serdecznie gratuluje !

serdecznie gratuluje !

Ja również dziękuję i gratuluję ;)

Ja również dziękuję i gratuluję ;)

Dziękuje.
Gratuluje pozostałym swycięzcą.

Dziękuje.
Gratuluje pozostałym swycięzcą.

Gratulacje! ;]

Gratulacje! ;]

Zwyciężyli:

nunachopin
Anna
Mario
Fimbul93
Van-chan

Gratuluję!

Zwyciężyli:

nunachopin
Anna
Mario
Fimbul93
Van-chan

Gratuluję!

Konkurs zakończony.
Wyniki niedługo...

Konkurs zakończony.
Wyniki niedługo...

Wysoki sądzie, jako filosemita muszę od razu zaznaczyć, że antysemityzm jest mi obcy. Podobnie jak wszelkie inne formy dyskryminacji i nietolerancji ludzi z powodu koloru skóry, przynależności etnicznej, narodowej, religii, czy poglądów . Wszak nasze prawo jest tak dobrze skonstruowane, że nawet oskarżony ma prawo do obrony. I w tym procesie stanę jako obrońca, kierując się myślą Woltera, autora „Traktatu o tolerancji”: „Nie zgadzam się z tobą, ale zawsze bronił będę twego prawa do posiadania własnego zdania.”

Zarzuca się autorom „Protokołu Mędrów Syjonu”, że są oni winni zbrodni holocaustu. Oczywiście nie bezpośrednio, ale jako ci, którzy dali pretekst i usprawiedliwili wrogość wobec Żydów. Według mnie jest to twierdzenie na wyrost. Jak każdy wie, antysemityzm nie pojawił się nagle, wraz z pojawieniem się wspomnianych protokołów, lecz – niestety! – był wpisany w krajobraz Europy niemal od starożytności ze względu żydowską wyjątkowość (wystarczy przeczytać dokonania na tym polu Antiocha IV Epifnesa). Tematem antysemityzmu w kulturze europejskiej zajął się znany historyk żydowski Joshua Trachtenberg w swej pracy „Diabeł i Żydzi”. Ukazał on jak od średniowiecza kształtował się obraz Żyda, na usługach szatana: Żyda, który ze względu na wykształcenie często był lekarzem na dworach i stąd znał wiedzę, która dla otoczenia wydawała się pochodzić od diabła, mit – zupełnie kłamliwy i sprzeczny z judaizmem – o mordach rytualnych i wytaczaniu krwi na macę, co jest raczej odbiciem wiary chrześcijańskiej w moc krwi Chrystusa, czy wierzeń wampirycznych, nie Tory. Właśnie od oskarżenia o mord rytualny zaczął się okryty złą sławą pogrom Żydów w Kielcach już w 1946 roku! („mędrcy Syjonu” nie mieli z tym nic wspólnego). Także żydowskie bogactwo, które niby zawdzięczali swym konszachtom i oszustom wypływa z ich sytuacji ekonomicznej, do której sami zmusili ich władcy Europy nie dają prawa do posiadania ziemi, a skazując ich na zawody miejskie (szczególnie lichwę, zakazaną początkowo wśród chrześcijan). Śmiem twierdzić, że Hitler nie potrzebował pretekstu „Protokołów Mędrców Syjonu”, aby rozbudzić w ludziach wiarę w spisek żydowski. Co więcej, Żydzi nie byli jedynymi ofiarami nazistów. Eksterminacji poddano w III Rzeczy również Cyganów, niepełnosprawnych, a nacje słowiańskie uznane zostały za podludzi (i w dalszej perspektywie, po wykonaniu zadań niewolniczej pracy, także ich czekała zagłada. A na pewno dotknęła ona elit tych ludów). Czy za to winne są również wspomniane protokoły? Otóż nie. Tu odpowiedzialność leży po stronie eugeniki, córki darwinizmu (notabene „naukę” tę wdrażał wnuk Karola Darwina). A w jakimś też sensie matkę chrzestną dzisiejszej biogenetyki. Wyhodowanie nadczłowieka wymagało selekcji ludzi i pozbycia się „najgorszego elementu” w imię dobra ludzkości. To eugenika odpowiedzialna jest np. za segregację rasową w USA, apartheid w RPA, eksterminację w III Rzeczy chorych czy sterylizację tychże w Szwecji. Pytam, czy ktoś postawił przed sądem ich twórców obok autorów „Protokołów Mędrców Syjonu”?

