O proszę, ale trafiłem! Właśnie pęka okrąglutki rok od ogłoszenia przez administrację zakończenia nadsyłania pytań do autorki. I... nic? Przez cały rok nic? Ani trochę? Zero, null?

Może chociaż niech ktoś napisze: "Magda K miała nas gdzieś i nie chce na pytania odpowiadać", albo: "zapomnieliśmy wysłać, a potem czekaliśmy aż sprawa przycichnie".

To jak to w końcu jest?

O proszę, ale trafiłem! Właśnie pęka okrąglutki rok od ogłoszenia przez administrację zakończenia nadsyłania pytań do autorki. I... nic? Przez cały rok nic? Ani trochę? Zero, null?

Może chociaż niech ktoś napisze: "Magda K miała nas gdzieś i nie chce na pytania odpowiadać", albo: "zapomnieliśmy wysłać, a potem czekaliśmy aż sprawa przycichnie".

To jak to w końcu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Może lepiej tytuł przemianować na:

"Magdalena Kozak NIE odpowie na wasze pytania!"

...?

Może lepiej tytuł przemianować na:

"Magdalena Kozak NIE odpowie na wasze pytania!"

...?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

ŁZY DIABŁA
Planeta Dżahan, gdzieś w odległej galaktyce. Zamieszkała przez rozwiniętą cywilizację, której nieobcy jest honor, prawo, wierzenia, wojny. Brak jej tylko zaawansowanej technologii. Ale tę dostarczają na Dżahan Obcy z planety Ziemia. To oni, wykorzystując nowo odkryte możliwości podróży międzygwiezdnych, przywożą tu swój sprzęt w zamian za uprawiany na Dżahanie czars ? zboże, służące Ziemianom do produkcji Łez Diabła, narkotyku, od którego uzależniona jest ludzkość.

Łzy Diabła to opowieść o królewiczu Izzacie, synu króla Farji, który z polecenia ojca wyrusza na wyprawę wojenną, by wytyczyć strategiczny szlak do transportu czarsu.

Łzy Diabła to opowieść o Znajdzie, człowieku znikąd, który w wyniku niezwykłych splotów okoliczności ze zwykłego pastucha zmienia się w Mściciela z Pól ? owianego ludową legendą groźnego partyzanta walczącego z królewskimi wojskami.

Łzy Diabła to opowieść o honorze, żołnierskim etosie, niezłomności i miłości. To pasjonująca historia walki o własną tożsamość: w wypadku Izzata potrzebną, by ocalić Farję i przejąć po ojcu tron; w wypadku Znajdy dawno i zdawałoby się bezpowrotnie utraconą.

Łzy Diabła to Afganistan Magdaleny Kozak i jej doświadczenia nabyte podczas misji wojskowych w tym kraju, przeniesione do odległego fantastycznego świata i podane w formie pasjonującej epickiej historii.

ŁZY DIABŁA
Planeta Dżahan, gdzieś w odległej galaktyce. Zamieszkała przez rozwiniętą cywilizację, której nieobcy jest honor, prawo, wierzenia, wojny. Brak jej tylko zaawansowanej technologii. Ale tę dostarczają na Dżahan Obcy z planety Ziemia. To oni, wykorzystując nowo odkryte możliwości podróży międzygwiezdnych, przywożą tu swój sprzęt w zamian za uprawiany na Dżahanie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dziękujemy za wszystkie propozycje pytań. Najciekawsze prześlemy autorce.

Dziękujemy za wszystkie propozycje pytań. Najciekawsze prześlemy autorce.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Czy okładka jest dla Pani ważnym elementem książki, czy trzyma się Pani powiedzenia "nie ocenia się książki po okładce"?

Co jest dla Pani ważniejsze- iść czy dojść? Co czuła Pani w chwili pisania kolejnych stron książki? Jakie uczucia (być może ze sobą sprzeczne) Pani towarzyszyły, gdy ją Pani skończyła?

Są książki niezwykłe, które powodują, że ilekroć do nich wrócimy, czujemy niesamowite ciepło na sercu. Są i takie, które przywracają w nas nadzieję. Są też i takie książki, które sprawiają niewyobrażalny ból i kształtują nas jako jednostkę. Jest jeszcze czwarta grupa, która spełnia wszystkie powyższe warunki- książki śmieszą, ale sprawiają również ból, uczą, ale również i miażdżą emocjonalnie. Przeklinamy je wielokrotnie, ale też pragniemy ich nigdy nie zapomnieć. Jaką pozycję wydawniczą zaliczyłaby Pani do czwartej grupy? Jaka książka wywarła dotychczas na Pani największe wrażenie? Dlaczego?

