Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Natka_Pietruszki
AnonymousSpirit
Ssylwia
Wicia
cauchy

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Natka_Pietruszki
AnonymousSpirit
Ssylwia
Wicia
cauchy

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Sebastian zaprosił swoich rodziców na wystawną kolację do znanej ich rodzinie restauracji. Poinformował ich, że chce im coś ogłosić. - Boże, wiedziałam, miałam rację! Żadnej dziewczyny, nie mówię już o narzeczonej, wieczorne wyjścia z tym całym Antkiem, dziwne zachowanie. Syn - gej! Boże, dlaczego tak nas ukarałeś - krzyczała do męża pani Maria, mama Sebastiana. - Wstyd i hańba! Co na to nasz proboszcz? Jak ja się w kościele pokażę? Słabo mi, zaraz zemdleję! - komentowała oburzona. - Kochanie, to nasz syn, bez względu na wszystko dalej go kochamy, prawda? Wszystko będzie dobrze, Bóg wie jak pokierować jego życiem - spokojnie odpowiedział mąż. Bóg? Ty Boga w to nie mieszaj! To nie ciebie będą obgadywać wszystkie sąsiadki! Boże, musimy się wyprowadzić, i to natychmiast. Pan Janek machnął tylko ręką i zaczął szykować się do spotkania z synem.
Gdy byli już na miejscu, pan Jan uścisnął syna, a pani Maria nawet na niego nie spojrzała. - Kochani rodzice, spotkaliśmy się tu... - synu, nie duś tego w sobie. Nam możesz powiedzieć wszystko - przerwał mu ojciec. - Otóż kochani, chcę zostać księdzem. Będziecie mieli w rodzinie księdza.
Po tych słowach pani Maria dosłownie rzuciła się na syna z radości. - Synku, to nie jesteś gejem? Kamień z serca! Bóg mnie wysłuchał! Musimy iść do proboszcza i wszystko omówić...pan Janek mrugnął do syna i powiedział: cała matka synu, cała matka ... :)

Sebastian zaprosił swoich rodziców na wystawną kolację do znanej ich rodzinie restauracji. Poinformował ich, że chce im coś ogłosić. - Boże, wiedziałam, miałam rację! Żadnej dziewczyny, nie mówię już o narzeczonej, wieczorne wyjścia z tym całym Antkiem, dziwne zachowanie. Syn - gej! Boże, dlaczego tak nas ukarałeś - krzyczała do męża pani Maria, mama Sebastiana. - Wstyd i...

Opowiem Wam historię mojego kuzyna, który jest teraz już w bardzo słusznym wieku… Kiedy był w liceum, wiedział już, co chce robić w życiu, ale nie przyznawał się do tego głośno, ponieważ bardzo kłóciło się to z wyobrażeniem jego rodziców o jego przyszłości. Przy każdej rodzinnej kolacji, świętach i innych spotkaniach, mówili oni dumnie, że ich syn zostanie lekarzem. Klasyka, prawda? Rodzice prawie zawsze chcą, aby ich dzieci były lekarzami albo prawnikami, choć te zawody nie są już tak prestiżowe, jak były w ich czasach, a rozwój wielu fascynujących dziedzin daje naprawdę duże pole wyboru… Rodzice mojego kuzyna byli jednak przekonani, że zostanie on światowej klasy neurochirurgiem (tak, specjalizację także mieli jasno sprecyzowaną!) i będzie prawdziwą dumą ich oraz całego miasta. Kiedy mój kuzyn oznajmił kiedyś w przypływie szczerości, że po maturze zamierza wybrać się na archeologię, jego rodzice przeżyli szok. Było to na rodzinnym spotkaniu, więc mogłam dokładnie zobaczyć, jak z ich twarzy odpływa cała krew, a oni nie są w stanie wypowiedzieć ani jednego słowa. Pierwszy ocknął się wujek i zaśmiał się, jakby z dobrego żartu, bo istotnie myślał, że Marcin naprawdę próbuje zrobić im kawał… Kiedy jednak jego wypowiedź okazała się prawdą, oboje wstali, prawie siłą zapakowali go do samochodu i odjechali. Nie mogę napisać dokładnie, co było potem, ale z opowieści wiem, że bardzo ciężko było mu przemówić do rodziców. Ostatecznie stanęło na tym, że obiecał im, że jeśli archeologia nie będzie dla niego, pójdzie na medycynę. Wiecie kim jest teraz? Archeologiem! A jego rodzice chwalą się na rodzinnych spotkaniach każdą kosteczką czy starą miską, którą znajdzie podczas badań…