Wiem, wysoki sądzie, że fakt, iż inne pseudonaukowe dywagacje są równie (albo i bardziej) zbrodnicze, niż osądzane tu protokoły, nie usprawiedliwia ich twórców. Nie usprawiedliwia to również kłamstw i fałszywego obrazu społeczności żydowskiej, który można odnaleźć w „Protokołach Mędrców Syjonu”. I podkreślę, że również sam nie wierzę, w prawdziwość przytaczanych tam sądów. Chciałbym wszak zwrócić uwagę na jeden szczegół, który pojawia się w oskarżeniach. Stawianie równości między antysemityzmem a holokaustem. A co za tym idzie, pomiędzy oskarżanymi w tym procesie protokołami, a holokaustem. Otóż holokaust jest zjawiskiem XX wieku, który nie miał wcześniej precedensu (no może z wyjątkiem ludobójstwa Ormian w XX wiecznej Turcji, o czym się wszak nie mówi). I właściwie dopiero od czasu rządów hitlerowskich w Niemczech można mówić o takim zjawisku (które niestety nie zmarło wraz z nazistami). Natomiast przed tymi wydarzeniami antysemityzm, stawiał sobie za cel przede wszystkim wygnanie Żydów, pozbawienie ich przywilejów, majątku, odrębności. Nie znaczy to, że pogromów niebyło. Jednak było one działaniami oddolnymi prostych ludzi (jak podczas krucjat, kiedy tłum w szale chciał zniszczyć zabójców Jezusa, a przy okazji się wzbogacić, co spotykało się nieraz ze sprzeciwem możnych. Vide: I krucjata i obrona Żydów przez biskupa Kolonii), albo też służyła jako narzędzie zastraszenia. Tak właśnie działo się w Rosji carskiej, co dobrze ukazane zostało w „Skrzypku na dachu” według powieści Szołema Alejchema.

Innym przykładem nieprzystawalności antysemityzmu do holokaustu jest postawa polskiej endecji (przedwojennych nacjonalistów), których celem było zmuszenie Żydów do emigracji z IIRP. Jeśli dokładnie przebada się ten okres, okaże się, że w tych planach współpracowali (mniej lub bardziej jawnie) z prawicowymi odłamami syjonizmu, który również pragnął wyjazdu swych rodaków z Polski (aby mogli założyć własne państwo). Również podczas II wojny światowej polscy endecy, którzy jako antysemici zwalczali przed jej wybuchem Żydów, pomagali ukrywać Żydów. Co inne bowiem jest niechęć rywalizacji i zmuszenie do wyjazdu, a co innego planowa eksterminacja. Jest to wobec „Protokołów…” takim samym anachronizmem, jak – fałszywe twierdzenie – o słowiańskości Biskupina, który powstał na długo przed pojawieniem się Słowian na tych ziemiach (ale służył, jak argument w okresie międzywojennym dla podkreślenia słowiańskości tych ziem w sporze z niemieckimi historykami).

