Ja przeczytałam 250 stron i się zatrzymałam. Od dwóch dni nawet nie otworzyłam książki. Zaczęłam coś innego czytać. Będę na weekendzie próbować ją skończyć, bo od @Cleopatrapl wiem, że druga połowa ma być lepsza. Zobaczymy. Generalnie jakby mogła ująć tą książkę jednym słowem to powiedziałabym, że jest po prostu nudna. 

Ja przeczytałam 250 stron i się zatrzymałam. Od dwóch dni nawet nie otworzyłam książki. Zaczęłam coś innego czytać. Będę na weekendzie próbować ją skończyć, bo od @Cleopatrapl wiem, że druga połowa ma być lepsza. Zobaczymy. Generalnie jakby mogła ująć tą książkę jednym słowem to powiedziałabym, że jest po prostu nudna. 

Tak, w drugiej połowie zaczyna być więcej o życiu Steinbecka. Z czym musiał się borykać po napisaniu Gron, małżeństwa, rozwody, podróże, dzieci. Nawet mniej się już pojawia spojlerów. Napisanie przez autora, jak się skończyły Grona było dla mnie przerażajace😱. Przecież ktoś mógł tego nie czytać. 

Tak, w drugiej połowie zaczyna być więcej o życiu Steinbecka. Z czym musiał się borykać po napisaniu Gron, małżeństwa, rozwody, podróże, dzieci. Nawet mniej się już pojawia spojlerów. Napisanie przez autora, jak się skończyły Grona było dla mnie przerażajace😱. Przecież ktoś mógł tego nie czytać. 

Skończyłam i może Was zaskoczę, ale w ogólnym rozrachunku książka bardzo mi się spodobała. Zdecydowanie w drugiej połowie książki autor umiejętnie pokazuje życie Steinbecka, jednocześnie ukazując historię powstawania jego książek. Nieco więcej napisałam na swoim koncie w opinii o książce - zapraszam ;)

Skończyłam i może Was zaskoczę, ale w ogólnym rozrachunku książka bardzo mi się spodobała. Zdecydowanie w drugiej połowie książki autor umiejętnie pokazuje życie Steinbecka, jednocześnie ukazując historię powstawania jego książek. Nieco więcej napisałam na swoim koncie w opinii o książce - zapraszam ;)

Mam podobne wrażenie, to nie jest biografia Steinbecka, tylko streszczenia jego książek. Ja odnoszę wrażenie ( jestem na 9 rozdziale), że autor miał poza pewnymi pojedyńczymi epizodami życie przeciętnego Jana Kowalskiego i nie bardzo o czym było pisać, dlatego Souder skupił się na jego twórczości. Niestety zrobił to w bardzo zły sposób i zamiast zachęcać to odstręcza. Zamierzam przeczytać inne dzieła Steinbecka, ale tylko dlatego, że przeczytałam już Grona gniewu[bookLink]4995039|Grona gniewu[/bookLink] i Na wschód od Edenu[bookLink]5002344|Na wschód od Edenu[/bookLink]. Obie książki wywarły ba mnie bardzo dobre wrażenie w przeciwieństwie do biografii. Tylko nieliczne fragmenty przykuwają moją uwagę. Ogólnie wieje nudą

Mam podobne wrażenie, to nie jest biografia Steinbecka, tylko streszczenia jego książek. Ja odnoszę wrażenie ( jestem na 9 rozdziale), że autor miał poza pewnymi pojedyńczymi epizodami życie przeciętnego Jana Kowalskiego i nie bardzo o czym było pisać, dlatego Souder skupił się na jego twórczości. Niestety zrobił to w bardzo zły sposób i zamiast zachęcać to odstręcza....

@wiola @Cleopatrapl niestety, ale muszę się zgodzić z Waszymi odczuciami i opiniami na temat książki. Przeczytałam dopiero niewiele ponad 200 stron i ciągle się zastanawiam gdzie ta biografia Steinbecka. Jestem na etapie wydania Pastwisk niebieskich i zastanawiałam się dlaczego tak wiele o fabule napisał autor a po Waszych wypowiedziach wnioskuje, że to dopiero przedsmak tego, co proponuje Souder nt streszczeń książek Steinbecka. 
Zgadzam się z Twoją opinią @Cleopatrapl że Steinbeck był takim normalnym, szarym człowiekiem i zwyczajnie nie ma o czym pisać. Potwierdza to fakt, że o znajomych Johna jest w niektórych rozdziałach więcej niż o nim samym. 
Natomiast to, co mi się rzuca w oczy, to że wiele aspektów z życia codziennego, znajomych i miejsc gdzie mieszkał ma odzwierciedlenie w jego książkach. I jest to przyczyna, że jego książki są tak plastyczne i realistyczne, bo odnosił się do rzeczywistych faktów, pierwowzorów postaci i zdarzeń. 
Myślę, że jeszcze długo będę czytać tę książkę i niestety, ale czytanie nie do końca sprawia mi przyjemność. Ale zobaczymy, może znajdę jeszcze jakieś plusy tej książki. 

