-
ArtykułyCzytamy w majówkę 2024LubimyCzytać106
-
ArtykułyBond w ekranizacji „Czwartkowego Klubu Zbrodni”, powieść Małgorzaty Oliwii Sobczak jako serialAnna Sierant1
-
ArtykułyNowe „Książki. Magazyn do Czytania”. Porachunki z Sienkiewiczem i jak Fleming wymyślił BondaKonrad Wrzesiński1
-
ArtykułyKrólowa z trudną przeszłościąmalineczka740
Cytaty z tagiem "zniechęcenie" [13]
[ + Dodaj cytat]Do Ciebie, o Chryste, nasze życie i nasz przewodniku, niech się zwróci każdy, kogo dręczy pokusa zniechęcenia i rozpaczy, aby usłyszeć przesłanie nadziei, która nie zawodzi.
Żebym się tylko nie wygłupił i nie zniechęcił jej na początku. Pamiętać, że nie wolno podać jej ręki, jak wejdę: nie znosi tego.
Twoja przeszłość, teraźniejszość, przyszłość zlewają się teraz w jedno: są bezwładem twoich członków, twoją podstępną migrena, zniechęceniem, upałem, goryczą i prawie wystygłą neską.
Indie to kraj zniechęcenia. Jeśli nie zniechęca cię skwarne lato, zniechęci cię krowa, która zje ci roślinę, albo motor, traktor czy samochód, który ją rozjedzie. Albo sąsiad, który przechodząc obok, obrywa z niej liście ot tak, dla zabawy. Jeśli nie umiesz sobie radzić ze zniechęceniem, to Indie nie są dla ciebie. Nie masz tu właściwie czego szukać.
Ja ze wszystkich zadań życiowych nie rozwiązałem żadnego, jestem niczym; sceptycyzm trawi mnie, nie jestem szczęśliwy, a czuję się znużony".
I dosięga mnie sarkastyczny terror życia, zniechęcenie, które przekracza granice mojej świadomej istoty. Wiem, że byłem pomyłką i wypaczeniem, że nigdy nie żyłem, nie istniałem tylko dzięki zabijaniu czasu myślami i świadomością.
Zniechęcenie, złość o byle co, fatalne traktowanie bliższych i najżyczliwszych, nawet najukochańszych ludzi, niemożność skupienia uwagi, ciągłe szukanie byle jakiego towarzystwa, niepokój kwaśny i gorzki, bezsenność w nocy i ciężki sen poranny, z którego trudno się przebudzić, zamiast radości przebudzenia lęk przed życiem, zanik odwagi (…) i ciężar nieznośny w głowie przy jakim bądź intelektualnym wysiłku - oto pierwsze objawy (słabe na razie) zbliżającego się końca pierwszego aktu tragedii.
Radykalna zmiana przypomina szarżowanie pod stromą górę – możesz stracić oddech, zanim dotrzesz na szczyt, albo świadomość tego, ile jeszcze zostało do celu, może przedwcześnie zniechęcić Cię do biegu.
Co takiego jest w kobietach? Czy my, faceci, nie możemy znaleźć na to odpowiedzi? Czy nie jesteśmy sobie w stanie uświadomić, co wyprawiamy lub co wydarzy się później? Czy nie możemy po prostu być... nieudolni i załamani, i znużeni, i zniechęceni? Czy nie wolno nam nie wiedzieć, jak komuś pomóc lub jak rozwiązać problem, który napotykamy?
Właściwie to nawet żałuję, że udałem się jakoś taki, że dużo wiem, i prawie wszystko przemyślałem.
Co z tego mam?
Nic. Tylko zniechęcenie.