Dziękuję bardzo za to wyróżnienie i gratuluję pozostałym laureatom ale także wszystkim uczestnikom. Poziom konkursu był bardzo wysoki.

Dziękuję bardzo za to wyróżnienie i gratuluję pozostałym laureatom ale także wszystkim uczestnikom. Poziom konkursu był bardzo wysoki.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Sofia
Kamila
Krzysztof
lena9876
ReaderX

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Sofia
Kamila
Krzysztof
lena9876
ReaderX

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Miałam wrażenie, że to dziecko było tam od zawsze. Wokół panowało ciemność, a ono stało pod jedyną uliczną latarnią. Podeszłam do niego szybkim krokiem, zaniepokojona o stan zdrowia malca. Był chłodny, jesienny wieczór, a on mimo, że ściskał w dłoni czerwoną kurtkę, stał w cienkiej bluzeczce.
Ukucnęłam przed nim
- Wszystko w porządku? Zgubiłeś się? Gdzie są Twoi rodzice?
„Dziwne, milczące dziecko” pomyślałam zaniepokojona.
-Kogo jest ta kurtka, dlaczego jej nie założysz?- pytałam stanowczo. Jednak on nawet na mnie nie spojrzał wpatrując się w coś za moim ramieniem. Bałam się obejrzeć.
Nagle usłyszałam za sobą czyjś oddech i obcą dłoń.

Miałam wrażenie, że to dziecko było tam od zawsze. Wokół panowało ciemność, a ono stało pod jedyną uliczną latarnią. Podeszłam do niego szybkim krokiem, zaniepokojona o stan zdrowia malca. Był chłodny, jesienny wieczór, a on mimo, że ściskał w dłoni czerwoną kurtkę, stał w cienkiej bluzeczce.
Ukucnęłam przed nim
- Wszystko w porządku? Zgubiłeś się? Gdzie są Twoi rodzice?
...

Słoneczny zimowy dzień Ola i Marek wspinali się na Rysy. Gdy zbliżali się do szczytu zobaczyli kogoś w czerwonej kurtce. Gdy podeszli bliżej zamarli z wrażenia, na samym szczycie góry siedział 7 letni chłopiec. Ola i Marek rozglądali się gorączkowo w poszukiwaniu jego opiekunów niestety chłopiec był sam, dookoła nie było żadnych śladów świadczących że ktoś tu był przed nimi. Mimo padającego śniegu chłopiec się nie ruszał, patrzył w jeden punkt w oddali i nie reagował na pytania Marka i Oli. Po chwili podał Markowi kawałek kartki, niestety padający śnieg rozmazał większość wyrazów. Dało się tylko przeczytać Kocham Cie. Mama.

Słoneczny zimowy dzień Ola i Marek wspinali się na Rysy. Gdy zbliżali się do szczytu zobaczyli kogoś w czerwonej kurtce. Gdy podeszli bliżej zamarli z wrażenia, na samym szczycie góry siedział 7 letni chłopiec. Ola i Marek rozglądali się gorączkowo w poszukiwaniu jego opiekunów niestety chłopiec był sam, dookoła nie było żadnych śladów świadczących że ktoś tu był przed...

Muminek przyglądał się zmasakrowanym ciałom swoich towarzyszy, przypadek sprawił, że udało mu się ujść z życiem. Zastanawiał się czy leżałby teraz koło bezgłowej Małej Mi, rezolutnej dziewczynki która w bestialski sposób skrócona została jeszcze bardziej. Czerwona kurtka nie leżała na niej tak dobrze jak wcześniej. Czy może koło małomównego Włóczykija? Przez innych nazywany - Milczące dziecko. Jedno jest pewne, już więcej nic nam nie powie. Jedynie Po ubraniu można było zidentyfikować zwłoki, ciało, a raczej to co z niego zostało dawało nam obraz potwora jaki mógłby się tego dopuścić. Buka! Koszmar dzieciństwa powrócił i nie zamierza poprzestać na dwóch ofiarach.

Muminek przyglądał się zmasakrowanym ciałom swoich towarzyszy, przypadek sprawił, że udało mu się ujść z życiem. Zastanawiał się czy leżałby teraz koło bezgłowej Małej Mi, rezolutnej dziewczynki która w bestialski sposób skrócona została jeszcze bardziej. Czerwona kurtka nie leżała na niej tak dobrze jak wcześniej. Czy może koło małomównego Włóczykija? Przez innych...

Zdębiałam kiedy w piątkowy wieczór do mojej taksówki wsiadł starszy, około osiemdziesięcioletni jegomość. Nie przypominał wyglądem statystycznego emeryta, a najbardziej charakterystyczną częścią jego garderoby była brudna, postrzępiona czerwona kurtka. W pierwszej chwili pomyślałam, że go napadnięto, ale gdy z pełnym spokojem podał adres, stwierdziłam, że nic takiego nie miało miejsca. Nie odezwał się już ani słowem, więc pozwoliłam sobie włączyć radio. W wiadomościach jednej z rozgłośni podano, że z konwoju więziennego zbiegł skrajnie niebezpieczny gangster Robert Małocha, pseudonim Milczące Dziecko. Uciekinier ubrany jest w czarne spodnie i czerwoną... Radio zamilkło, a ja poczułam zimne ostrze noża myśliwskiego na mojej krtani.