@wiola @Cleopatrapl niestety, ale muszę się zgodzić z Waszymi odczuciami i opiniami na temat książki. Przeczytałam dopiero niewiele ponad 200 stron i ciągle się zastanawiam gdzie ta biografia Steinbecka. Jestem na etapie wydania Pastwisk niebieskich i zastanawiałam się dlaczego tak wiele o fabule napisał autor a po Waszych wypowiedziach wnioskuje, że to dopiero przedsmak...

Ja w niedzielę skończyłam. Druga połowa jest już lepsza. Nie nuży i zawiera już więcej informacji o życiu Steinbecka. Niemniej największą wadą książki są spoilery na temat jego książek. 

Ja w niedzielę skończyłam. Druga połowa jest już lepsza. Nie nuży i zawiera już więcej informacji o życiu Steinbecka. Niemniej największą wadą książki są spoilery na temat jego książek. 

Czyli najgorsze już za mną, bo jestem ok 250 strony. Aczkolwiek że znużenia lekturą wczoraj wzięłam się za coś innego, więc podejrzewam, że jeszcze mi się zejdzie z biografią. 
Wniosek w przypadku tej książki jest jeden - lepiej czytać Steinbecka niż o Steinbecku🙂 

Czyli najgorsze już za mną, bo jestem ok 250 strony. Aczkolwiek że znużenia lekturą wczoraj wzięłam się za coś innego, więc podejrzewam, że jeszcze mi się zejdzie z biografią. 
Wniosek w przypadku tej książki jest jeden - lepiej czytać Steinbecka niż o Steinbecku🙂 

Mnie już tak od strony 300 zainteresowało i nawet szybko mi poszło. W niedziele przeczytałam 250 stron. Końcówka mi się nie podobała. Ostatni akapit, nie wiem o co tam chodzi.

Mnie już tak od strony 300 zainteresowało i nawet szybko mi poszło. W niedziele przeczytałam 250 stron. Końcówka mi się nie podobała. Ostatni akapit, nie wiem o co tam chodzi.

Ach jak to dobrze, gdy inni dany temat "rozpoznają bojem"  😉 Bardzo Wam dziękuję. 

Ach jak to dobrze, gdy inni dany temat "rozpoznają bojem"  😉 Bardzo Wam dziękuję. 

Cwaniaczek  😆

Cwaniaczek  😆

Nie jesteś samotna, już przeczytana pierwsza część. Chociaż podchodząc do biografii twórców zawsze mam wątpliwość czy chcę poznać ich prywatność, by potem nie łączyć utworów z autorem, zwłaszcza jeśli biografia strąca bohatera z piedestału. Na razie zaciekawiły mnie czasy krachu finansowego i okresu "dust bowl".

Nie jesteś samotna, już przeczytana pierwsza część. Chociaż podchodząc do biografii twórców zawsze mam wątpliwość czy chcę poznać ich prywatność, by potem nie łączyć utworów z autorem, zwłaszcza jeśli biografia strąca bohatera z piedestału. Na razie zaciekawiły mnie czasy krachu finansowego i okresu "dust bowl".

To miło, że ktoś też już zaczął☺️
To prawda co piszesz, o tych wątpliwościach przy poznaniu ulubionego autora. I trochę tak czuję po tych pierwszych rozdziałach, że tu nie będzie cudownej biografii - alkohol, kobiety, rozterki życiowe, introwertyczna osobowość...

To miło, że ktoś też już zaczął☺️
To prawda co piszesz, o tych wątpliwościach przy poznaniu ulubionego autora. I trochę tak czuję po tych pierwszych rozdziałach, że tu nie będzie cudownej biografii - alkohol, kobiety, rozterki życiowe, introwertyczna osobowość...

Ja też już zaczęłam. Za mną dopiero rys geograficzno-historyczny rejonu i miasta.  
Nadal trochę walczę z lektorem, tzn. oswajam się i próbuję przyzwyczaić do jego  interpretacji tekstu. 😊 
Na razie szala: podoba się - nie podoba, nie drgnęła w żadną ze stron. 
Spróbuję Was dogonić. 😊

Ja też już zaczęłam. Za mną dopiero rys geograficzno-historyczny rejonu i miasta.  
Nadal trochę walczę z lektorem, tzn. oswajam się i próbuję przyzwyczaić do jego  interpretacji tekstu. 😊 
Na razie szala: podoba się - nie podoba, nie drgnęła w żadną ze stron. 
Spróbuję Was dogonić. 😊

U mnie też narazie bez emocji. Generalnie trudno się czyta.
@wiola Myślę, że spokojnie dogonisz, przynajmniej mnie, bo dziś w nocy wyjeżdżam w delegację, nie biorę książki że sobą, więc będę miała przerwę w czytaniu.

