Wygląd mam całkowicie po mamie. W salonie rodziców wisi ich portret z ich ślubu, każdy kto na niego patrzy w pierwszym momencie myśli, ze to jestem ja. Te same oczy, nos, usta.
Ale nie charakter.
Nerwy, niecierpliwość, krzyczenie, charakter pisma (okropny)- mam po tacie.
Tak więc te dobre rzeczy mam po mamusi a złe po tatusiu ;D

Wygląd mam całkowicie po mamie. W salonie rodziców wisi ich portret z ich ślubu, każdy kto na niego patrzy w pierwszym momencie myśli, ze to jestem ja. Te same oczy, nos, usta.
Ale nie charakter.
Nerwy, niecierpliwość, krzyczenie, charakter pisma (okropny)- mam po tacie.
Tak więc te dobre rzeczy mam po mamusi a złe po tatusiu ;D

Z biegiem lat zauważyłam, że zdecydowanie więcej cech odziedziczyłam po mamie. Obie jesteśmy uparte, co często skutkuje niemożnością dojścia do porozumienia, bo każda chce mieć ostatnie zdanie. Talent kucharski, dbałość o porządek, zamiłowanie do książek, pomysłowość to kolejne "klejnoty" otrzymane w spadku po rodzicielce. Tak jak i mama jestem bardzo wrażliwa, ambitna, uczuciowa, uczynna- każdemu chciałabym pomóc, co niestety nie zawsze wychodzi mi na dobre.
Na pewno po tacie posiadam dobrą orientację w przestrzeni. Długie godziny spędzane w dzieciństwie z głową rodziny przy różnych drobnych remontach, naprawach usterek zaowocowały tym, że umiem poradzić sobie z niektórymi typowo męskimi zadaniami. Żałuję, że po tacie nie odziedziczyłam wyglądu, bo jak spoglądam na zdjęcia moich rodziców wykonane kilkanaście lat wcześniej , to zazdroszczę mamie, że udało jej się znaleźć i rozkochać w sobie tak przystojnego mężczyznę.

Z biegiem lat zauważyłam, że zdecydowanie więcej cech odziedziczyłam po mamie. Obie jesteśmy uparte, co często skutkuje niemożnością dojścia do porozumienia, bo każda chce mieć ostatnie zdanie. Talent kucharski, dbałość o porządek, zamiłowanie do książek, pomysłowość to kolejne "klejnoty" otrzymane w spadku po rodzicielce. Tak jak i mama jestem bardzo wrażliwa, ambitna,...

Moja mama ma jasnobrązowe włosy, prawie blond i najbardziej niespotykany kolor oczy jaki widziałam; i mówię to bez przesady bo widziałam piękne niebieskie czy zielone tęczówki a jej są czysto seledynowe: żadnych innych odcieni. Poza tym ma BARDZO DUMNE 140 cm wzrostu których broni jak może. Tata natomiast zahacza o każdy sufit, oczy i włosy ma czarne jak węgiel i skórę też jakąś taką nawet w zimę opaloną. Trójka dzieci oczywiście wygląda jak pokręcony miszmasz tego wszystkiego o charakterach już nie wspominając. Moja siostra jest wykapanym ojcem: ma kruczoczarne oczy i włosy, tylko, że posiwiała tak samo szybko jak on. Ma jego piegi, jego skórę. Jedynie wzrost i charakter się nie zgadzają: z trzydziestką na karku i dwójką dzieci sięga mnie, najmłodszej, do ramienia i zawsze była uosobieniem ideałów: idealne oceny, idealne studia, idealny mąż znaleziony w idealnym czasie, tak samo z pracą i dziećmi - no podejście ma za mamą. O bracie nie ma co dużo mówić, wysoki jak ojciec i głupkowaty jak on, także ma jego oczy i piegi. Włosy ma po mamie i na tym się kończą jego zalety. IQ ujemne, nie wiem po kim. Jestem tak samo wysoka jak on chociaż osiem lat młodsza, mam oczy mamy, tylko bardziej w stronę turkusu. Nie jestem ani głupia ani mądra. Dziwnie było mówić co ze mnie wyrośnie skoro połowę ocen stanowiły szóstki, drugą zagrożenia a za ocenę z zachowania nauczyciel gonił mnie z cepem. Z mamą wściekamy się równie szybko i palimy tak samo dużo, z tatą natomiast piję piwo bo obydwoje nie mamy żadnych innych kumpli. Z żadnym nie porozmawiam o książkach za to mama radzi mi jak robić pizzę a tata pokazuje jak naprawić auto. O, mama jeszcze wtrąca się w mój ogród. Ciężko mówić o rodzicach i być oryginalnym. Tak to sobie wymyśliłam jeśli jakichś bym miała.