Opowiem Wam historię mojego kuzyna, który jest teraz już w bardzo słusznym wieku… Kiedy był w liceum, wiedział już, co chce robić w życiu, ale nie przyznawał się do tego głośno, ponieważ bardzo kłóciło się to z wyobrażeniem jego rodziców o jego przyszłości. Przy każdej rodzinnej kolacji, świętach i innych spotkaniach, mówili oni dumnie, że ich syn zostanie lekarzem....

- Mamo, wyjeżdżam zagranicę.- oznajmił mi mój syn Kamil, który ma 18 lat.
- No coś Ty, skończ lepiej technikum, a potem studia.Totalnie Ci odbiło,nie zgadzam się- prawie krzyczę.
- Mamo to jest moje życie..- mówi spokojnie syn
- Własnie zamierzasz je spieprzyć...i nie pozwolę na to ! Nie po to płaciłam za korepetycje z matmy i kurs z angielskiego...
- Angielski akurat mi się przyda- odpowiada- Ty masz wykształcenie wyższe i jesteś bezrobotna, nie chcę tak żyć.
- Ok pojedziesz jak skończysz szkołę, bo jak Ci nie wyjdzie, to masz do czego wrócić. Skończ technikum, zdaj maturę, a potem rób co chcesz..
-Nie!- Kamil jest wkurzony.
- Kochanie, możemy się umówić, że chociaż to przemyślisz i pogadamy jutro, ok?-pytam.
- Dobrze, chyba masz rację.- stwierdza.
- Kochany jesteś synku - mówię i oddycham z ulgą.

- Mamo, wyjeżdżam zagranicę.- oznajmił mi mój syn Kamil, który ma 18 lat.
- No coś Ty, skończ lepiej technikum, a potem studia.Totalnie Ci odbiło,nie zgadzam się- prawie krzyczę.
- Mamo to jest moje życie..- mówi spokojnie syn
- Własnie zamierzasz je spieprzyć...i nie pozwolę na to ! Nie po to płaciłam za korepetycje z matmy i kurs z angielskiego...
- Angielski akurat mi...

Podczas obiadu zapadła krępująca cisza. Mama siedziała nad talerzem zupy, która już prawie wystygła. Tata spoglądał raz na syna, raz na żonę. Młodsza siostra patrzyła na Tomka z zachwytem. Wiedział, że kiedy powie o tym rodzicom, będą zawiedzeni, zwłaszcza ojciec.
- Powiedzcie coś. Wiem, że was zawiodłem i nie będę kontynuował tradycji rodzinnych, ale chcę robić w życiu to, co lubię i z tego będę się utrzymywał.- powiedział Tomek przerywając tym samym niewygodną chwilę milczenia.
- Z czego?- prychnął ojciec. Z rzępolenia na gitarze, nie daj Boże jeszcze ogryzania głowom gołębi czy palenia Biblii na scenie jak ten wariat?
- Tato, to jest tylko taka gra, rodzaj sztuki. Mnie się ten pomysł bardzo podoba. Będę miała sławnego brata! Koleżanki będą mi zazdrościć! Super!- radośnie odparła Monika.
- Ładna mi sztuka. Lekarz to jest zawód z przyszłością. Tego by ci wszyscy zazdrościli. Taki zawód daje prestiż, uznanie w oczach ludzi i pieniądze. Twój pradziadek był lekarzem, dziadek też, ja również. Teraz przyszła kolej na ciebie. Ulu, a ty nic nie powiesz? Przemów mu do rozumu!- ojciec spojrzał w stronę żony.
Mama podniosła głowę i badawczo spoglądała na Tomka.
- Tomeczku, czy ty naprawdę tego chcesz? Wiesz jak teraz trudno przebić się do show biznesu. My nie za bardzo jesteśmy w stanie ci pomóc.- z troską w głosie odpowiedziała mama.
- Tak, to moja pasja. Muzyka to całe moje życie. Potrzebuję jej jak tlenu.- stanowczo odpowiedział syn.
- Jeżeli to cię uszczęśliwi, to masz moje poparcie, synu. Nie ma nic gorszego niż patrzeć na dziecko, które nie robi tego, co umie i lubi.
Ojciec bez słowa wyszedł z jadalni. Po godzinie przyszedł do pokoju Tomka i mocno go przytulił.