U mnie też narazie bez emocji. Generalnie trudno się czyta.
@wiola Myślę, że spokojnie dogonisz, przynajmniej mnie, bo dziś w nocy wyjeżdżam w delegację, nie biorę książki że sobą, więc będę miała przerwę w czytaniu.

Ja dzisiaj zaczęłam. Czytam trochę w biegu, bo kurna niedziela dziewiętnasta wieczorem a mąż sobie zażyczył naleśniki👿 i tak krzątam się między patelnią a książką. 
Początek bardzo mi się podoba. Mam wrażenie jakbym czytała powieść, a nie biografie. Pierwsze wrażenie po tych kilku kartkach jest bardzo pozytywne. Uwielbiam czytać opisy przyrody. Ja te wszystkie opisy widzę oczami wyobraźni i przenoszę się do nich.

Ja dzisiaj zaczęłam. Czytam trochę w biegu, bo kurna niedziela dziewiętnasta wieczorem a mąż sobie zażyczył naleśniki👿 i tak krzątam się między patelnią a książką. 
Początek bardzo mi się podoba. Mam wrażenie jakbym czytała powieść, a nie biografie. Pierwsze wrażenie po tych kilku kartkach jest bardzo pozytywne. Uwielbiam czytać opisy przyrody. Ja te wszystkie opisy widzę...

Za mną pięć rozdziałów. 
Lektor nie ułatwia odbioru, a jego akcent przy wymawianiu nazwy jeziora Tahoe brzmi na pewno bardziej po amerykańsku niż gdyby ją wymawiał sam Steinbeck. 🙄
Podoba mi się przedstawienie epoki,  w której żył "nasz" bohater i wzięcie pod uwagę twórczości innych pisarzy, którzy wtedy się "wybijają" - Fitzgerald, Eliot, Dos Passos, Hemingway. Dzięki temu przypomniałam sobie kilka tytułów, które kiedyś chciałam przeczytać. 😊
Nie podoba mi się zbyt rozwlekle potraktowanie różnych wydarzeń z życia Steinbecka i próba ich potwierdzania przez świadków, gdy jeden przedstawia swoją wizję, a drugi twierdzi, że tak nie było i w końcu nie wiadomo jak było. Generalnie Steinbeck konfabulował i mnie bardziej ciekawi z czego to sie brało? Z niskiego poczucia własnej wartości, z chęci odróżnienia się od innych? Ale raczej odpowiedzi na to nie dostanę.
Sporo w tej biografii przygód, o których tak naprawdę szybko się zapomni. Jest dużo faktów, różnych epizodów, ale nie ma ich szerszego omówienia. Brakuje mi potoczystości stylu u Soudera.
Może te niedostatki są wynikiem lektorskiej interpretacji?
Może gdybym sama czytała, odbierałabym inaczej? 
Takie są moje pierwsze odczucia.
Słucham jednak dalej, bo ciekawi mnie chwila, w której dojdzie do przełamania nieciekawej na razie passy twórczej autora "Gron gniewu".
Po drugie chciałabym się dowiedzieć, dlaczego Steinbeck był "wściekły na świat", tak jak to sugeruje druga część tytułu biografii. 😊

Za mną pięć rozdziałów. 
Lektor nie ułatwia odbioru, a jego akcent przy wymawianiu nazwy jeziora Tahoe brzmi na pewno bardziej po amerykańsku niż gdyby ją wymawiał sam Steinbeck. 🙄
Podoba mi się przedstawienie epoki,  w której żył "nasz" bohater i wzięcie pod uwagę twórczości innych pisarzy, którzy wtedy się "wybijają" - Fitzgerald, Eliot, Dos Passos, Hemingway. Dzięki...

Ja też przeczytałam pięć rozdziałów i biorę się dzisiaj za szósty. Trudno mi się na razie wypowiedzieć, chociaż wiem, że Steinbeck, gdybym go poznała podnosiłaby mi ciśnienie. Jak dla mnie zbyt chimeryczny. Ja jestem konkretna i takimi ludźmi wolę się otaczać. 
Również podobają mi się wzmianki o innych autorach ówczesnych czasów. I nie mogę się doczekać  przełomu w postaci Gron, zwłaszcza, że dla mnie ra książka to arcydzieło. 

Ja też przeczytałam pięć rozdziałów i biorę się dzisiaj za szósty. Trudno mi się na razie wypowiedzieć, chociaż wiem, że Steinbeck, gdybym go poznała podnosiłaby mi ciśnienie. Jak dla mnie zbyt chimeryczny. Ja jestem konkretna i takimi ludźmi wolę się otaczać. 
Również podobają mi się wzmianki o innych autorach ówczesnych czasów. I nie mogę się doczekać  przełomu w postaci...