Oczywiście wciąż można powiedzieć, że nie usprawiedliwia to kłamstw. Pytanie jednak, czy ludzie którzy napisali protokoły uważali, że kłamią? Łatwo jest oceniać innych ex post. Tak jak łatwo jest nam się dziś śmiać z ludzi, którzy wierzyli, że ziemia jest płaska, albo że stoi w centrum i wszystko inne, łącznie ze słońcem krąży wokół naszej planety. Nie przypadkowo podaję ten właśnie przykład. Otóż każdy zna chyba Galileusza, który zasłyną z popierania i propagowania systemu kopernikańskiego, czyli heliocentrycznego. A czy wiecie jak zginął? Ci, którzy słyszeli, że zginął zabity przez inkwizycję, za głoszenie sprzecznych z Biblią poglądów mylą się. Takie kłamstwo, że Galileusza spalono na stosie rozpowszechnił Giuseppe Baretti - dziennikarz, pisarz - w 1757 roku w Londynie. (prawda jest taka, że Galileusza spotkał „surowy wyrok” aresztu domowego i zmarł długo później śmiercią naturalną). Zresztą nie jest to tematem tego procesu, choć ukazuje, że kłamstwem w historii posługiwano się od dawno i to bez względu na stronę, po której się stało. Istotne jest tu co innego. Wszyscy wiemy, że Galileusz miał rację, a Kościół się mylił. Jednakże druga strona medalu jest taka, że Galileusz nie potrafił w naukowy sposób udowodnić swej naukowej prawdy, tzn. dać dowodu. Nawiasem nie miał szans, gdyż takowy naukowy dowód na obrót zmieni znaleziono dopiero w 1748. Za to dowód, którym nieszczęśnik się posłużył, czyli pływy i odpływy morza już wtedy umiano właściwie – nawet przez ludzi Kościoła – interpretować, jako wpływ Księżyca. Któż zatem miał rację? Niestety, ale w świetle nauki doświadczalnej (a nie tylko obliczeń Kopernika) znanej ludziom XVII wieku, miał ją Kościół, a nie Galileusz. Któż np. sądzi dziś Majów lub Azteków za ich krwawe ofiary z ludzi?

I w tym właśnie upatrywałby postawę autorów protokołów. Jeśli ktoś wychowa się w społeczeństwie, które wierzy w taki, a nie inny obraz świata (w tym wypadku Żyda, jak krwiopijcy, który bogaci się naszym kosztem) to czy łatwo będzie mu uznać, że jest inaczej? Czego potrzeba, aby stwierdził, że złowrogie mity o wyznawcach judaizmu, jako sługach szatana, morderca małych chłopców (na macę) i lichwiarzach, są kłamstwem, skoro to kłamstwo powtarza się od tysiąca lat? Jak przekonać, kiedy nawet wśród samych ludzi wywodzących się z tej kultury, panowało przekonanie, o chciwości Narodu Wybranego? Sam Karol Marks, wywodzący się z Żydów reformowanych, twierdził, że świecka religią żydów jest handel. A bogiem pieniądz. A jeśli do tego dodamy poczucie zagrożenia (nie koniecznie prawdziwe, bo nawet takie zagrożenie może wywołać psychozę. Vide: wojna światów – słuchowisko Orsona Wellesa, wtedy trudno jest przyjąć prawdę.

Czy wysoki sąd wie, co to znaczy talib? Terrorysta? Bojownik islamski? A może student? Otóż prawidłowa odpowiedź to student, a dokładnie student Koranu, ktoś kto zgłębia wiedzę religijną. To jedynie sytuacja w Afganistanie w XX wieku uczyniła z nich bojowników, którzy zdobyli władzę po wyrzuceniu sowieckich wojsk. Jeśli jednak ktoś napisałby dziś powieść, w której talib jest synonimem terrorysty, który chce zniszczyć zachodni świat, ile osób uznałoby to za kłamstwo. Ile w ogóle wiedziałoby, że to niesprawiedliwy skrót myślowy?

Prawda jest taka, że nie znamy twórców „Protokołów Mędrców Syjonu”, nie jesteśmy więc w stanie sprawdzić, czy świadomie kłamali, czy po prostu ich poglądy były odbiciem mentalności ludzi swoich czasów. A w przypadku kiedy nie jesteśmy pewni prawo powinno działać na korzyść oskarżonego. To między innymi wyróżnia państwo praworządne od totalitarnego, gdzie jakiekolwiek podejrzenie równoznaczne jest z potępieniem przeciwników i wyrokiem skazującym na takiego - choćby domniemanego - wroga.