Podczas obiadu zapadła krępująca cisza. Mama siedziała nad talerzem zupy, która już prawie wystygła. Tata spoglądał raz na syna, raz na żonę. Młodsza siostra patrzyła na Tomka z zachwytem. Wiedział, że kiedy powie o tym rodzicom, będą zawiedzeni, zwłaszcza ojciec.
- Powiedzcie coś. Wiem, że was zawiodłem i nie będę kontynuował tradycji rodzinnych, ale chcę robić w życiu to,...

-Musiałem! Potrzebowaliśmy pieniędzy! Ja tego nigdy nie brałem! Tylko sprzedawałem, żeby zarabiać!
-Naprawdę myślisz, że takie wytłumaczenie ci cokolwiek da?! Owszem, od kiedy zarabiam mniej pieniędzy nie stać nas na luksusy, ale to co robisz jest okropne! Możesz zniszczyć komuś życie!
Wzięłam saszetki narkotyków i wrzuciłam je do toalety.
-Za co ja to teraz oddam?!
Starałam się być spokojna, ale emocje rozsadzały mnie od środka.
-Pójdziesz do pracy i nie chcę słuchać sprzeciwów. Zawiodłeś mnie-starałam się jak najbradziej nie wybuchnąć płaczem.- Idź do pokoju.
-Mamo, proszę...
Nie dałam rady. Emocje wzięły górę. Zaczęłam szlochać, co próbowałam ukryć, lecz to tylko pogorszyło sprawę.
-Mamo, co się dzieje czemu aż tak bardzo się tym przejmujesz? Skończę z tym.
-Po prostu, kochanie nie wiesz wszystkiego...-Zrobiłam pauzę. Nigdy nie rozmawiam o tym z kimkolwiek. Nigdy sobie z tym nie poradziłam.- Twój tata umarł w wypadku samochodowym, lecz nie wiesz o tym, że... był pod wpływem narkotyków-spojrzałam na niego załzawionymi oczami.-Proszę... Nie chcę ciebie też stracić.
Przytuliłam go. Tak dawno nie rozmawialiśmy ze sobą szczerze. Tęskniłam za tym.
-Przepraszam. Obiecuję. Zrobię wszystko. Pójdę do pracy, pomogę nam stanąć na nogi.
-Dziękuję, synu...Kocham Cię.
-Ja ciebie też, mamo.

-Musiałem! Potrzebowaliśmy pieniędzy! Ja tego nigdy nie brałem! Tylko sprzedawałem, żeby zarabiać!
-Naprawdę myślisz, że takie wytłumaczenie ci cokolwiek da?! Owszem, od kiedy zarabiam mniej pieniędzy nie stać nas na luksusy, ale to co robisz jest okropne! Możesz zniszczyć komuś życie!
Wzięłam saszetki narkotyków i wrzuciłam je do toalety.
-Za co ja to teraz oddam?!
...

-Mamo, muszę ci coś powiedzieć…
-No dobrze, słucham
-Proszę tylko się nie wkurzaj. Ja naprawdę nie chciałam żeby tak to wyszło. Boże, nie wiem od czego mam zacząć.
-Co się stało !?
-Mamo ja ja..
-No mów!
-Nie mogę. Boję się tego jak zareagujesz.
-Córciu. Proszę mów bo zaraz zawału dostane. Jesteś lesbijką ?. Rzuciłaś studia ? O Boże chyba ty nie ,nie jesteś w ciąży ?
-Cooo lesbijką ? , skąd ci to do głowy przyszło ?
-No dobrze, to mów o co chodzi ?
-To się stało przypadkiem, ja naprawdę nie chciałam. Nie wiem nawet jak to się stało. Dzisiaj jak kończyłam jeść śniadanie, wstałam by odstawić naczynia do zlewu i nagle usłyszałam trzask. No i twój ulubiony kubek do kawy zbił się na milion kawałków.
-Żarty sobie ze mnie stroisz ?. A idź że mi stąd, bo zaraz mój serial się zaczyna. To ja odchodziłam od zmysłów . Bóg wie co sobie wyobrażałam. Już nigdy więcej mi tak nie rób.
-Hi Hi . To się już nie gniewasz ?

