-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel9
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant8
-
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
Cytaty z tagiem "refleksyjność" [3]
[ + Dodaj cytat]Co myślę o miłości? Właściwie nic o niej nie myślę. Chciałbym wiedzieć, co to jest, lecz tkwiąc w niej, widzę ją w egzystencji, a nie w jej esencji. To, co chcę poznać (miłość), jest tą samą materią, której używam, by mówić (dyskurs miłosny). Oczywiście wolno mi rozwijać refleksję, ale że zostaje ona natychmiast schwytana w kołowrót obrazów, nigdy nie zmienia się w refleksyjność: wykluczony z logiki (wymagającej języków, które są wobec siebie zewnętrzne), nie mogę utrzymywać, że myślę trafnie. Toteż mogę sobie rozprawiać o miłości przez cały długi rok, a i tak nie ma nadziei, że uchwycę koncept inaczej niż „za ogon”: za błyski, formuły, niespodziewane wyrażenia rozproszone w wielkim strumieniu Imaginarium: tkwię w złym miejscu miłości, które jest jej miejscem oślepiającym: „najciemniejsze miejsce, mówi przysłowie chińskie, jest zawsze pod lampą”.
(...) człowiek, kiedy intensywnie uczestniczy w życiu, nie ma czasu na myślenie i przyjrzenie się wszystkiemu dokładnie, choćby w wyobraźni.
W innym miejscu dowodziłem, że dojrzała osobowość charakteryzuje się trzema atrybutami. Po pierwsze potrzebna jest różnorodność zainteresowań o charakterze psychogennym, skierowanych na przedmioty idealne i wartości, wykraczające poza pragnienia endogeniczne. Jeżeli człowiek nie przekroczy poziomu natychmiastowego biologicznego impulsu, jego życie jest wyraźnie skarlałe i infantylne. Drugą cechą jest zdolność do obiektywizowania samego siebie, do refleksyjności i umiejętności wglądu we własne życie (...). I w końcu, dojrzała osobowość zawsze dysponuje pewną unifikującą filozofią życiową, chociaż niekoniecznie o religijnym charakterze, oddaną słowami, albo całkowicie wykończoną. Ale bez kierunku i spójności wynikających z jakiegoś dominującego integrującego wzorca każde życie wydaje się rozbite na fragmenty i bezcelowe.