A co z sianiem nienawiści? Czy w ogóle ktokolwiek czytał „Protokoły Mędrców Syjonu”? czy padają tam słowa: „zabić wszystkich Żydów” albo „należy nienawidzić wyznawców judaizmu”? Przyznam, nie czytałem, lecz z tym, z czym się zapoznałem, to wydaje mi się, że jest to wzorowany na różnych powieściach obraz spisku żydowskiego, który chce władzy nad światem. Obraz raczej ukazujący od wewnątrz ten spisek (stąd tytuł) i potęgujący wrażenie zagrożenia ze strony żydostwa. Oznacza to jednocześnie, że słowa, które się przypisuje nie padają w tym dziele (jeśli jest inaczej proszę mi to pokazać). Natomiast to, że tworzy poczucie zagrożenia, nie oznacza explicite, że sieje nienawiść. Gdyby tak spojrzeć należałoby oskarżyć o podsycanie konfliktu polsko-niemieckiego przez Sienkiewicza w „Krzyżakach”, których obraz również jest czarną legendą zakonu krzyżackiego i przekładania na średniowieczne czasy XIX wiecznego germańskiego postulatu „dracht nach osten”. Tu pojawia się inne pytanie, bardziej ogóle: na ile autor dzieła odpowiada za to, odczytanie tego dzieła przez innych? Czy autor „Buszującego w zbożu” jest odpowiedzialny za zabicie Kennedy’ego dlatego, że morderca prezydenta USA czuł się sprowokowany tym dziełem?

Nie chodzi mi w tym procesie o uznanie, że autorzy protokołów mają rację. Tego nigdy nie twierdziłem i nie będę twierdził. Celem mojej mowy obronnej jest ukazanie, że dzieło należy czytać w kontekście czasów, w których powstawało. I wreszcie najważniejsze. Prawda jest taka, że nasz sąd nie może nic uczynić twórcom oskarżanego dzieła. Pozostały nam same „Protokoły Mędrców Syjonu” i tak naprawdę nad nimi jest nasz sąd. Co możemy uczynić? Zniszczyć je lub pozwolić im dalej żyć w obiegu… przypominają mi się słowa pisarza niemieckiego pochodzenia żydowskiego. Słowa prorocze odnośnie nazizmu: „Tam, gdzie książki palą, niebawem także ludzi palić będą”.(Heinrich Heine). A zatem pozwolić żyć i dalej siać nienawiść? Otóż nie. Nie w tym rzecz. Ten proces sądowy ma wartość nie dlatego, że daje możliwość skazania lub uniewinnienia, lecz dlatego, że rozpoczął dyskusję nad ważnym problemem. A dyskusja, jeśli będzie dobra daje możliwość dialogu. A to wstęp do porozumienia, a w przyszłości do zrozumienia i pojednania. Aby jednak to mogło się dokonać, należy po pierwsze stanąć w prawdzie i być otwartym na dialog. Stanąć w prawdzie to znaczy umieć dojrzeć własne zalety, ale i wady, to co boli nas w tym spotkaniu kultur i to, co może boleć drugą stronę. Być otwartym, czyli rozmawiać jak równy z równym. Postawa typu, ja mam rację, a ty tę rację uznać, wcale nie jest postawą dialogową. Każdy z doświadczenia wie, że nie raz jako dziecko buntował się przed decyzjami rodziców, tylko dlatego, że naruszały jego autonomię. Nawet jeśli po czasu (dłuższym lub krótszym) okrywał, że nie miał racji. Najgorsze jednak, co można wtedy zrobić to powiedzieć: „a nie mówiłem!”

Możemy skazać „Protokoły Mędrców Syjonu” na śmierć, co tak prawdę równa się zejściu do podziemi tego dzieła i dalszego szerzenia opinii. Możemy też przyjąć zawarte tam wiadomości, jako fakt historyczny. Ale nie fakt zdarzeniowy, lecz mentalny. Tak jak film „Planeta małp” był obrazem psychozy ludzi w okresie zimnej wojny. Przede wszystkim możemy wyjść od tego i ukazać, co tam jest prawdą, a co kłamstwem, co jest tego kłamstwa źródłem, przyczyną. A tym samym rozbroić to dzieło w oczach potencjalnych jego wyznawców. Tak jak dziś marsze żywych Izraelczyków i Polaków przełamują mit polskich obozów koncentracyjnych i antysemitów (co niestety zaogniły Kielce ’46 i marzec ’68). Jest jeszcze takie powiedzenie: kto nie zna historii jest skazany ją powtarzać. Nie popełniajmy takiego błędu! Wysoki sądzie, wnoszę o obronę „Protokołów Mędrców Syjonu”, aby ten zapis mentalności ludzi żyjących w strachu i niechęci wykorzystać do wzajemnego zrozumienia i budowania. Okażmy się ludźmi dialogu, a nie nienawiści, aby nie stać się podobnymi do tych, którym zarzucamy całe zło świata!.

