Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jakże często człowiek znajduje urodę tam, gdzie najmniej by się jej spodziewał.

(...); religia nie powinna stanowić jedynie ostatniej ucieczki, o której człowiek myśli, kiedy mu śmierć zagląda w oczy.

-Och, Ellen, jakie to strasznie smutne mówić o miłości, a nigdy jej nie zaznać.

Tęskniłem do ciebie bezgranicznie, myślałem o tobie dzień i noc. Przecież my należymy do siebie, jesteś mi potrzebna, nie tylko jako przyjaciółka, wyobrażałem sobie nieustannie, że jesteś przy mnie blisko, pieściłem cię w marzeniach, czułem pod palcami twoją skórę...

-My, ludzie, zawsze byliśmy bardzo uzdolnieni, jeśli chodzi o niszczenie. Czasami z własnej głupoty, innym razem dlatego, że nie do końca rozumiemy swoje działania, a bardzo często z głupoty i bezmyślności.

-Ale ja chciałbym się z Tobą spotykać tak, jak to inni ludzie robią, chodzić razem do kina, wracać do wspólnego domu, spać obejmując się ramionami, widzieć, jak dorastają nasze dzieci, starzeć się razem z Tobą...

Elen ze wzruszeniem stwierdziła, że ten młody człowiek bardzo chce być dla niej wsparciem, mimo że czuł się tak marnie.

Marco pochylił głowę nad pucharem i ukazała się nieładna twarz Runego. Cóż za kontrast! Mimo to na Runego też przyjemnie było popatrzeć. No i to jest właśnie zagadkowe, jeśli chodzi o piękno i urodę, rozmyślał sobie Gabriel. Jakże często człowiek znajduje urodę tam, gdzie najmniej by się jej spodziewał. To jakaś wewnętrzna siła, wiedział o tym, Coś, co z człowieka promieniuje, charyzma.

Czy wszelka wiara nie sprowadza się do nadziei na pomoc?

-Każde pokolenie myśli przede wszystkim o sobie. Na krótki dystans, że tak powiem. Ze względu na pieniądze, lecz także ze względu na wygodę. Zdobyć wszystko jak najmniejszym wysiłkiem, dlatego sięgają po niebezpieczne środki i groźne materiały.
-Silnie działające proszki do prania, żeby się nie męczyć. Różnego rodzaju spraye z tego samego powodu. Produkuje się mnóstwo niepotrzebnych rzeczy, papier toaletowy w serduszka albo inne wesołe wzorki, żeby fabryka zarobiła jak najwięcej na ludzkiej głupocie.

-Powiedziała do pastora, że dzieci powinny przystępować do konfirmacji dopiero, jak skończą siedemnaście lat, żeby same już wiedziały, co robią. I wiecie, co pastor na to odpowiedział? "Możliwe. Tylko że wtedy zadają zbyt wiele pytań." No i co? Czy to jest odpowiedź? I w ogóle co to za kościół, który nie ma odwagi...

Jaka radość to radość dla serca spragnionego pochwały!

Ale w takich sprawach nigdy nie ma pewności. Łatwo natomiast być mądrym, gdy jest już po wszystkim.

Zło to jest coś, co człowiek sam wybiera, może też płynąć ze środowiska, w którym się wyrasta, bądź jest wynikiem traktowania, jakiemu się podlega. Pewne złe cechy charakteru można przynieść ze sobą na świat...