Nagrody otrzymują:
whisky
karolina27
wiedenka
klops
Blodeuwedd

Gratulujemy!

Nagrody otrzymują:
whisky
karolina27
wiedenka
klops
Blodeuwedd

Gratulujemy!

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Laureatów wyłonimy niebawem.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Laureatów wyłonimy niebawem.

W kaloszach, bo wygodniejsze i uniwersalne. Można w nich iść na ryby, do lasu, na spacer, a od biedy i do sklepu, kościoła czy teatru. Można w nich nawet wziąć (nietypowo) ślub. Naszym stopom nic w nich nie grozi. „A co z odparzeniami z gorąca?” – zapyta ktoś. Cóż, są skarpety, kiedyś były onuce (ktoś je jeszcze pamięta?). Łatwo je zdjąć, by sobie ulżyć, i równie łatwo ponownie założyć. Są dziś dostępne w wielu wersjach kolorystycznych, więc nie wieje szaroburą nudą. Mają ozdobne lamówki i urocze noski. Delikatny obcasik, jeśli takie życzenie. Miękkie wyłożenie. Kalosze są trendy. W niepogodę chmary urzędników pędzą w nich do biur. Można je dopasować do parasolki. Mogą być eleganckie, sportowe i fikuśne. Wielobarwne, jaskrawe albo nude. I nikt już nie nazywa ich gumiakami. Są na to zbyt stylowe. A włoskie szpilki? Cóż szpilki!? Przez chwilę nadają stopie właściwą linię, a potem to już tylko bóle kręgosłupa, żylaki i halluksy, z którymi nasze biedne odnóża wyglądają, jak rozprostowane lilie małej Chinki. Utrapienie!

W kaloszach, bo wygodniejsze i uniwersalne. Można w nich iść na ryby, do lasu, na spacer, a od biedy i do sklepu, kościoła czy teatru. Można w nich nawet wziąć (nietypowo) ślub. Naszym stopom nic w nich nie grozi. „A co z odparzeniami z gorąca?” – zapyta ktoś. Cóż, są skarpety, kiedyś były onuce (ktoś je jeszcze pamięta?). Łatwo je zdjąć, by sobie ulżyć, i równie łatwo...

Kopciuszek nosił szpileczki, dla których złe siostry przycięły sobie palce/pięty, a książę gotów był się ożenić... Nie, nie, ja wolałabym żeby zdarzały mi się takie historie jak Kotu w Butach – omotanie czarownika, zabawa w swata... totalnie moje klimaty! Albo takie czerwone trzewiki Dorotki, burza, czarownice, podróże – no to ja rozumiem!
Ale... trudno dokonać wyboru, naprawdę. Kocham deszcz, śnieg, mróz i kałuże; nienawidzę plaż i upałów – kocham góry, nie znoszę morza – teoretycznie jestem więc 'team kalosze' ale kto w takim tałatajstwie włazi na szczyty...?
W kaloszach gorzej czuć ziemię pod nogami – łatwiej zgnieść bogu ducha winnego ślimaka...
Jednocześnie taki kalosz to nie tylko do chodzenia – bo i przygrzmocisz nim komuś, i pić wodę z niego można, i własną ekosferę grzybiczą hodować – no i nie trzeba dbać o kolor skarpetek – lubię mieć nie do pary, a co; bawi mnie dylemat czy włożyć spodnie w buty czy buty na spodnie...
Włoskie buty z kolei są lekkie i wygodne. Pewnie podobne miał Hermes, ze skrzydełkami. No i zapewne z tej pary to one miałyby sznurówki – a ja uwielbiam sznurówki!
Z kolei gdy wdepniesz w – nie powiem co – to też bardziej boli niż w kaloszach... No i są droższe zapewne, a ja nie lubię szpanować...
Hmmm, sama nie wiem – może nosić na jednej nodze kalosz, a na drugiej włoski półbucik (przecież to nie muszą być szpilki, ludzie!)? Potykać się trochę łatwiej tym sposobem, ale jak to w życiu – czasem słońce czasem deszcz...

Kopciuszek nosił szpileczki, dla których złe siostry przycięły sobie palce/pięty, a książę gotów był się ożenić... Nie, nie, ja wolałabym żeby zdarzały mi się takie historie jak Kotu w Butach – omotanie czarownika, zabawa w swata... totalnie moje klimaty! Albo takie czerwone trzewiki Dorotki, burza, czarownice, podróże – no to ja rozumiem!
Ale... trudno dokonać wyboru,...

Mój wybór pada na szwedzkie kalosze. Kiedy pomyślę o tym rodzaju butów w mojej głowie widzę obraz dziecka biegającego po kałużach z uśmiechem niemal nie mieszczącym się na twarzy. A własnie w środku mnie cały czas istnieje takie rozbawione dziecko, którego nie mam zamiaru się pozbywać. Chciałabym przejść przez życie z tym rodzajem dziecięcej radości zamiast wbijać się we włoskie, eleganckie buty, które wymagają postępowania według ograniczających wytycznych.