Wysoki sądzie, jako filosemita muszę od razu zaznaczyć, że antysemityzm jest mi obcy. Podobnie jak wszelkie inne formy dyskryminacji i nietolerancji ludzi z powodu koloru skóry, przynależności etnicznej, narodowej, religii, czy poglądów . Wszak nasze prawo jest tak dobrze skonstruowane, że nawet oskarżony ma prawo do obrony. I w tym procesie stanę jako obrońca, kierując się...

Przez długi czas zastanawiałam się, co powinnam powiedzieć. Jak zacząć przemowę i od jakich słów. Do chwili obecnej nie opracowałam żadnego sprytnego planu oskarżenia. Nie wymyśliłam, jakich słów powinnam użyć, żeby w jak najlepszy sposób przekazać Wysokiemu Sądowi i wszystkim tu zgromadzonym, co myślę o zachowaniu ludzi zajmujących miejsce oskarżonego.
Żeby żądać jakiejkolwiek kary dla ludzi, którzy zniszczyli życie wielu istnieniom, musiałabym stanąć po którejś stronie barykady. Wcielić się w rolę ofiary albo winnego. Zarówno pierwsza, jak i druga opcja jest ciężką do przyjęcia. Każdy z nas ma jakieś plany, ambicje, marzenia i nadzieje na to, że się one spełnią. Każdy z nas pragnie żyć godnie. Każdy z nas chce być akceptowany przez drugiego człowieka. Każdy z nas chce być potrzebny, ważny, doceniany. Wreszcie, Wysoki Sądzie, każdy z nas rodzi się z 'czystym kontem'. Mamy całe życie na to, by zapracować na swoje dobre imię oraz na przyszłość, w której ludzie będą nas cenić i mówić o nas w samych superlatywach. Dlatego tak ciężko jest mi wcielić się w rolę osoby, która rodzi się na przegranej pozycji. Nie zaczyna od zera, jak my wszyscy. Jej bilans początkowy to nie liczba 0, jak u każdego z nas, tylko minusowa wartość! Bo taką właśnie rzeczywistość zafundowali narodowi żydowskiemu twórcy Protokołów Mędrców Syjonu. Rzeczywistość pełną propagandowych haseł, rasistowskich zagrań i antysemickich zachowań! Od chwili, kiedy dokument ten ujrzał światło dzienne, życie kilku milionów osób legło w gruzach. Nie mieli szansy na normalny byt, ponieważ zewsząd dotykały ich bezpodstawne oskarżenia. Więc pytam: jak? JAK teraz mamy wynagrodzić tym ludziom te wszystkie lata, podczas których żyli w pomyjach, jakie wylali na nich siedzący przed Wysokim Sądem twórcy nieszczęsnego dokumentu? Jaka kara wynagrodzi im okres drwin, cierpienia i krzywd wyrządzonych niesłusznie? Jakie słowa wypowiedziane teraz zrekompensują im czas, w którym nie mieli szans na normalne życie?
Drugą opcją próby ustanowienia kary było wcielenie się w rolę oskarżonych, co jest jeszcze trudniejsze do przełknięcia. Bo o ile cierpienie mogę sobie wyobrazić, o tyle tak wielkiej nienawiści skumulowanej w ludziach, siedzących naprzeciw mnie, nie potrafię. Pozwolę więc sobie zwrócić się do winowajców z kilkoma pytaniami. Jak wielka nienawiść drzemie w Was, że zdolni byliście do tak podłego czynu? Co kieruje ludźmi, którzy dokonują takich okropnych rzeczy? Co zastępuje w Waszym przypadku miejsce sumienia, którego dawno się pozbyliście?
Wysoki Sądzie, często mówi się, że życie jest brutalne. To nieprawda. Brutalni są ludzie, którzy to życie sobie utrudniają i niszczą. Brutalni są ludzie, którzy to życie odbierają innym. Bo właśnie to zrobili oskarżeni. Odebrali GODNE życie ludziom, którzy mieli prawo żyć normalnie, jak każdy z nas. Odebrali godne życie ludziom, ze względu na to, że ich wygląd zewnętrzny się nieco różnił. I jestem przekonana o tym, że jeśli teraz, jeżeli właśnie dziś, tutaj zapadnie łagodny wyrok, biorący pod uwagę jakiekolwiek okoliczności łagodzące, my wszyscy staniemy się współautorami Protokołów, o których dzisiaj mowa. Wnoszę o zastosowanie najwyższego wymiaru kary.

