-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel10
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant10
-
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
Cytaty z tagiem "sport" [159]
[ + Dodaj cytat]Exercise is a word that adults use to describe the activity they don't enjoy but feel guilted into doing. As an adult, activity become an obligation, starting with the jogging (...)
Kiedy złapiesz bakcyla - kiedy przyjdzie taki dzień, że będziesz bardziej cierpiał, nie biegając niż biegając - już się go nie pozbędziesz. Codzienny bieg jest pocieszeniem, azylem, okazją do pomyślenia, zaleczenia ran, pomodlenia się.
Po kiepskim starcie podawałem w wątpliwości całe swoje jestestwo. Nie miałem ochoty na jakiekolwiek towarzystwo. Nie jadłem, nie spałem. Wpadałem w przygnębienie, które potrafiło trwać kilka dni. Wtedy, jeśli akurat nie pogardzałem sobą, myślałem tylko o tym, żeby wrócić na bieżnię i zrehabilitować się, zrzucić z barków potężny ciężar porażki. (...) Wiem, że to brzmi jak skrajność, może nawet obłąkanie, ale wydaję mi się, że bardzo trudno dotrzeć na szczyt komuś, kto nie czuje podobnej niechęci, instynktownego, wręcz fizycznego wstrętu do przegrywania.
Euforii, kiedy po długim i wycieńczającym wysiłku stajesz się panem bólu, nie zaś jego sługą, po prostu nie da się opisać.
Znam się trochę na sporcie. A można dowiedzieć się bardzo dużo o ludziach, jeśli obserwuje się ich w czasie uprawiania sportów drużynowych. Wszystko jedno, czy są to dzieci, młodzież czy dorośli. W gruncie rzeczy wszyscy zachowują się wtedy jak w prawdziwym życiu.
(...) dzieciaki, które garną się do sportu, to prawdziwy skarb.
Jeśli dany sport się ubóstwia, to wysiłek fizyczny sprawia dodatkową przyjemność - nawet gdy człowiek wraca z treningu zmordowany i słania się na nogach. To jest euforia nieporównywalna z niczym innym.
W ciągu czterech lat między olimpiadami w Sydney i w Atenach miałem raptem ze cztery czy pięć dni wolnego - i ani jeden z nich nie przypadał w święta.
Dlaczego człowiek zajmuje się sportem?
Bo sport opowiada historie.
Skąd się bierze obsesja liczby odniesionych triumfów? Co sprawia, że dla sportowca kwestia, czy zdobył sześć czy siedem medali ma charakter egzystencjalny? Jakie ma znaczenie, czy jakiś dalekowschodni kraj zdobył jedenaście zamiast, jak poprzednio, dziewięciu medali?