Moja mama ma jasnobrązowe włosy, prawie blond i najbardziej niespotykany kolor oczy jaki widziałam; i mówię to bez przesady bo widziałam piękne niebieskie czy zielone tęczówki a jej są czysto seledynowe: żadnych innych odcieni. Poza tym ma BARDZO DUMNE 140 cm wzrostu których broni jak może. Tata natomiast zahacza o każdy sufit, oczy i włosy ma czarne jak węgiel i skórę też...

Chciałabym wiedzieć, czy istnieje na świecie ktoś, o kim odziedziczyłam nos, usta, oczy. Po kim jestem wysoka, a po kim mam tendencje do nerwowego ruszania nogą w górę i w dół kiedy siedzę.
To w sumie moja jedna z kilku zagadek życiowych: po kim. Chciałabym, żeby adopcyjne dzieci dostawały wraz z informacją o tym, że są adoptowane jakiś zbiór cech, historię o przebytych chorobach, takie ogólniki, które być może ułatwiłyby życie.

Zawały w rodzinie? Nowotwory? Nadciśnienie? Pyta czasem lekarz. Nie wiem...

Ale wiem, że można nabyć cechy od osoby, z którą nie wiążą więzy krwi, a z którą się dużo przebywa!
Mam zachowania kobiet z rodziny od strony mojej mamy i to całkiem sporo. Mam też cudowne szczęście, że dzień matki świętujemy dwa razy w roku, 26.05 i w dzień, kiedy moja mama została moją mamą i przyniosła mnie do naszego domu. Trzeci dzień matki obchodzi z moim bratem, w dniu, kiedy to jego przyniosła do naszego domu. Nasza bohaterka. Chciałabym zyskać po niej dwie cechy: odwagę do podejmowania wyzwań i bezgraniczną miłość, którą potrafiła nas obdarzyć.

Chciałabym wiedzieć, czy istnieje na świecie ktoś, o kim odziedziczyłam nos, usta, oczy. Po kim jestem wysoka, a po kim mam tendencje do nerwowego ruszania nogą w górę i w dół kiedy siedzę.
To w sumie moja jedna z kilku zagadek życiowych: po kim. Chciałabym, żeby adopcyjne dzieci dostawały wraz z informacją o tym, że są adoptowane jakiś zbiór cech, historię o przebytych...

Nie mam absolutnie nic wspólnego z moimi rodzicami, z jakichś niezrozumiałych dla mnie powodów kompletnie się od nich różnię pod względem budowy ciała jak i poglądów na życie. Można by powiedzieć czarna owca, tyle że w stadzie kóz. Za to mój brat to kropla w krople mój ojciec. Są podobnego wzrostu, wagę mają identyczną, nie wspominając o twarzy i poglądach.
Tak się złożyło, że mój znajomy przeprowadzał wywiady dotyczące stylu życia. Zrobił ich kilkanaście, w tej grupie byłem zarówno ja, jak i mój brat. Miałem okazję potwierdzić sobie empirycznie to że się różnimy. Włączyłem wywiad mojego brata i śmiejąc się w duchu, że miałem rację. Potem chciałem odsłuchać jeszcze swój wywiad. Jakież było moje zdziwienie, gdy usłyszałem swój głos na nagraniu, znaczy swój... mojego brata! Identyczny ton, barwa a nawet zacinaliśmy się tak samo.
Ta czarna owca to jednak meczy.