Mnie jeszcze śmieszy to, jak większość  osób z otoczenia Steinbecka traktuje go jak wielkiego, natchnionego pisarza, a on tak naprawdę w bólach napisał jedną książkę („Złota czara”) która przeszła bez echa, nie mówiąc o jego opowiadaniach i tekstach, których nikt nie chciał drukować. 
I zgadzam się z @Cleopatrapl, że miał mało stabilny charakter. 😅 Pod tym względem idealnie wpisuje się w stereotyp wielkiego artysty. 😉

Mnie jeszcze śmieszy to, jak większość  osób z otoczenia Steinbecka traktuje go jak wielkiego, natchnionego pisarza, a on tak naprawdę w bólach napisał jedną książkę („Złota czara”) która przeszła bez echa, nie mówiąc o jego opowiadaniach i tekstach, których nikt nie chciał drukować. 
I zgadzam się z @Cleopatrapl, że miał mało stabilny charakter. 😅 Pod tym względem idealnie...

Ja jestem dopiero po 3 rozdziale. Dziś pewnie przeczytam jeszcze ze 2-3 kolejne, bo w końcu odespałam ciężką delegację. 
Nie ukrywam, że jestem trochę rozczarowana książką. Czyta się ciężko, bo autor chyba za dużo treści chciał umieścić w biografii jednego człowieka - trochę tła społecznego, historycznego, geograficznego, są odniesienia do innych autorów, o czym wspominaliście w komentarzach powyżej. Poza tym język autora jest dla mnie za mało plastyczny, a poszczególne etapy są bardzo "klatkowane". Za mało jest dla mnie Steinbecka w Steinbecku i historii o nim, choć pobyt nad jeziorem Tahoe daje nadzieję, że dalej będzie lepiej. Nie mogę doczekać się momentu, w którym poznam motywację do napisania tych największych dzieł i kiedy w końcu Steinbeck zostanie pisarzem a nie tylko popisującym opowiadania, których nikt nie chce wydawać.

Ja jestem dopiero po 3 rozdziale. Dziś pewnie przeczytam jeszcze ze 2-3 kolejne, bo w końcu odespałam ciężką delegację. 
Nie ukrywam, że jestem trochę rozczarowana książką. Czyta się ciężko, bo autor chyba za dużo treści chciał umieścić w biografii jednego człowieka - trochę tła społecznego, historycznego, geograficznego, są odniesienia do innych autorów, o czym...

Jeśli chodzi o pisarstwo to cały czas przewijają się odmowy itp. Jakoś mało jest tego pisarstwa, mimo że autor cały czas nad czymś pracuje, zmienia. Ja już jestem daleko - w prawie podsumowaniach i ze zdumieniem przeczytałam zdanie, że Steinbeck był niezwykle płodnym pisarzem. Był ale jakoś wcześniejsze rozdziały tego nie odzwierciedlają. Takie mam odczucie, że autor skupił się na niepowodzeniach, trudnościach pisarskich, krytyce. O kilkudziesięciu reportażach z Wietnamu jest jedno zdanie (o samym Wietnamie więcej), jest dużo o relacjach, przyjaciołach, rodzinie, charakterze autora, chociaż wyjaśnienia podtytułu jeszcze nie znalazłam. Ale na pewno nie jest to podręcznikowa biografia, autor uchwycił "stany ducha" pisarza w różnych okresach życia. To akurat się czuje, kiedy Steinbeck jest zniechęcony, optymistycznie nastawiony, wycofany, uparty, obrażony itp.

Jeśli chodzi o pisarstwo to cały czas przewijają się odmowy itp. Jakoś mało jest tego pisarstwa, mimo że autor cały czas nad czymś pracuje, zmienia. Ja już jestem daleko - w prawie podsumowaniach i ze zdumieniem przeczytałam zdanie, że Steinbeck był niezwykle płodnym pisarzem. Był ale jakoś wcześniejsze rozdziały tego nie odzwierciedlają. Takie mam odczucie, że autor skupił...

Pierwsze koty za płoty. 👍🏻
Miło przeczytać, że ktoś już sięgnął i przewrócił kilka kartek.  😊 
Ja jutro dołączę.
Dzisiaj, przed chwilą złapałam krótkie tekściki Libery (3 nowelki) i raczej nie odpuszczę nim nie skończę. 😉

Pierwsze koty za płoty. 👍🏻
Miło przeczytać, że ktoś już sięgnął i przewrócił kilka kartek.  😊 
Ja jutro dołączę.
Dzisiaj, przed chwilą złapałam krótkie tekściki Libery (3 nowelki) i raczej nie odpuszczę nim nie skończę. 😉