Czy ktoś już otrzymał książkę?

Czy ktoś już otrzymał książkę?

Pierwszy raz udało mi się coś wygrać ;)

Pierwszy raz udało mi się coś wygrać ;)

Moje gratulacje dla Was. Ekspresowe wyniki konkursu.

Moje gratulacje dla Was. Ekspresowe wyniki konkursu.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Rossie
Marta
Magdalena
Kaja93
tsantsara

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Rossie
Marta
Magdalena
Kaja93
tsantsara

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Uważam,że książka "Znachor" autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza to bardzo dobra książka, ucząca życia.
Ludzkie życie, ryzyko, walka, miłość, zazdrość.
Życie człowieka, utrata pamięci, udzielenie pomocy kiedy Marysia
i panicz Leszek mają wypadek.Znachor Antoni udziela natychmiastowej im pomocy. Znachor doskonała książka ucząca życia, medycyny.
Dla niego nie liczy się leczenie za pieniądze, lecz za słowo dziękuje.

Uważam,że książka "Znachor" autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza to bardzo dobra książka, ucząca życia.
Ludzkie życie, ryzyko, walka, miłość, zazdrość.
Życie człowieka, utrata pamięci, udzielenie pomocy kiedy Marysia
i panicz Leszek mają wypadek.Znachor Antoni udziela natychmiastowej im pomocy. Znachor doskonała książka ucząca życia, medycyny.
Dla niego nie liczy się...

"Podwójne życie mojej córki". Jako maniaczka i wielbicielka książek wczytuję się w wiele lektur. Jednak po tą książkę sięgnęłam z przymusu, ponieważ była ona warunkiem zaliczenia przedmiotu na studiach. Ostatecznie przymus stał sie ulubioną lekturą do ktorej czasami powracam. Nie jest to zwykłe czytadełko do poduszki, które kończy się tak, jak byśmy tego chcieli. To zmaganie matki z choroba psychiczną córki. Morze łez, krzyki, bójki, niezrozumienie...każda strona dostarcza wielką dawkę emocji i walkę z bezsensownymi przepisami. Podczas lektury pierwszy raz zdałam sobie sprawę jak wielki obowiązek spoczywa na lekarzach i czasami dla nas niemożliwe dla nich musi być możliwe. Terapia Keri jest ciągłą walką w której lekarze muszą dokonać rzeczy niemożliwych. Pacjenci chorzy psychicznie to najtrudniejsze wyzwanie. Przedstawienie tego od strony lekarza jest wręcz przerażające. Uważam, że moja rekomendacja nie odda charakteru lektury. Więc po prostu zakończę swoją wypowiedź pewną myślą. Autor doskonale wiedział o czym pisze i jak wzbudzić w czytelnikach emocje. We mnie wzbudził już od pierwszej strony.

"Podwójne życie mojej córki". Jako maniaczka i wielbicielka książek wczytuję się w wiele lektur. Jednak po tą książkę sięgnęłam z przymusu, ponieważ była ona warunkiem zaliczenia przedmiotu na studiach. Ostatecznie przymus stał sie ulubioną lekturą do ktorej czasami powracam. Nie jest to zwykłe czytadełko do poduszki, które kończy się tak, jak byśmy tego chcieli. To...

Motyl [bookLink]216320|Motyl [/bookLink]Lisa Genova
Motyl- był dla mnie zawsze symbolem piękna, wolności i delikatności. Do momentu kiedy przeczytałam książkę Lisy Genovy pod takim właśnie tytułem. Wówczas stał się symbolem czegoś niesamowicie kruchego. Stał się także lustrem w którym można się sobie przyjrzeć, przypomnieć siebie. Jest jeden moment w tej książce, który dociera do najbardziej ukrytych szczelin mojej wrażliwości. Moment, w którym profesor Harvardu, Alice Howland, u której zdiagnozowano Alzheimer o wczesnym początku, otrzymuje od swojej córki płytę z nagraniami rozmów z poszczególnymi członkami jej rodziny. Płyta, która ma jej przypominać w tej postępującej, nieuleczalnej chorobie te wszystkie piękne, kruche chwile, które odchodzą jak motyle...

Motyl [bookLink]216320|Motyl [/bookLink]Lisa Genova
Motyl- był dla mnie zawsze symbolem piękna, wolności i delikatności. Do momentu kiedy przeczytałam książkę Lisy Genovy pod takim właśnie tytułem. Wówczas stał się symbolem czegoś niesamowicie kruchego. Stał się także lustrem w którym można się sobie przyjrzeć, przypomnieć siebie. Jest jeden moment w tej książce, który...