Zdębiałam kiedy w piątkowy wieczór do mojej taksówki wsiadł starszy, około osiemdziesięcioletni jegomość. Nie przypominał wyglądem statystycznego emeryta, a najbardziej charakterystyczną częścią jego garderoby była brudna, postrzępiona czerwona kurtka. W pierwszej chwili pomyślałam, że go napadnięto, ale gdy z pełnym spokojem podał adres, stwierdziłam, że nic takiego nie...

Nienawidziła wracać z pracy późno. To był ostatni pociąg jadący w jej stronę. Gdyby się na niego spóźniła, nocowałaby chyba na dworcu. Pociąg był prawie pusty. Dosiadła się do starszej kobiety i poczuła trochę bezpieczniej. Niestety, tamta wysiadła na najbliższej stacji. Została sama. Pociąg kołysał się miarowo, co chwile przygasały światła, a wtedy strach dusił jej gardło. Nie chciała jeszcze raz przeżyć tamtego koszmaru. Wreszcie pociąg dojechał do stacji. Szybko zarzuciła czerwoną kurtkę i wyskoczyła na peron. Rozejrzała się, no tak, znowu sama wysiadała na tym zadupiu. Ponownie strach zdusił jej gardło, a przed oczami pojawiło się ono: milczące dziecko...

Nienawidziła wracać z pracy późno. To był ostatni pociąg jadący w jej stronę. Gdyby się na niego spóźniła, nocowałaby chyba na dworcu. Pociąg był prawie pusty. Dosiadła się do starszej kobiety i poczuła trochę bezpieczniej. Niestety, tamta wysiadła na najbliższej stacji. Została sama. Pociąg kołysał się miarowo, co chwile przygasały światła, a wtedy strach dusił jej gardło....

Już przed wejściem do budynku poczułem się nieswojo. Podszedłem do drzwi i delikatnie nacisnąłem klamkę. Nie stawiała oporu. Znalazłem się w środku. Przeczucie mnie nie myliło. Za fasadą jednorodzinnego domku kryło się coś, co przypominało salę tortur ze średniowiecznych zamków. Mimo że dom wyglądał na opuszczony, odruchowo rozpiąłem swoją czerwoną kurtkę. Służbowy glock był na miejscu. Ruszyłem przed siebie. Nagle poranne espresso podeszło mi do gardła. Na schodach prowadzących na piętro siedział kilkuletni chłopiec. Jego ciało pokryte było siniakami i zaschniętą krwią. Próbowałem z nim rozmawiać. Bezskutecznie. Milczące dziecko patrzyło beznamiętnym, pustym wzrokiem. W ręku trzymało wycelowaną we mnie broń…

Już przed wejściem do budynku poczułem się nieswojo. Podszedłem do drzwi i delikatnie nacisnąłem klamkę. Nie stawiała oporu. Znalazłem się w środku. Przeczucie mnie nie myliło. Za fasadą jednorodzinnego domku kryło się coś, co przypominało salę tortur ze średniowiecznych zamków. Mimo że dom wyglądał na opuszczony, odruchowo rozpiąłem swoją czerwoną kurtkę. Służbowy glock...

Późnym wieczorem w małym miasteczku panowała zupełna cisza. Jedynie regularnie postawione latarnie i silny wiatr budziły z poczucia kompletnej samotności. Była żona policjanta czuła, że coś jest nie tak. Wyszła z domu, a jej czerwona kurtka odznaczała się w ciemności zimowego wieczoru i wszechobecnego białego śniegu. Ryan był jej byłym mężem, jednak w małym miasteczku ciężko się nie spotkać. Tego dnia go nie widziała, zaniepokoiło ją to. Gdy dotarła do jego budynku, drzwi mieszkania były uchylone. W pokoju był totalny rozgardiasz, na biurku leżała otwarty raport z wyrwaną od połowy stroną. Ostatnim zdaniem było „Gdy milczące dziecko zaginęło, zaczęła się....”.

Późnym wieczorem w małym miasteczku panowała zupełna cisza. Jedynie regularnie postawione latarnie i silny wiatr budziły z poczucia kompletnej samotności. Była żona policjanta czuła, że coś jest nie tak. Wyszła z domu, a jej czerwona kurtka odznaczała się w ciemności zimowego wieczoru i wszechobecnego białego śniegu. Ryan był jej byłym mężem, jednak w małym miasteczku...

Wyciągnął z kieszeni pistolet. Oddał strzały prosto w serce. Zamordował obydwie. Tak będzie dobrze. Zataszczył ciała do samochodu. Pojechał za miasto. Lubił tu jeździć. Wyjął dwa czarne worki z samochodu. Chciał zobaczyć Ich twarze nim na zawsze wylądują w rzece. Odkrył pierwszą – to ta blondynka, to właśnie z Nią spędził wczorajszą noc. Poznał ją po CZERWONEJ KURTCE. Ta druga to pewnie Jej Koleżanka. Popatrzył głęboko w piękne oczy. Zamyślił się. Szybko odsłonił drugą. Zamurowało Go. Czy to możliwe, że tak urosła? Tak dawno nie był w domu. Teraz nie powie już ani słowa, pozostanie już na zawsze Jego MILCZĄCYM DZIECKIEM.

Wyciągnął z kieszeni pistolet. Oddał strzały prosto w serce. Zamordował obydwie. Tak będzie dobrze. Zataszczył ciała do samochodu. Pojechał za miasto. Lubił tu jeździć. Wyjął dwa czarne worki z samochodu. Chciał zobaczyć Ich twarze nim na zawsze wylądują w rzece. Odkrył pierwszą – to ta blondynka, to właśnie z Nią spędził wczorajszą noc. Poznał ją po CZERWONEJ KURTCE. Ta...