Przez długi czas zastanawiałam się, co powinnam powiedzieć. Jak zacząć przemowę i od jakich słów. Do chwili obecnej nie opracowałam żadnego sprytnego planu oskarżenia. Nie wymyśliłam, jakich słów powinnam użyć, żeby w jak najlepszy sposób przekazać Wysokiemu Sądowi i wszystkim tu zgromadzonym, co myślę o zachowaniu ludzi zajmujących miejsce oskarżonego.
Żeby żądać...

Twórco młotka kimkolwiek jesteś czuj się oskarżony, ty który wymyśliłeś siekierę wstań i pokaż się też jesteś oskarżony, no a już ty gościu co wymyśliłeś nóż to nawet się lepiej nie pokazuj, bo już masz przechlapane. Oczywiście nic nie mówiąc o samym młotku, siekierze i nożu. Jesteście oskarżeni o to, że pomocą narzędzi, które stworzyliście zamordowano niezliczoną ilość dość niewinnych ludzi, oczywiście narzędzia też są o to oskarżone.

Tak, jakoś łatwo nam przychodzi sprawiać sądy nad bogu ducha winnymi narzędziami, oraz ich twórcami. W tym przypadku jest to książka, która zapewne ma autora (autorów). Czy jest to Agatha Christie, oskarżona o to, że pod przewodem tego co napisała w swoich kryminałach, jacyś ludzie popełnili morderstwa? Czy twórcy (bóg?) biblii oraz ich dzieło, natchnęło kilka tysięcy ludzi do sprawienia krwawej łaźni innowiercom podczas krucjat? Czy to ta książka podpaliła stosy?

Ale jest już instytucja, która prowadzi spis książek zakazanych. Czy na tej liście są "Protokoły Mędrców Syjonu"?

Terry Pratchett napisał: Trucizna trafia tam, gdzie trucizna jest przyjmowana. Nieważne czy to jest antysemityzm, rasizm, homofobia, jeśli nie będziesz chciał, to żadna książka, żaden domorosły hitlerek, czy czyjeś skrzywione poglądy religijne, nie zdołają przekonać cię do nienawiści wobec innych ludzi. A jeśli jesteś gdzieś tam w głębi rasistą, antysemitą czy fanatykiem nie zwalaj winy na tą czy inną książkę, rzecz czy człowieka za swoje złe uczynki.

Twórco młotka kimkolwiek jesteś czuj się oskarżony, ty który wymyśliłeś siekierę wstań i pokaż się też jesteś oskarżony, no a już ty gościu co wymyśliłeś nóż to nawet się lepiej nie pokazuj, bo już masz przechlapane. Oczywiście nic nie mówiąc o samym młotku, siekierze i nożu. Jesteście oskarżeni o to, że pomocą narzędzi, które stworzyliście zamordowano niezliczoną ilość...

ŻYD. Żyd, podstępny lichwiarz. Żyd, sknera. Żyd, tchórz. Żyd, zabójca Boga. Żyd oglądany oczami Polaka. Naród wybrany, swoją wyjątkowość zawdzięcza nie tylko przypisanej mu starotestamentowej łasce bożej, łasce, którą obdarował Żydów ich jeden Bóg, którego imienia nie mogą wymawiać. Naród wybrany także przez inne narody. Oznaczony. Naznaczony stygmatem inności.