 [bookCover]216320|Motyl[/bookCover]

Ta książka trafiła do mnie przypadkiem. Intrygujący tytuł, wydawnictwo, które bardzo szanuję... i tematyka zupełnie mi obca, żeby nie napisać - odległa o całe lata świetlne. Miałam nie czytać, ale po pierwszych stronach nie było już dla mnie ratunku.
Książka o kobietach wyjątkowych, o położnych. O tym, jak bardzo różnie patrzymy na ich pracę - czasem z pogardą, politowaniem, czasami kąśliwie nazywając je "królowymi sal porodowych", nie zdając sobie sprawy, że tak naprawdę mało o nim wiemy. Ta książka to zapis rozmów z dziesięcioma kobietami - położnymi, z całego świata - od Danii aż po Tanzanię.
Lektura bardzo wartościowa, mówiąca o wielu intymnych kwestiach związanych z ciążą, porodem, ale też z samym ciałem kobiety. Padają pytania wstydliwe, dotykające sfery tabu. Ale żadna z tych kobiet nie odmawia odpowiedzi. Mówią szczerze, odczarowują pewne stereotypy, w pewien sposób szokują swoją otwartością, świeżym spojrzeniem na kwestie okołoporodowe.
To skarbnica wymiany doświadczeń położnych z różnych krajów, z różnych pokoleń - najstarsza ma 92 lata, a najmłodsza - zaledwie 26. Poprzez rozmowę pokazują, że bycie położną, bycie "mundrą" to w niektórych kręgach - zaszczyt, prestiż... Zastanawiające, że w Polsce jeszcze daleko do upowszechnienia się tego postrzegania.
"Mundra" Sylwii Szwed - zmieni Wasz sposób postrzegania położnych, nauczy pokory i stanie się skarbnicą wiedzy, której nie znajdzie w żadnym poradniku.

Ta książka trafiła do mnie przypadkiem. Intrygujący tytuł, wydawnictwo, które bardzo szanuję... i tematyka zupełnie mi obca, żeby nie napisać - odległa o całe lata świetlne. Miałam nie czytać, ale po pierwszych stronach nie było już dla mnie ratunku.
Książka o kobietach wyjątkowych, o położnych. O tym, jak bardzo różnie patrzymy na ich pracę - czasem z pogardą,...

Uwielbiam książkę „Znachor” Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Przyznaję, że najpierw oczarował mnie film, ale w niczym nie zmniejszyło to przyjemności z lektury. Doktor Wilczur to przykład człowieka, którego dobroć i bezinteresowność ściska za serce. Nie ważne czy wiódł bogate życie szanowanego lekarza w Warszawie czy walczył z zazdrością i stereotypami w małej wsi jako znachor, zawsze postępował uczciwie i w zgodzie ze swoim powołaniem.
„Chcąc serce pozyskać, trzeba całe serce okazać.” – mówił
Siła dobroci tak mnie przyciąga do tej powieści, bo tak mało odczuwam jej na co dzień. Nie jesteśmy przyzwyczajeni do bezinteresowności i sami nie dajemy zbyt wiele, nie mając w tym jakiegoś celu. To strasznie smutne! Dlatego warto przypomnieć o wartościowej i napisanej pięknym językiem polskiej powieści, która nigdy nie utraci uniwersalnego i mądrego przesłania.

Uwielbiam książkę „Znachor” Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Przyznaję, że najpierw oczarował mnie film, ale w niczym nie zmniejszyło to przyjemności z lektury. Doktor Wilczur to przykład człowieka, którego dobroć i bezinteresowność ściska za serce. Nie ważne czy wiódł bogate życie szanowanego lekarza w Warszawie czy walczył z zazdrością i stereotypami w małej wsi jako znachor,...

Książki o szpitalach w głównej mierze opowiadają historię pacjentów, opisują choroby, postawy lekarzy, reakcje bliskich. Czasami autor stara się zagłębić w psychikę otoczenia, dokonuje autopsji wpływu miejsca na uczucia osoby wrzuconej w wir szpitalnych zwyczajów. Te piękne, choć czasami zbyt ckliwe jak dla mnie historie, potrafią znacząco oddziaływać na czytelnika, o co przecież w pisaniu chodzi. Dla mnie jednak ciekawszym rozwiązaniem było ukazanie szpitala, jako miejsca i przestrzeni służącej rozwojowi zagadki kryminalnej. Taki zabieg wykorzystał Robert Lloyd Fish w „Bullicie”. Z pozoru krótka i niczym nie wyróżniająca się powiastka stała się kultowa, nie tylko ze względu na filmowe ekranizacje. Szpital ukazany jest tu jako zespół wzajemnie ze sobą powiązanych, jednak nie zawsze mówiących jednym głosem, osób, pomieszczeń i czasów. Kwintesencją czaru jaki wypływa ze słów autora jest właśnie sprawienie, że poszukiwanie mordercy umieszczone zostało w znacznej mierze w miejscu przywracania pacjentom zdrowia. Ten kontrast wzniecił w moim sercu niewysłowioną radość i szeroki uśmiech. To było jak umieszczenie akcji komiksu w trumnie, świeże i napawające optymizmem. Można śmiało powiedzieć, że ta pozycja „wyleczyła” mnie ze stereotypowego podejścia do medycyny:)

Książki o szpitalach w głównej mierze opowiadają historię pacjentów, opisują choroby, postawy lekarzy, reakcje bliskich. Czasami autor stara się zagłębić w psychikę otoczenia, dokonuje autopsji wpływu miejsca na uczucia osoby wrzuconej w wir szpitalnych zwyczajów. Te piękne, choć czasami zbyt ckliwe jak dla mnie historie, potrafią znacząco oddziaływać na czytelnika, o co...