Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Obaj uśmiechaliśmy się tym gorzko-słodkim uśmiechem, z jakim wyobraża się coś, czego pragnie serce, ale czego obawiałaby się głowa.

Uświadomienie sobie, że samemu jest się źródłem własnej samotności, nie uleczy jej. Będzie jednak krokiem ku zrozumieniu, że nie jest ona nieunikniona i że decyzja tkwienia w niej nie musi być nieodwołalna.

Jeden człowiek uzbrojony w odpowiednie słowo może zrobić to, czego nie potrafi dokonać armia szermierzy.

Nie jesteś na tyle trzeźwy, by wiedzieć, jak bardzo się upiłeś.

-Powiedziałeś mi kiedyś, że jeśli nie zechcę cię już dłużej nazywać "Błaznem", mogę nazywać cię "Ukochanym". - Zaczerpnąłem tchu. - Ukochany, brakowało mi twego towarzystwa.

Były jak burza klejnotów.
Skrzydła lśniły łuską drogich kamieni.
Z płonącym wzrokiem i szumem skrzydeł
Przybyły smoki.
Zbyt jaskrawe, by je zapamiętać.
Spełniona obietnica tysiąca pieśni.
Szarpiące szpony, miażdżące szczęki.
Król powrócił.

Ale zmiana dowodzi, że wciąż się żyje. Często jest pobierzem naszej tolerancji dla ludzi innych niż my. Czy potrafimy przyjąć do naszego życia ich języki, obyczaje, stroje i potrawy? Jeśli tak, to tworzymy więzi, które oddalają prawdopodobieństwo wojny. Jeśli nie, jeśli uważamy, że musimy robić wszystko tak jak zawsze, to musimy o to walczyć, albo zginąć.

Była królową ze względu na to, kim jest, a nie na to, co ma na sobie.

- Cieszę się, że ktoś mógł ci pomóc, chociaż zazdroszczę Ketriken.
To nie miało sensu.
- Zazdrościsz jej, że jest w żałobie?
- Zazdroszczę jej, że mogła cię pocieszyć.

Z ostrością, jakiej nie odczuwałem od lat, zatęskniłem nagle za Sikorką oraz prostotą, pięknem i prawdą tego, co było między nami. [...] U źródła mojego niezadowolenia leżało pragnienie kochania kogoś tak, jak to było za pierwszym razem. Chciałem mieć kogoś, kogo mógłbym dotykać i kto by mnie tulił, kogoś, kto wszystkiemu na świecie nadawałby większe znaczenie.

Do mojego krzesła podszedł Koper, wspiął się na tylne łapy, wbił pazury przednich łap w moją nogę i wlazł mi na kolana. W tej pozycji przyjrzał się stołowi.
"Masło dla kota".
"Nie mam powodu, aby być dla ciebie miłym".
"Owszem. Jestem kotem".

Przeszłość trzeba zostawić przeszłości, Bastardzie. Jest to szczególnie prawdziwe dla władców.

- Czy zdałeś sobie kiedyś nagle sprawę, że jest ktoś, kogo kochasz, ale w tej chwili niezbyt go lubisz?
- Dziwne, że pytasz o to mnie - zauważył oschle stojący tuż za mną Błazen. Potem usłyszałem, jak odchodzi.

Niechęć do pytań przerodziła się w tajemnice.

Niebo tego świata zawsze było przeznaczone dla smoków. Kiedy ich tam nie ma, ludzie za nimi tęsknią. Są oczywiście tacy, którzy nigdy o nich nie myślą. Ale niektóre dzieci od maleńkości podnoszą wzrok na błękitne letnie niebo i wypatrują czegoś, co się nigdy nie pojawia. Bo one wiedzą. Coś, co miało tam być, zblakło i zniknęło. Coś, co musimy sprowadzić z powrotem, ty i ja.

Nie wszystkie problemy na świecie są wyłącznie twoje, Borsuczowłosy. Niech inni też mają swoją ich część.

W natłoku własnych trosk zbyt często zapominałem, że inni ludzie dźwigają równie wielkie ciężary.