Nie mam absolutnie nic wspólnego z moimi rodzicami, z jakichś niezrozumiałych dla mnie powodów kompletnie się od nich różnię pod względem budowy ciała jak i poglądów na życie. Można by powiedzieć czarna owca, tyle że w stadzie kóz. Za to mój brat to kropla w krople mój ojciec. Są podobnego wzrostu, wagę mają identyczną, nie wspominając o twarzy i poglądach.
Tak się...

Ja może napiszę o swoim pragnieniu z dzieciństwa. Mój tato miał w tym czasie czarne włosy a mama blond. Ja byłam małą blondynką po mamie a chciałam mieć włosy jak tato. Dochodziło do tego, że mój wujek żartował sobie ze mnie i mówił Edyta spójrz do lustra włosy ci ściemniały ja podchodziłam a tu nic z tego nadal blond. Obecnie cenię sobie swój naturalny kolor włosów. Co prawda je maluję ale żadna farba nie narysuje takiego blondu jak mam ja gdybym nie miała takiego naturalnego koloru.

Ja może napiszę o swoim pragnieniu z dzieciństwa. Mój tato miał w tym czasie czarne włosy a mama blond. Ja byłam małą blondynką po mamie a chciałam mieć włosy jak tato. Dochodziło do tego, że mój wujek żartował sobie ze mnie i mówił Edyta spójrz do lustra włosy ci ściemniały ja podchodziłam a tu nic z tego nadal blond. Obecnie cenię sobie swój naturalny kolor włosów. Co...

Ja zdecydowanie jestem dziwną mieszanką cech obu rodziców. Po mamie mam rysy twarzy i bladą karnację. Po niej odziedziczyłam również uwielbienie do czytania, talent do rysowania i pasję do gotowania. I to, że w dziwny sposób trzymam nożyczki. Po tacie mam zamiłowanie do ogrodnictwa i sadownictwa i dzięki niemu teraz potrafię odróżnić każdy gatunek jabłek. Każdy. Naprawdę. W środku nocy wyrecytuję najlepsze herbicydy, pestycydy i fungicydy.
No a kolor oczu… Kolor oczu mam po mamie i po tacie. A oczy me są koloru żółtego.
Nie, nie mam przywidzeń. Mam żółte oczy (a dokładniej – żółtozielone), zwane przez znajomych „oczami wampira/wilkołaka/czarownicy”.
Już spieszę z wyjaśnieniami. Moja mama ma oczy zielone i ten kolor odziedziczyłam jako jedyna z mojego rodzeństwa. Mój tata ma niebieskie z jasnobrązowymi plamkami. Te plamki odziedziczył po swoim ojcu… i tak dalej. I te plamki na tęczówkach mam też ja. Znów jako jedyna z rodzeństwa. Jak byłam młodsza, miałam tych plamek więcej… a potem zaczęły „stapiać” się z kolorem zielonym i teraz mam oczy dziwnej, żółtozielonej barwy. I tym samym nikt mi nie może wmówić, że mnie znaleźli w kapuście :)
PS: Mieszkamy tuż przy lesie i często tam wędruję, czasami o dziwnych porach. Nie jeden raz jak kogoś spotkałam, to patrzył na mnie przestraszony, a czasami rzucał „Boże, dziewczyno, ale ty masz dziwne oczy!”. Chyba zacznę grać w horrorach… A to wszystko dzięki rodzicom. Dzięki Wam będę kiedyś sławna!

Ja zdecydowanie jestem dziwną mieszanką cech obu rodziców. Po mamie mam rysy twarzy i bladą karnację. Po niej odziedziczyłam również uwielbienie do czytania, talent do rysowania i pasję do gotowania. I to, że w dziwny sposób trzymam nożyczki. Po tacie mam zamiłowanie do ogrodnictwa i sadownictwa i dzięki niemu teraz potrafię odróżnić każdy gatunek jabłek. Każdy. Naprawdę....