„Nikt nie może uciec przed własnym sercem. Dlatego już lepiej słuchać, co ono mówi. Aby żaden niespodziewany cios nigdy cię nie dosięgnął”- możemy przeczytać w „Alchemiku” Paula Coelho. W pracy i w życiu prywatnym częściej słucha Pani serca, czy jednak rozumu? Co w Pani przypadku jest bardziej zawodne?

Gdy postanowiła Pani napisać, a następnie wydać swoją pierwszą książkę, to dosięgły Panią w którymś momencie wątpliwości typu: „książka się nie przyjmie”, „skrytykują ją” itp.? Czy wręcz przeciwne- była Pani pewna sukcesu?

Pani książka posiada 600 stron. Z pewnością większość osób zgodzi się ze mną, że to dosyć sporo. Stąd moje pytanie: czy pisząc „Łzy diabła” dopadł Panią w pewnej chwili jakiś większy kryzys? Jeśli tak, to jak Pani sobie z nim poradziła? Jeśli nie, to czy może nam Pani zdradzić, co pomagało Pani w pisaniu kolejnych stron?

Co sprawiło, że zdecydowała się Pani napisać swoją pierwszą książkę? Myślała Pani o tym od dawna czy był to zwykły impuls?

Jakiemu miastu nadałaby Pani miano tego najpiękniejszego? Dlaczego?

Czy okładka jest dla Pani ważnym elementem książki, czy trzyma się Pani powiedzenia "nie ocenia się książki po okładce"?

Co jest dla Pani ważniejsze- iść czy dojść? Co czuła Pani w chwili pisania kolejnych stron książki? Jakie uczucia (być może ze sobą sprzeczne) Pani towarzyszyły, gdy ją Pani skończyła?

Są książki niezwykłe, które powodują, że ilekroć do nich wrócimy,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

1. Czy podczas misji wojskowych do Afganistanu potrafiła Pani obiektywnie patrzeć na to, co się tam dzieje?
2. Czy spotkała się Pani z takim twierdzeniem lub zdziwieniem, że mroczną trylogię o Nocarzach i Renegatach napisała kobieta i to w dodatku drobna blondynka?
3. Interesuje się Pani wojskowością. Czy nie myślała Pani o napisaniu książki z gatunku literatury faktu?
4. Na studiach lubiła Pani zajęcia w prosektorium. Jak wiadomo, to zajęcie trudne i nie dla wszystkich. Co takiego się Pani w nich podobało?
5. Podczas misji w Afganistanie została Pani ranna. Odznaczono również Panią Gwiazdą Afganistanu. Na ile zmieniło to Pani życie?
6. Czy chciałaby pani żyć na takiej planecie Dżahan, gdzieś w odległej galaktyce, którą opisuje Pani w "Łzach diabła"?

1. Czy podczas misji wojskowych do Afganistanu potrafiła Pani obiektywnie patrzeć na to, co się tam dzieje?
2. Czy spotkała się Pani z takim twierdzeniem lub zdziwieniem, że mroczną trylogię o Nocarzach i Renegatach napisała kobieta i to w dodatku drobna blondynka?
3. Interesuje się Pani wojskowością. Czy nie myślała Pani o napisaniu książki z gatunku literatury faktu?
4....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

1. Czy od dzieciństwa marzyła Pani o karierze pisarskiej czy po prostu pewnego dnia wpadła Pani do głowy taka myśl?
2. Jak zaczęła Pani pisać? Najpierw czytała Pani poradniki, czy pod natchnieniem?
3. "Nocarz" jest pisany w całości z perspektywy mężczyzny, a "Paskuda" i "Fiolet" podzielone. Czy ciężko było się Pani wczuć w męskiego bohatera? Brała Pani przykład z męża, brata, przyjaciela?
4. Czy tworząc postacie inspirowała się Pani osobami z otoczenia?
5. Czy zamierza Pani kontynuować karierę wojskową?
6. Spadochroniarstwo i militaria to Pani pasja. Sama zdecydowała się Pani spróbować, czy może z kimś, za czyjąś namową?
7. Jaką część Pani mają w sobie Vesper i Milka?
8. Skąd pomysł na mordercze Fiołki z "Fioletu"?
9. Jak ludzie z Pani otoczenia reagują na pani wojskową karierę? Czy spotkała się Pani z dyskryminacją lub kpiną ze względu na płeć?
10. Czy utrzymuję Pani kontakty z innymi pisarzami?
11. Ma Pani dużo zwierząt? Czy w domu rodzinnym też tak było? Zamierza Pani jeszcze jakieś mieć?
12. Czy przywiązuje Pani dużą wagę do wyglądu zewnętrznego, pielęgnacji, makijażu?
13. Czy ma Pani jeszcze inne zainteresowania oprócz tych najczęściej wymienianych? Czy ma Pani pasję, którą chciałby rozwinąć, i jeśli tak to czy ma Pani czas ją realizować?

