Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uścisnąwszy dłoń starego górala, ruszyli w dalszą drogę. Mijając pagórek, w którym miały się kryć zbójeckie skarby, Rostworowski uśmiechnął się i rzekł do kolegi:
- Moim zdaniem prawdziwe skarby tej ziemi, to wcale nie złoto, tylko te legendy, opowieści, bajki, które spisuję w naszej wędrówce.
- Masz słuszność - powiedział malarz odrywając wzrok od wspaniałego widoku, jaki się przed nim roztaczał. - Ale nie tylko legendy, bo i ludzie, i góry, i te niezwykłe pejzaże. To wszystko, na co teraz patrzymy..
Po raz ostatni spojrzeli na halę z dymiącym szałasem i weszli w las.