Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A z faktu,że mogę sobie coś pomyśleć,wynika tylko to,że mogę to sobie pomyśleć,a nie to,że jest tak,jak myślę,że jest.

Posiadanie ja jest więc dość drogie. Trzeba się liczyć z kosztami jego utrzymania, opłatami za użytkowanie, nakładami na rozwój, opłacać trzeba jego ubezpieczenie oraz inwestować w jego promocję.

Jaka więc jest ta rzeczywistość, jeśli nie taka, jaką ją sobie wyobrażamy? Czy jest inna? Budda mówi, iż nie jest taka, jaka się nam wydaje, ale nie jest też inna. Jest po prostu taka, jaka jest, i choć może to w pierwszej chwili brzmieć banalnie, to przecież właśnie takiej jej nie widzimy, bo zwykle musimy do niej dokleić jakieś etykietki czy oceny, o których ona sama nie ma najmniejszego pojęcia.

Kiedy niczego nie oczekujemy,cokolwiek dostajemy,jest prezentem. A nawet jeśli jest to czasem prezent nieco bolesny,to przecież - jak powiedział pewien duński lama - wszystko co nie kończy się kulką w łeb,jest rozwojem,a on wydarza się zwykle poza bezpieczną strefą nasze komfortu.

Kiedy więc myślimy, że świat jest taki, jaki się nam wydaje, a więc realny, zaczynamy w nim doszukiwać się czegoś, co jest tej realności gwarantem, czegoś stałego, wbrew oczywistości zmienności i niestałości wszystkiego, czego doświadczamy.

Każde życie jest świadectwem jakiejś filozofii.

Kurczowe trzymanie się sztywnego kodeksu moralnego zwalnia z myślenia i odbiera wolność.

Budda twierdził, że jedyny powód dla którego uczy, to fakt, że wszystkie istoty chcą być szczęśliwe. A szczęście to nader praktyczna strona naszego życia.

Już sam fakt, że problem stanowi problem, jest z jego strony bezczelnością, na którą nie należy się w ogóle godzić.