Z problemami, które dotykają moją duszę, radzę sobie na różne sposoby. Jednak zdecydowanie mogę wyróżnić ten jeden, który jest dla mnie niezawodny. Jest to muzyka. Muzyka, która nie działa tylko na bodziec słuchu, ale sięga gdzieś głębiej, właśnie do zakątka duszy. Nie mam swojego jednego gatunku, który poprawia mi humor – mogą to być piosenki dołujące po te radosne i skoczne. Wystarczy chwila z ulubioną playlistą bym mogła odsapnąć, odetchnąć i niemal na nowo ożyć. Czasami lubię do tego trochę pofałszować, czasami popłakać do poduszki, a w chwilach mniej bolesnych nawet skusić się na niezdarny taniec. Muzyka wywołuje mnóstwo silnych emocji i jest wspaniałym lekarstwem odciągającym od problemów dnia codziennego, zdarza się i że od pustki egzystencjalnej. Jej kojące rytmy przenoszą mnie do zupełnie innego świata, wymiaru, który pomaga się uspokoić i dostrzec światełko w tunelu. Znów zaczynam jasno myśleć, znów wszystko zaczyna się układać i zaczynam wierzyć, że będzie dobrze. Jestem silnie uzależniona od słuchania muzyki. Cisza jako tako mi nie przeszkadza, ale przy muzyce kolory ożywają i wspaniale jest patrzeć na tę paletę barw. Tak, to zdecydowanie muzyka jest lekarstwem i ukojeniem dla mojej duszy. Nie wyobrażam sobie bez niej życia.

Z problemami, które dotykają moją duszę, radzę sobie na różne sposoby. Jednak zdecydowanie mogę wyróżnić ten jeden, który jest dla mnie niezawodny. Jest to muzyka. Muzyka, która nie działa tylko na bodziec słuchu, ale sięga gdzieś głębiej, właśnie do zakątka duszy. Nie mam swojego jednego gatunku, który poprawia mi humor – mogą to być piosenki dołujące po te radosne i...

Wciąż szukam lekarstwa.
Od wielu lat walczę z depresją, chociaż nie mam jeszcze 40-stu lat.
Wiem kiedy się to zaczeło, domyślam się, że być może, depresja trwa do końca życia. Niestety.
Predystynacja? geny? pułapka schematów myślenia? - to wszystko naraz tworzy te chorobę.
Biorę leki, które trochę pomagają, dbam o zdrowie, ruszam się, szukam pasji.....

Serdecznie pozdrawiam!

Wciąż szukam lekarstwa.
Od wielu lat walczę z depresją, chociaż nie mam jeszcze 40-stu lat.
Wiem kiedy się to zaczeło, domyślam się, że być może, depresja trwa do końca życia. Niestety.
Predystynacja? geny? pułapka schematów myślenia? - to wszystko naraz tworzy te chorobę.
Biorę leki, które trochę pomagają, dbam o zdrowie, ruszam się, szukam pasji.....

Serdecznie pozdrawiam!

Kiedy mam gorsze chwilę i nie potrafię się pozbierać wtedy uciekam w mój wymarzony świat, którym jest sport. To właśnie on pozwala mi zapomnieć o problemach i zaleczyć wszystkie rany, najczęściej są to długie wyprawy kolarskie w których nie obieram dokładnej drogi, lecz jadę po prostu, żeby zmęczyć ciało i żeby psychika odpoczęła przy czym napawam się wspaniałymi krajobrazami, które napawają mnie optymizmem. Kiedy długa wycieczka nie pomaga to od razu po rowerze zakładam buty do biegania i uciekam w miejsce, które najbardziej kocham czyli stopy podążają do lasu, gdzie mogę się napawać śpiewem ptaków i świeżym powietrzem, jeżeli po bieganiu czuję się bardzo zmęczony i zadowolony to oznacza, że mój humor udało się poprawić w przypadku kiedy dalej odczuwam ból danych zdarzeń to wybieram się wtedy na basen i robię bardzo długie wypływanie i czuję jak moje ciało jest oczyszczane z każdymi metrami z trosk i pozwala mi się w pewnym momencie uśmiechać jak głupi do wody. Nie jest to spowodowane używkami, lecz wymęczeniem organizmu, który pociąga za sobą bardzo dobry humor. Wtedy już nie da się mieć zmartwień i spokojnie udaje się na zasłużone jedzonko i mogę iść się położyć z oczyszczoną głową, która już nie przetrzymuje tych problemów.

