Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na szczęście Grace była już daleko, na końcu podjazdu, gdzie kręciła się wokół własnej osi jak primabalerina na dobrym haju”.

Wciąż walczyła z tą częścią świadomości, która już dawno zaakceptowała fakt(...). Wciąż podsycala żar tlącego się jeszcze ogniska nadziei, jakby rizdmuchiwala dogasające szczapy porzuconego przez kogoś ogniska.

Czasem trzeba zniszczyć wioskę, żeby ją uratować.