-Mamo, muszę ci coś powiedzieć…
-No dobrze, słucham
-Proszę tylko się nie wkurzaj. Ja naprawdę nie chciałam żeby tak to wyszło. Boże, nie wiem od czego mam zacząć.
-Co się stało !?
-Mamo ja ja..
-No mów!
-Nie mogę. Boję się tego jak zareagujesz.
-Córciu. Proszę mów bo zaraz zawału dostane. Jesteś lesbijką ?. Rzuciłaś studia ? O Boże chyba ty nie ,nie jesteś w ciąży ?
-Cooo...

Od zawsze robiłam coś nie tak. Nie tak jak oczekiwali moi rodzice. Nie urodziłam się chłopcem, nie zaczęłam chodzić przed pierwszym rokiem życia, nie lubiłam chodzić w sukienkach, nie chciałam deklamować wierszyków na rodzinnych uroczystościach...W sprawach szkoły i studiów nawet się nie buntowałam do czasu...Mama prokurator, tata szanowany komisarz stołecznej policji. Wydawało się że po studiach prawniczych moja droga będzie już zgodna z ich oczekiwaniami i tradycją rodzinną łapania i karania groźnych przestępców. Oboje widzieli mnie w todze prokuratora albo jeszcze lepiej sędziego.
Nie spodziewali się kompletnie tego ciosu, jak to określiła mama, choć patrząc na moją przeszłość powinni się przyzwyczaić do tego, że jestem czarną owcą. Po prostu uśpiłam ich czujność.
Kiedy dowiedzieli się, że wybrałam aplikację adwokacką, że będę bronić zloczyńców, a nie ich oskarżać lub osądzać, potraktowali to bardzo osobiście. Jak zdradę wartości, zdradę ideałów, deptanie tradycji. Tato stwierdził że nie może żyć pod jednym dachem z kimś, kto przeszedł na ciemną stronę mocy. Powiedział nawet, że tyle lat nauki poszło na marne, że gdyby mu ktoś powiedział wcześniej że tak zrobię, to wysłałby mnie do ekonomika - i wstydu przed ludźmi by nie było. No cóż, jak na razie klamka zapadła. Oboje po jakimś czasie zaakceptują mój wybór choć wiem, że liczą na to, że to ja zmienię front.

Od zawsze robiłam coś nie tak. Nie tak jak oczekiwali moi rodzice. Nie urodziłam się chłopcem, nie zaczęłam chodzić przed pierwszym rokiem życia, nie lubiłam chodzić w sukienkach, nie chciałam deklamować wierszyków na rodzinnych uroczystościach...W sprawach szkoły i studiów nawet się nie buntowałam do czasu...Mama prokurator, tata szanowany komisarz stołecznej policji....

– Mamo, możemy porozmawiać? – dziewczyna zdobyła się na odwagę, by w końcu porozmawiać szczerze z matką. Kobieta wychowała samotnie ją i dwójkę rodzeństwa. Z ojcem nie mieli kontaktu.
– Oczywiście, skarbie. – słodki ton nie pomagał teraz nastolatce. Poczuła się jeszcze bardziej zestresowana.
– Rezygnuję ze studiów.
Jej mama zastygła na moment. Alicja studiowała dopiero od paru miesięcy, ale jej matka nie zauważyła wcześniej, że jest niezadowolona.
– Nie podoba ci się kierunek? Zawsze możesz go zmienić.
– Nie rezygnuję, dlatego, że mi się nie podoba. Mam po prostu... inne plany na życie.
– Jakie plany?
– Pamiętasz Piotra, prawda? Jesteśmy ze sobą i chcemy razem zamieszkać.
– Studiowanie temu nie przeszkadza. – zauważyła mama i uważniej przyjrzała się córce.
– Tak, ale... będziemy potrzebowali pieniędzy, a ja czasu... żeby wychować dziecko.
Przez chwilę Alicji wydawało się, że jej mama zejdzie na zawał. Wiedziała, jak ważne jest dla matki wykształcenie jej dzieci i dobry byt, ale była przekonana, że jej matka ją zrozumie. W końcu sama zaszła w ciążę w młodym wieku.
– Dziecko! Przecież wy nic nie macie! Wiesz, jak ci będzie ciężko? Nie nauczyłaś się na moich błędach?
– Zawsze potarzałaś, że nas kochasz i że jesteśmy najlepszą rzeczą jaka ci się w życiu przydarzyła, a teraz mi mówisz, że to był błąd?
– Jesteście dla mnie wszystkim, ale nie przypominam sobie, żebym mówiła, że było mi łatwo.
– Właśnie, mamo, nic nie mówiłaś. Nie rozmawiamy ze sobą, tak jak powinnyśmy. Miałaś nadzieję, że domyślę się wszystkiego z obserwacji? – Alicja nie czekała na odpowiedź. Przestała się przejmować reakcją matki. Przypuszczała, że ją zawiedzie, ale nie spodziewała się, że mama także ją rozczaruje.