Kiedy mam gorsze chwilę i nie potrafię się pozbierać wtedy uciekam w mój wymarzony świat, którym jest sport. To właśnie on pozwala mi zapomnieć o problemach i zaleczyć wszystkie rany, najczęściej są to długie wyprawy kolarskie w których nie obieram dokładnej drogi, lecz jadę po prostu, żeby zmęczyć ciało i żeby psychika odpoczęła przy czym napawam się wspaniałymi...

Co jest dla mnie lekarstwem dla duszy?
Gwieździsta noc nad głową…
Poczucie przynależności do tego magicznego świata, który pulsuje milionami tak różnorodnych istnień…
Zatopienie się w ramiona rodziców, którzy nadali mi kształt i wyczekiwali mojego pojawienia się na świecie…
Podróż po Ramptopach z Babcią Weatherwax…
Ciepło kołderki o świtaniu, kiedy kogut sąsiada wyrywa ze swej piersi pochwalną pieśń ku czci słońca…
Czytanie z kotem pod ręką Lieberta…
Kubek gorącego soku malinowego, który ogrzewa moją duszę wspomnieniem spracowanych dłoni mojej babci…
Plucha za oknem, kiedy mogę rozgnieździć się w fotelu z książką…
Uśmiech mijanego przechodnia w rozpędzonym tłumie…
Niebo skołtunione chmurami…

Co jest dla mnie lekarstwem dla duszy?
Gwieździsta noc nad głową…
Poczucie przynależności do tego magicznego świata, który pulsuje milionami tak różnorodnych istnień…
Zatopienie się w ramiona rodziców, którzy nadali mi kształt i wyczekiwali mojego pojawienia się na świecie…
Podróż po Ramptopach z Babcią Weatherwax…
Ciepło kołderki o świtaniu, kiedy kogut sąsiada wyrywa...

Moje lekarstwo dla duszy jest niezawodne, niestety nie tak łatwo i w każdej chwili dostępne jak tabletka. Na kłopoty z duszą najlepiej działa na mnie ogród na działce - sadzenie, plewienie, przycinanie. Albo po prostu przyglądanie się temu, co w nim żyje. Każda roślina to sukces, z którego mogę być dumna i potwierdzenie, że sama nadaję życiu sens. Być może jest to ucieczka od problemów, ale czasami tak trzeba - przestać o czymś myśleć, żeby rozwiązanie samo przyszło. Ogród mnie uspokaja, leczy, inspiruje.

Moje lekarstwo dla duszy jest niezawodne, niestety nie tak łatwo i w każdej chwili dostępne jak tabletka. Na kłopoty z duszą najlepiej działa na mnie ogród na działce - sadzenie, plewienie, przycinanie. Albo po prostu przyglądanie się temu, co w nim żyje. Każda roślina to sukces, z którego mogę być dumna i potwierdzenie, że sama nadaję życiu sens. Być może jest to ucieczka...

Telefon do przyjaciółki, która dobrze mi życzy, to dobry pomysł. Humor się poprawia od razu i świat lepiej wygląda. Na mnie najlepiej działa spacer z najlepszą przyjaciółką, czyli ze mną... Godzina chodzenia po parku, górach, łąkach, gdzieś na łonie przyrody, gdzie problemy zmieniają się z ogromnych w niewielkie. Sama z własnymi myślami układam w głowie wszystkie troski i problemy. Spacer kończę listą rzeczy, które należy zrobić, aby moja radość z życia wróciła. Dużo rzeczy wkoło poprawi nam samopoczucie na chwilę, ale tylko my możemy pomóc sami sobie na dłużej.