Mój wybór pada na szwedzkie kalosze. Kiedy pomyślę o tym rodzaju butów w mojej głowie widzę obraz dziecka biegającego po kałużach z uśmiechem niemal nie mieszczącym się na twarzy. A własnie w środku mnie cały czas istnieje takie rozbawione dziecko, którego nie mam zamiaru się pozbywać. Chciałabym przejść przez życie z tym rodzajem dziecięcej radości zamiast wbijać się we...

Wybrałabym zdecydowanie szwedzkie kalosze, ze względu na swoją prostotę, uniwersalność i łatwą obsługę :)
W każdych warunkach życia spełniły by swoją rolę:
- w letnich bagiennych wyprawach w poszukiwaniu nowych okazów przyrody
- w rodzinncyh spacerach podczas jesiennej pluchy
- z wkładką kożuszkową zimową porą biegając po placu budowy
- w wiosennych ogródkowych zmaganiach.
Zdecydowanie kaloszki.

Wybrałabym zdecydowanie szwedzkie kalosze, ze względu na swoją prostotę, uniwersalność i łatwą obsługę :)
W każdych warunkach życia spełniły by swoją rolę:
- w letnich bagiennych wyprawach w poszukiwaniu nowych okazów przyrody
- w rodzinncyh spacerach podczas jesiennej pluchy
- z wkładką kożuszkową zimową porą biegając po placu budowy
- w wiosennych ogródkowych zmaganiach.
...

Wybrałabym szwedzkie kalosze. Ostatnio stylowe kalosze z wyszukanymi wzorami były modne, więc nie wyglądałabym głupio (zwłaszcza patrząc na pogodę za oknem i kałuże na chodnikach), a na pewno byłyby wygodniejsze i bardziej praktyczne, niż włoskie pantofle, w których wyjść na deszcz pewnie byłoby mi szkoda, żeby się nie zniszczyły albo nie przemokły.

Wybrałabym szwedzkie kalosze. Ostatnio stylowe kalosze z wyszukanymi wzorami były modne, więc nie wyglądałabym głupio (zwłaszcza patrząc na pogodę za oknem i kałuże na chodnikach), a na pewno byłyby wygodniejsze i bardziej praktyczne, niż włoskie pantofle, w których wyjść na deszcz pewnie byłoby mi szkoda, żeby się nie zniszczyły albo nie przemokły.

Nie musi padać deszcz i oby nie padało, ale jeżeli już się tak zdarzy, a chce się błysnąć nieszablonowym ubiorem- nie tylko na festiwalowym powietrzu, ale także na miejskich ulicach, koniecznie trzeba postawić na kalosze, zwłaszcza szwedzkie. Dla mnie są synonimem bliskiego spotkania z naturą, spontaniczności, takiego odnalezienie siebie i cieszenia się z drobiazgów. W końcu według badań Skandynawowie są najszczęśliwszą grupą ludzi na świecie. Szpilki są niewygodne, można je zgubić w kałuży, pobrudzić błotem i deszczem. Kojarzą mi się z elegancją i takim dystansem, w którym nie ma miejsca na odrobinę szaleństwa. Włoskie buty są dobre, ale tylko na chwilę, np. na wyjątkowe okazje. Jeśli rozpęta się burza, kalosze uratują każdy look.

Nie musi padać deszcz i oby nie padało, ale jeżeli już się tak zdarzy, a chce się błysnąć nieszablonowym ubiorem- nie tylko na festiwalowym powietrzu, ale także na miejskich ulicach, koniecznie trzeba postawić na kalosze, zwłaszcza szwedzkie. Dla mnie są synonimem bliskiego spotkania z naturą, spontaniczności, takiego odnalezienie siebie i cieszenia się z drobiazgów. W...

Moim zdaniem najlepsze są trampki!Wszędzie dojdziesz i zawsze wygodne.Ale nie te modne, z kolejnym paskiem lub najdroższe.Te stare, znoszone, dopasowane.Do mnie, do mojego życia.Mam takie.Leżą i czekają na kolejną wyprawę.Może uda się pójść w LEKTURĘ Mankella?Mój ulubiony pisarz.....

Moim zdaniem najlepsze są trampki!Wszędzie dojdziesz i zawsze wygodne.Ale nie te modne, z kolejnym paskiem lub najdroższe.Te stare, znoszone, dopasowane.Do mnie, do mojego życia.Mam takie.Leżą i czekają na kolejną wyprawę.Może uda się pójść w LEKTURĘ Mankella?Mój ulubiony pisarz.....