Polska dla narodu żydowskiego oznacza i oznaczała wiele… Była azylem dla uciekinierów. Była ostoją wolności i praw. Była domem dla ciągle poszukującej swojego miejsca diaspory. Była miejscem współżycia z innymi narodami. Była nadzieją na akceptację i rozwój. Była też domem prześladowców. Była historią pogromów i przemocy. Byłą przestrzenią dyskryminacji i szykan. Wreszcie, stała się cmentarzem Żydów. Żydów polskich i Żydów europejskich. Tym stała się Polska dla pokoleń Żydów egzystujących daleko poza jej granicami – miejscem, gdzie zgładzono znaczącą część narodu żydowskiego. Polska jest dzisiaj krajem jednego narodu, jednej religii, jednej kultury (o tym czy polskiej można by dyskutować). Zadziwia w tej jednonarodowej i jednokulturowej przestrzeni głębokie zakorzenienie w świadomości społecznej Polaków stereotypów, będących pozostałością wielokulturowej Rzeczypospolitej. Bowiem w Polsce sprzed II wojny, Polsce wielu narodów, Żydzi byli tymi innymi, nie swoimi, obcymi. Stanowili uosobienie lęku społeczeństwa przed obcością, przeszkodą na drodze do oswojenia świata, przeobrażenia go na swoje podobieństwo. Strach to jeden z wielkich demonów ludzkości, wydobywa z jednostek i całych społeczności najgorsze ich cechy. Budzi w ludziach nienawiść, pożywkę wszelkich lęków i obaw człowieka. Nienawiść skierowaną przeciw obcemu, przeciw Żydowi. Przeciw inności.

Izolacja oraz odmienność Żydów od innych nacji pod względem religii, obyczajów, języka i kultury stanowiła podatny grunt dla idei umacniających strach i niechęć. Idei szerzonych przez dzieła takie jak "Protokoły Mędrców Syjonu", mające stanowić dowód na makiaweliczne motywy, kryjące się za postępowaniem Żydów. I tak Żydzi urośli w oczach Polaków (i nie tylko) do roli przewrotowców, knujących jak przejąć władzę nad światem w tak ważkich aspektach jak ekonomiczny i gospodarczy oraz religijny, ideologiczny i kulturowy. Takim to sposobem odnajdujący się w niszowych dziedzinach gospodarki przedsiębiorczy, zasymilowany Żyd dążył do bogactwa mającego w zapewnić mu władzę i wpływy, podczas gdy przedkładający tradycję i religię ponad dobra materialne ortodoksyjny Żyd posuwał się do porywania, zabójstwa i upuszczenia krwi chrześcijańskich dzieci dla sporządzenia odświętnej macy.

Strach rządzący ludźmi, determinujący ich postrzeganie świata, przekładający się na ich zachowania. Jednak zadajmy sobie pytanie: czy strach może być usprawiedliwieniem? Czy strach rozgrzesza? Czy zwalnia z odpowiedzialności?

Nie. Strach był i jest przyczyną. Czynnikiem aktywującym powstanie "Protokołów Mędrców…" i podobnych im dzieł, ich rozpowszechnieniu, przyjęciu i trwaniu. Nie można jednak pozwolić, żeby owe zbiorowe obawy tłumaczyły wszystko, odsyłały w niepamięć idące za ideologiami czyny. Działania podejmowane pod wpływem zbiorowych lęków i nienawiści wymagają utrwalenia, żeby nie powiedzieć upamiętnienia. Rozliczenia w formie dyskusji, nawet niewygodnej. Rozmowy tym bardziej istotniej, iż owe lęki nie zniknęły. Strach przed obcymi pozostał, kierowany jest przeciwko różnym grupowa społecznym, religijnym, narodowym. O dziwo, kierowanym także przeciwko Żydom, których w Polsce dawno już zabrakło. Uwidacznia się to w literaturze, prasie, historii współczesnej (po II wojnie światowej), przede wszystkim zaś w przemilczeniach, wymazaniu z pamięci i braku dyskusji. Pamiętajmy: warto rozmawiać, warto rozliczać.

ŻYD. Żyd, podstępny lichwiarz. Żyd, sknera. Żyd, tchórz. Żyd, zabójca Boga. Żyd oglądany oczami Polaka. Naród wybrany, swoją wyjątkowość zawdzięcza nie tylko przypisanej mu starotestamentowej łasce bożej, łasce, którą obdarował Żydów ich jeden Bóg, którego imienia nie mogą wymawiać. Naród wybrany także przez inne narody. Oznaczony. Naznaczony stygmatem inności.

Polska dla...