób na pocieszanie kogoś - uzmysłowienie komuś, że ma zalety i umiejętności oraz podanie przykładów tego zgodnie z prawdą i jeszcze dobroć i serce na które możemy wskazać dowartościowując kogoś kto, bo ja wiem płacze i użala się nad sobą, a na pewno ma doła. I tak świat jest piękny wystarczy tylko spojrzeć za...

"Nigdy nie zapominaj najpiękniejszych dni Twego życia! Wracaj do nich, ilekroć w Twoim życiu wszystko zaczyna się walić." Phil Bosmans-taki cytat widnieje na kartce, którą otrzymałam na urodziny już ładnych parę lat temu. Nie ukrywam, że kilkakrotnie stosowałam się do porady Phila Bosmansa i rzeczywiście owa wskazówka pomagała mi przetrwać niejedną burzę w moim życiu, ułatwiała mi stanąć na nogi. W podobny sposób staram się pomóc bliskiej osobie, która potrzebuje pocieszenia. Wystarczy usiąść razem przy dobrej herbacie lub kawie albo wybrać się na spacer na łonie przyrody i próbować skłonić tą drugą osobę do otwarcia się, do przywołania jakiś miłych wspomnień. Dzięki temu to, co trapi, zostaje usunięte w cień i świat znowu zaczyna nabierać pięknych kolorów. To naprawdę działa!

"Nigdy nie zapominaj najpiękniejszych dni Twego życia! Wracaj do nich, ilekroć w Twoim życiu wszystko zaczyna się walić." Phil Bosmans-taki cytat widnieje na kartce, którą otrzymałam na urodziny już ładnych parę lat temu. Nie ukrywam, że kilkakrotnie stosowałam się do porady Phila Bosmansa i rzeczywiście owa wskazówka pomagała mi przetrwać niejedną burzę w moim życiu, ...

Czasem najlepszym rozwiązaniem jest dać komuś pobyć w samotności, dać się wypłakać, albo wywrzeszczeć, samemu okiełznać targające człowiekiem emocje. Jednak być na tyle blisko, by w razie potrzeby podać husteczkę, zrobić kawę/herbatę, lub coś do jedzenia, wysłuchać, jeśli tego potrzebuje i nie oceniać, nie doradzać. "Nie ma drogi do świadomości innej niż ból." - więc każdy cierpiący musi uporać się z nim samodzielnie. Ból i cierpienie są wpisane w nasza egzystencję, rozwijają naszą dojrzałość, postrzeganie pewnych rzeczy, relatywizują nasze zachowania. My, choć także cierpimy z powodu cierpienia bliskich nam osób musimy być cierpliwi i wspierać, a nie to cierpienie umacniać.

Czasem najlepszym rozwiązaniem jest dać komuś pobyć w samotności, dać się wypłakać, albo wywrzeszczeć, samemu okiełznać targające człowiekiem emocje. Jednak być na tyle blisko, by w razie potrzeby podać husteczkę, zrobić kawę/herbatę, lub coś do jedzenia, wysłuchać, jeśli tego potrzebuje i nie oceniać, nie doradzać. "Nie ma drogi do świadomości innej niż ból." - więc...

Najlepszym sposobem na oderwanie się od ponurych myśli jest skupienie się na pięknie życia. Nigdy nie pozwalam moim bliskim na skupianiu się na zbędnych negatywach życia. Martwię się o nich, ale również o siebie, ponieważ ich humor uderza także mnie. Moim największym wyzwaniem w życiu była zapłakana przyjaciółka, której facet okazał się zakłamanym egzemplarzem. Zdrada chyba na każdego psychice odbije się bardzo intensywnie. W przypadku Olki myślałam, że jest to najgorszy z najgorszych przypadków. Naprawdę nie chciało jej się żyć, miała stany depresyjne, nie mogła jeść, wiecznie siedziała w łóżku i wypłakiwała wiadra łez. Wiem, że potrzebowała wyrazić swój smutek, wyrzucić wszystko co złe poprzez słone krople. Byłam przy niej dzień, dwa, tydzień, ale w końcu powiedziałam nie. Olka jest za piękna (zarówno fizycznie jak i psychicznie) na to, żeby jej świat kończył się na jednym dupku. Wywaliłam ją z łóżka, doprowadziłam do ładu jej ubiór, włosy, paznokcie i wyszłyśmy. Z początku się buntowała, ale z autopsji wiem, że zabawa jest dobrym lekarstwem na złamane serce. To była najpiękniejsza noc mojego, a raczej naszego życia. Olka tego potrzebowała, jej nędzny humor przeistoczył się w ogromną radość. Mam wrażenie, że poznałyśmy połowę miasta, odwiedziłyśmy kilkanaście lokali we Wrocławiu, wypiłyśmy niejednego kolorowego drinka i odetchnęłyśmy pełnymi piersiami. Wiem, że ten drobiazg zmienił podejście mojej przyjaciółki do życia, ale wiem również, że chętnie bym to powtórzyła.

Najlepszym sposobem na oderwanie się od ponurych myśli jest skupienie się na pięknie życia. Nigdy nie pozwalam moim bliskim na skupianiu się na zbędnych negatywach życia. Martwię się o nich, ale również o siebie, ponieważ ich humor uderza także mnie. Moim największym wyzwaniem w życiu była zapłakana przyjaciółka, której facet okazał się zakłamanym egzemplarzem. Zdrada chyba...

Prawdopodobnie zabrzmi to oschle i mało empatycznie - ja nie pocieszam. Zazwyczaj jest tak, że najtrudniejsze sytuacje w życiu innych ludzi po prostu mnie przerastają. W zamian za to wolę zrobić coś konkretnego - wyciągnąć na spacer, na wycieczkę, na koncert, na spektakl. Najważniejsze, by odciągnąć tę drugą osobę od najczarniejszych i najsmutniejszych myśli i pokazać, że mimo wszystko można znaleźć w życiu coś, co wywołuje uśmiech na jej twarzy.

Prawdopodobnie zabrzmi to oschle i mało empatycznie - ja nie pocieszam. Zazwyczaj jest tak, że najtrudniejsze sytuacje w życiu innych ludzi po prostu mnie przerastają. W zamian za to wolę zrobić coś konkretnego - wyciągnąć na spacer, na wycieczkę, na koncert, na spektakl. Najważniejsze, by odciągnąć tę drugą osobę od najczarniejszych i najsmutniejszych myśli i pokazać, że...