– Mamo, możemy porozmawiać? – dziewczyna zdobyła się na odwagę, by w końcu porozmawiać szczerze z matką. Kobieta wychowała samotnie ją i dwójkę rodzeństwa. Z ojcem nie mieli kontaktu.
– Oczywiście, skarbie. – słodki ton nie pomagał teraz nastolatce. Poczuła się jeszcze bardziej zestresowana.
– Rezygnuję ze studiów.
Jej mama zastygła na moment. Alicja studiowała dopiero od...

- Ania, obiad na stole!
Biorę głęboki wdech. Teraz albo nigdy. Muszę z nimi o tym porozmawiać. Schodzę do kuchni i siadam przy stole. Kotlet schabowy, kapusta zasmażana i ziemniaki polane masełkiem.
Przełykam ślinę, aby nie zwymiotować.
Mama siada naprzeciwko i zaczyna jeść. Tata pochłonął już połowę kotleta.
- Mamo, tato, muszę wam coś powiedzieć – zaczynam i odsuwam od siebie talerz.
- Nie smakuje ci?- martwi się mama.
- Posłuchajcie mnie. Chcę zostać modelką. Zgłaszam się do ,,Top Model”.
- Tap modl? Co to jest? – pyta mama.
- Dziewczyny i chłopcy, którzy uroili sobie karierę w modelingu zgłaszają się do tego programu, głodzą się przez kilka tygodni i świecą gołymi tyłkami przed kamerami.
Mamę zamurowało. Mnie też.
- A co z firmą? Miałaś ją przejąć po tacie – duka mama – Poza tym, co ja robię źle? Nie smakują ci obiadki? Gotuję tradycyjne, polskie jedzenie…
- Mamo, do programu biorą szczupłe dziewczyny. Popatrz na mnie. Hipopotam. A firma mnie nie interesuje.
- Nie dostaniesz się – kwituje tata i wkłada do buzi ostatniego ziemniaka.
- Nie w takim stanie - zgadzam się z nim - Od tej pory będę ćwiczyć, chodzić na siłownię, a ty mamo będziesz zdrowo gotować. Koniec z kotletami.
Oboje patrzą na mnie zdziwieni. Mama się waha.
- Pomożecie spełnić mi moje marzenie?
- Przyda ci się dieta, kotku – mówi mama do taty – Mogę cię odwozić na siłownię, a przy okazji sama poćwiczę – zwraca się do mnie.
Uśmiecham się.
- Jeden warunek – odzywa się tata – Masz wygrać i przywieźć forsę. Inaczej nie wpuszczę cię do chałpy. A teraz dajcie mi jeszcze jednego kotleta, jak od jutra przechodzimy na dietę.

- Ania, obiad na stole!
Biorę głęboki wdech. Teraz albo nigdy. Muszę z nimi o tym porozmawiać. Schodzę do kuchni i siadam przy stole. Kotlet schabowy, kapusta zasmażana i ziemniaki polane masełkiem.
Przełykam ślinę, aby nie zwymiotować.
Mama siada naprzeciwko i zaczyna jeść. Tata pochłonął już połowę kotleta.
- Mamo, tato, muszę wam coś powiedzieć – zaczynam i odsuwam od...