Cytaty z tagiem "zaświaty" [29]
[ + Dodaj cytat]Królestwo snów jest częścią Zaświatów. Nigdy nie lekceważ potęgi tego, co się w nim dzieje.
Obecnie rower uchodzi za przepustkę w zaświaty.
Życie jest cudowne, jeśli spojrzeć na nie jako na całość, ogarnąć wzrokiem przeszłość, w owym rodzaju przestrzeni, jaką staje się czas, kiedy wszystko oddali się już. (...). Kiedyś życie wydawało mi się ciężarem, dziś wydaje mi się ozdobą, pomnikiem, widowiskiem. Spoglądać na świat z punktu widzenia zmarłych, jeśli to możliwe. To feeria. To istny cud. A ponadto rzeczy nabierają ważności tak wielkiej, znaczenia tak oczywistego! Zatęskniłem za minionym czasem. To nic nie szkodzi. Mogę tam pójść, kiedy zechcę.
Jeśli okaże się, że śmierć to zwykłe gamę oferty, wcale nie jestem tym przerażony. Po prostu wynikać z tego będzie tyle, że jesteśmy najinteligentniejszą formą istnienia białka. Taki scenariusz wydaje mi się logiczny, ale bardzo mało prawdopodobny. I nawet gdyby miał być prawdziwy, to w żadnej mierze nie jest argumentem za tym, żebyśmy byli łajdakami.
Widziałem rozstrzelanych, co patrzyli śmiele
W rurę broni, nie chcieli na oczy zasłony;
A jak padli na ziemię, widziałem w ich ciele
Strach, co za życia wstydem i pychą więziony,
Wyszedł z trupa jak owad i pełzał wokoło:
Gorszy strach niż ten, który tchórza w bitwie nęka.
Taki strach, że dość spojrzeć na zamarłe czoło,
Aby widzieć, że dusza dąsa się i lęka,
Gardzi bólem i cierpi, i wieczna jej męka.
A więc, mój Panie, myślę, że twarz umarłego
Jest jak patent wojskowy do świata przyszłego,
I poznasz zaraz, jak on tam będzie przyjęty,
W jakiej randze i stopniu: święty czy przeklęty.
Nie wolno rozmawiać przez sen. Bo to są słowa z zaświatów. [str. 108-109].
Zaświaty stanowią odbicie świata materialnego, a że walki w nim trwają bez ustanku, tak też i w zaświatach się one nie kończą.
Krowa nie urodzi szczenięcia, a drzewo brzoskwini nie obrodzi w śliwy. Jak więc w zaświatach ma panować pokój, skoro w świecie materialnym bez ustanku toczą się walki?
Questers for inspiration, seekers of higher knowledge, dreamers versed in ancient lore, born out of their time, escaping from their world into the fairyland, yet struggling to communicate their vision to their contemporaries, the mythological characters have provided the Victorian poets with the masks allowing them to make their message at the same time personal and universal.