-
ArtykułyJames Joyce na Bloomsday, czyli 7 faktów na temat pisarza, który odmienił literaturęKonrad Wrzesiński9
-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant10
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać467
-
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant15
Cytaty z tagiem "mowa ciała" [12]
[ + Dodaj cytat]
Jaka jest różnica pomiędzy obserwatorem a gapiem?
Ten pierwszy robi notatki.
Vimes potrafił czytać mowę ciała, nawet jeśli była zapisana mniejszą niż zwykle czcionką(...).
Mowa ciała potrafi czasem bardziej zdradzić człowieka niż banalne teksty, na które większość z nas ciągle jeszcze się nabiera (...).
Zachowywały w każdym razie pozory szacunku. Zwątpiłem w jego szczerość, gdy uchwyciłem ukradkowe, porozumiewawcze spojrzenie, jakie jeden z goryli rzucił swemu koledze. Nie było wątpliwości: nabijali się z szefa.
Skupiając się na tym, co inni ludzie mają do powiedzenia, zaniedbujemy mowę ciała. Zwierzęta przywiązują do niej wielką wagę, bo nie mają nic innego. Jest to umiejętność, z której korzystają codziennie i udoskonaliły ją do tego stopnia, że czytają nas jak otwartą książkę.
Znałem już trochę wilczy język, wiedziałem, że niewiele w nim odgłosów, a dużo mowy ciała. Podkulony ogon to uległość. Machanie końcem kity i położone uszy to zadowolenie.
Zdolność zauważania kłamliwego zachowania nie czyni cię ludzkim wykrywaczem kłamstwa ani nie narzuca ci nagle podwójnej roli - sędziego i ławy przysięgłych(...)Równie ważnym wnioskiem jest ten, że choć informacje te sprawiają, iż łatwiej rozpoznajemy kłamstwo, nie czynią one z nas lepszych kłamców.
Siadam na fotelu, z nogą na nodze, obejmuję się rękami, jakbym się chowała. Nienawidzę tych wszystkich psychologów i coachów, którzy na podstawie mojej mowy ciała z obrzydliwą pewnością siebie mówią o tym co czuję. Może im ona mówi wiele,, ale mnie często zupełnie nic.
(...) zwierzę, które się wpatruje i zbliża do innego osobnika, może przekazywać w ten sposób trzy wiadomości: chce cię przegonić, chce cię zjeść, chce się z tobą sparować - wszystkie trzy niepokojące.
Przez pięć lat ze spojrzeń, gestów, tonów, głosów odczytywałam niebezpieczeństwo. Czy nie myliłam się w tłumaczeniu ostrzegawczych znaków? Możliwe, że czasami niepotrzebnie dawałam się spłoszyć. Jednak najlepszym dowodem mojej intuicji jest fakt, że żyję. (...) Od tej pory minęło wiele lat - właściwie całe życie, a ja nadal odczytuję ludzi na podstawie niewidzialnych dla innych znaków.