Z wyglądu nie jestem chyba jakoś mocno podobna do moich rodziców, ale za to czasem dostrzegam w sobie ich cechy. Człowiek nawet tego nie widzi, ale czasem zastanowi się nad tym i dostrzega jak dużo wynosimy od rodziców. Ciekawe czy to bardziej kwestia wychowania, czy może i to dostajemy w pakiecie genów.
Coś, co przeszło już na mnie jako trzecie pokolenie (a może i więcej, nie miałam nigdy okazji poznać moich prababć), jest wyrażenie "mam tu stać". Tak bardzo go nie lubię. Można powiedzieć "postawiłam tutaj", "tutaj stoi" i pewnie z dziesięć innych. Jednak zarówna moja babcia jak i moja mama zawsze tak mówiły. Mam tu stać... I czasem sama to robię. Nie chcę, ale to samo się dzieje. Ot taka moja spuścizna. :D

Z wyglądu nie jestem chyba jakoś mocno podobna do moich rodziców, ale za to czasem dostrzegam w sobie ich cechy. Człowiek nawet tego nie widzi, ale czasem zastanowi się nad tym i dostrzega jak dużo wynosimy od rodziców. Ciekawe czy to bardziej kwestia wychowania, czy może i to dostajemy w pakiecie genów.
Coś, co przeszło już na mnie jako trzecie pokolenie (a może i więcej,...

Zawsze wszyscy mi mówią, że wyglądam kropka w kropkę jak mój tata, jednak ja w ogóle nie widzę tego podobieństwa! Jedyne co mamy wspólnego, to pasja do jedzenia ogromnej ilości lodów na raz ;) Za to moja siostra podobno odziedziczyła wygląd po mamie. Z kolei kiedy widzą mnie i moją siostrę razem, mówią, że wyglądamy jak dwie krople wody. Gdzie w tym logika? Nie mam pojęcia.
Z charakteru natomiast nie jestem podobna do nikogo z rodziny. Uważam, że każdy kształtuje swój charakter sam, chociaż rodzina z pewnością ma wpływ na to, jacy jesteśmy.

Zawsze wszyscy mi mówią, że wyglądam kropka w kropkę jak mój tata, jednak ja w ogóle nie widzę tego podobieństwa! Jedyne co mamy wspólnego, to pasja do jedzenia ogromnej ilości lodów na raz ;) Za to moja siostra podobno odziedziczyła wygląd po mamie. Z kolei kiedy widzą mnie i moją siostrę razem, mówią, że wyglądamy jak dwie krople wody. Gdzie w tym logika? Nie mam pojęcia.
...

Mieszanka wybuchowa. Twarz zupełnie podobna do mamy, figura odbiciem lustrzanym taty(w damskim wydaniu).Charakterek odziedziczyłam po mamie , mówię to co myślę, nie boje się wyzwań,podejmuje ryzyko. Głos taki jak mama. Śmieję się tak samo jak ona, mamy nawet w tym samym miejscu pieprzyk. Natomiast po tacie mam oczy zielone niczym kot. Ludzie czasami zaczepiają mnie na ulicy i pytają się czy jestem polką (sama jestem ciekawa, ponoć prababcia ze strony taty miała egzotyczne korzenie, ciemna cera i czarne jak smoła włosy)Łapię się czasami na tym,że w ten sam sposób bawię się długopisem jak mama. Siostra jest natomiast całkowicie podobna do taty "przykleić jej wąs i będzie mały Lucek" charakter odziedziczyła własnie po nim. Ja jestem mieszanką ich oboje i wyszła z tego bomba. :)

Mieszanka wybuchowa. Twarz zupełnie podobna do mamy, figura odbiciem lustrzanym taty(w damskim wydaniu).Charakterek odziedziczyłam po mamie , mówię to co myślę, nie boje się wyzwań,podejmuje ryzyko. Głos taki jak mama. Śmieję się tak samo jak ona, mamy nawet w tym samym miejscu pieprzyk. Natomiast po tacie mam oczy zielone niczym kot. Ludzie czasami zaczepiają mnie na...