1. Czy od dzieciństwa marzyła Pani o karierze pisarskiej czy po prostu pewnego dnia wpadła Pani do głowy taka myśl?
2. Jak zaczęła Pani pisać? Najpierw czytała Pani poradniki, czy pod natchnieniem?
3. "Nocarz" jest pisany w całości z perspektywy mężczyzny, a "Paskuda" i "Fiolet" podzielone. Czy ciężko było się Pani wczuć w męskiego bohatera? Brała Pani przykład z męża,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

1. W ilu procentach "kobieta z karabinem" ze zdjęcia jest wykreowanym wizerunkiem na rzecz marketingu, a w ilu prawdziwą osobą?
2. Co uważa Pani o szufladkowaniu literatury na "męską" i "kobiecą"? Czy dobra literatura wymaga jakikolwiek podziałów?
3. Jakiej płci według Pani jest K. J. Parker?
4. Jaka rasa konia nie boi się śmigłowców?
5. Jak wiele wspólnego mają "Łzy diabła" ze "Żmiją" Sapkowskiego?
6. Czym się różni kobiece spojrzenie na fantastykę od męskiego? Na co bardziej kładą nacisk kobiety, a na co mężczyźni?

1. W ilu procentach "kobieta z karabinem" ze zdjęcia jest wykreowanym wizerunkiem na rzecz marketingu, a w ilu prawdziwą osobą?
2. Co uważa Pani o szufladkowaniu literatury na "męską" i "kobiecą"? Czy dobra literatura wymaga jakikolwiek podziałów?
3. Jakiej płci według Pani jest K. J. Parker?
4. Jaka rasa konia nie boi się śmigłowców?
5. Jak wiele wspólnego mają "Łzy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Afganistan - udział w aktywnym konflikcie zbrojnym generalnie - potrafi bardzo zmienić ludzi. Widziałem kogoś, kto wiele miesięcy otrząsał się z adrenaliny, wracając do "cywila", a z kolei ktoś kolejny zmienił się - dla bliskich w Polsce - z dnia na dzień, chociaż trwało to przecież cały okres misji. Po prostu wrócił inny człowiek.
Na szczęście, te zmiany najczęściej polegały finalnie na mocniejszym docenieniu tego, co w życiu ważne.

Czy, a jeśli tak, to jak Panią zmienił Afganistan? Czy "Łzy diabła" są po części wentylem bezpieczeństwa, takim, być może trochę autoterapeutycznym, "spuszczeniem pary" czy też raczej powieścią zaplanowaną na chłodno, kompletnie, od A do Z, do której uwiarygodnienia zaprzęgła Pani swoje osobiste doświadczenie?

Afganistan - udział w aktywnym konflikcie zbrojnym generalnie - potrafi bardzo zmienić ludzi. Widziałem kogoś, kto wiele miesięcy otrząsał się z adrenaliny, wracając do "cywila", a z kolei ktoś kolejny zmienił się - dla bliskich w Polsce - z dnia na dzień, chociaż trwało to przecież cały okres misji. Po prostu wrócił inny człowiek.
Na szczęście, te zmiany najczęściej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

(Boże, chroń nas przed takimi instruktorami strzelectwa, którzy pozują do zdjęć (wielokrotnie), łamiąc podstawowe zasady bezpieczeństwa w strzelaniu.)

bez pytania :)

(Boże, chroń nas przed takimi instruktorami strzelectwa, którzy pozują do zdjęć (wielokrotnie), łamiąc podstawowe zasady bezpieczeństwa w strzelaniu.)

bez pytania :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post