Telefon do przyjaciółki, która dobrze mi życzy, to dobry pomysł. Humor się poprawia od razu i świat lepiej wygląda. Na mnie najlepiej działa spacer z najlepszą przyjaciółką, czyli ze mną... Godzina chodzenia po parku, górach, łąkach, gdzieś na łonie przyrody, gdzie problemy zmieniają się z ogromnych w niewielkie. Sama z własnymi myślami układam w głowie wszystkie troski i...

Widok kochanych śpiących dzieci. Ich miarowy oddech, bijąca od nich ufność i ten spokój, piękny spokój. Kojące, rozluźniające i przynoszące ulgę zmartwionej i zmęczonej duszy i sercu. A potem kąpiel, gorąca i bardzo pachnąca. To właśnie mnie moje lekarstwo, z którego korzystam bez ograniczeń.

Widok kochanych śpiących dzieci. Ich miarowy oddech, bijąca od nich ufność i ten spokój, piękny spokój. Kojące, rozluźniające i przynoszące ulgę zmartwionej i zmęczonej duszy i sercu. A potem kąpiel, gorąca i bardzo pachnąca. To właśnie mnie moje lekarstwo, z którego korzystam bez ograniczeń.

Ja mam często takie dni, że - nie wiedzieć czemu, nie mając konkretnego powodu - wszystko wokół mnie smuci, przytłacza. Staram się wtedy nie snuć w głowie czarnych scenariuszy, choć łatwo się mówi. Sięgam wtedy po książkę, czasem spojrzę na jakiś ogupiający serial, wstąpię na siłownię, spróbuję zasnąć. Wszystko po to, aby zająć czymś myśli. Żeby poprawić humor lubię też zająć się gotowaniem.

Ja mam często takie dni, że - nie wiedzieć czemu, nie mając konkretnego powodu - wszystko wokół mnie smuci, przytłacza. Staram się wtedy nie snuć w głowie czarnych scenariuszy, choć łatwo się mówi. Sięgam wtedy po książkę, czasem spojrzę na jakiś ogupiający serial, wstąpię na siłownię, spróbuję zasnąć. Wszystko po to, aby zająć czymś myśli. Żeby poprawić humor lubię też...

Objawy:
Smutek, melancholia, zagubienie, bezradność, w skrajnych przypadkach złość i agresja.

Zalecenia:
- 100 milistron książki dziennie najlepiej po posiłkach,
- 6 kilołyżek marszobiegu minimum 4 razy w tygodniu, nigdy na czczo,
- 60 miliminut spaceru z psem, najlepiej wieczorem po posiłku,
- 1 tabletkę czekolady popijać aromatyczną kawą dwa razy dziennie,

Możliwe objawy niepożądane:
Istnieje ryzyko uzależnienia duszy od metod stosowanego leczenia.

Objawy:
Smutek, melancholia, zagubienie, bezradność, w skrajnych przypadkach złość i agresja.

Zalecenia:
- 100 milistron książki dziennie najlepiej po posiłkach,
- 6 kilołyżek marszobiegu minimum 4 razy w tygodniu, nigdy na czczo,
- 60 miliminut spaceru z psem, najlepiej wieczorem po posiłku,
- 1 tabletkę czekolady popijać aromatyczną kawą dwa razy dziennie,

Możliwe...

Moim lekarstwem na poprawę humoru jest spędzenie czasu z samą sobą z wyłączonym telefonem, z zamkniętymi drzwiami. Lubię swoje towarzystwo. Czasami jest to chwila skupienia, medytacji, zastanowienia się nad tym co teraz. Bywa też, że pochłania mnie książka i wtedy nie odchodzę od niej dopóki jej nie skończę. Albo porywa mnie wir sprzątania i są nawet tego plusy, bo wraz z poprawą humoru polepsza się stan porządku w moim mieszkaniu ;)

Moim lekarstwem na poprawę humoru jest spędzenie czasu z samą sobą z wyłączonym telefonem, z zamkniętymi drzwiami. Lubię swoje towarzystwo. Czasami jest to chwila skupienia, medytacji, zastanowienia się nad tym co teraz. Bywa też, że pochłania mnie książka i wtedy nie odchodzę od niej dopóki jej nie skończę. Albo porywa mnie wir sprzątania i są nawet tego plusy, bo wraz z...