-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać2
-
ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
-
Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński23
-
ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Cytaty z tagiem "strata" [817]
[ + Dodaj cytat]Zawód miłosny to śmierć, potem długo pozostaje się w letargu.
Psychika małpich "surogatek" ginie w otchłani rozpaczy. Po kilku takich doświadczeniach same oddają dziecko. Przestają czuć, bo inaczej by umarły.
Ty też nie potrafisz odpuścić, Harry! Tracisz to, co wielkie, bo nie umiesz zrezygnować z tego, co małe. Po prostu musisz złapać Valentina Gjertsena, chociaż właściwie rozumiesz, że możesz za to zapłacić wszystkim, co jest ci drogie. Samym sobą i ludźmi wokół ciebie. Ale ty po prostu nie potrafisz odpuścić.
Kiedy się ryzykuje utratę jakiejś rzeczy, za żadne skarby nie można sobie tego wytłumaczyć. Za to kiedy można stracić wszystko, człowiek uświadamia sobie, że w rzeczywistości nie ma nic do stracenia.
Czasem człowiek traci zbyt wiele rzeczy, jeszcze zanim zdąży ich dotknąć.
Zawsze płaczemy za tym, czego nie mamy i za tym, co straciliśmy. Dziwne, prawda? Ale wiedz też, że wciąż pojawiają się nowi ludzie, którymi trzeba się zająć… Których trzeba pokochać. Jesteś w stanie przelać uczucia na kogoś, kto jeszcze ich nie otrzymał?
Soupir d'automme; w sam raz dla mademoiselle". Jesień, tak, pozostała jej tylko jesień. Jej, która nigdy nie poznała wiosny ani lata i nigdy już ich nie pozna. Tego co straciła nie odzyska nigdy.
Człowiek wychylony w czas. Zapomnieć, zapomnieć. Być tylko chwilę, tylko teraz - i odciąć się od wieczności. Wziąć wszystko w jednej chwili i wszystko zaraz utracić. Ach, przekleństwo następnej i wszystkich następnych chwil, w ciągu których będziesz poszukiwał drogi do tej, która minęła, aby ją mieć znów na nowo, a przez nią "wszystko".
(...) przedziwny proces, Moniko: gdy ulatnia się z nas jakiś człowiek,
który jest, ulatnia się więc dlatego, że go nie zatrzymujemy (...).
To historia dziewczyny smutnej i samotnej, która nigdy nie znalazła nigdzie swojego miejsca.