Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-No, dalej. Krzycz, jeśli tego chcesz. Ja nie będę cię powstrzymywał.
Eliza się roześmiała i spojrzała na rezydencję.
-Wtedy dopiero zaczną gadać. Wyobraź sobie te wszytskie niestworzone historie, jak sterroryzowałeś niewinna kobietę? Nigdy nie zdołasz naprawić swojej reputacji.
Wzruszył ramionami.
-Tym lepiej dla mnie.
Westchnęła głęboko, a gdy znów na niego spojrzała, w jej lawendowych oczach widać było prośbę.
-Nie moge tam wrócić - powiedziała. -Zostaniesz ze mną, Teganie? Tylko na chwilę?

Ludzki rozsądek z najwyższym trudem panował nad jego pierwotną częścią natury. W głębi serca był drapieżnikiem. Nigdy nie czuł tego wyrażniej niz w tej chwili, gdy z odbicia w okiennej szybie spoglądały na niego oczy wampira znad ostrych jak brzytwa kłów.