cytaty z książek autora "Ewa Nowak"
Człowiek musi cierpieć, bo inaczej nigdy nie nauczy się doceniać szczęścia. Radość i cierpienie to dwie połówki tego samego jabłka.
Gdy ktoś cię denerwuje, to najczęściej oznacza, że jest obsadzony z złej roli i w tej roli nie pasuje do twojego scenariusza.Zmień mu rolę.
Życie od teatru różni się tylko tym, że w życiu nie ma prób generalnych.
Świata nie naprawisz, możesz tylko naprawić siebie.(...) A co robią inni? Niech cię to nie obchodzi. Rozliczaj zawsze tylko siebie.
Wspomnienia są gorsze niż teraźniejszość, bo już nic z nimi nie możesz zrobić. Musisz je mieć. I to jest straszne.
W życiu i w dobrej sztuce wiele historii nigdy się nie wyjaśnia.
Chodzi o to, że jak dziewczyna wie, że jest ładna, to już nie jest ładna. Ona tak się wtedy zachowuje, robi takie miny, pyszni się, nadyma i ośmiesza, że przestaje być ładna. Ładne są tylko te dziewczyny, które myślą, że nie są ładne. Na przykład Hania.
W każdym z nas jest cały wszechświat i jak się trochę wysilisz, możesz wydobyć z siebie, co tylko chcesz.
Cokolwiek zrobisz, i tak tysiące ludzi przed tobą to już zrobiło. Cokolwiek czujesz, inni czuli to przed tobą, cokolwiek cię spotka, nie będzie to nic nowego. Jeśli więc robisz coś złego, nie martw się, bo inni nie byli lepsi. Wszystko to już ktoś przed tobą przeżywał, czuł, komuś zrobił. Nie przecierasz szlaku, tylko idziesz po szeroko udeptanej drodze.
Wcale się nie dziwię, że filmy Disneya kończą się w chwili, gdy para się dogaduje. Do tego momentu historia jest bowiem romantyczna; potem zaczyna się horror obyczajowy.
Nie należy za byle co skreślać ludzi. Zycie jest za krótkie na pretensje i konflikty.
-Gdy zaczynasz rozumieć, że na wiele problemów nie ma żadnej rady - dorastasz. Gdy pogodzisz się z tym - jesteś dorosły. Całej masy spraw nie da się załatwić. Gdy jesteś niski, nie staniesz się wysoki, a jak masz wrednych starych, to oni raczej już tacy będą.
Jeśli ludzie całe życie idą razem, to co ich czeka? Na koniec jedno umiera, a drugie zostaje z rozdartym sercem (...). To straszne, że po tylu latach miłości trzeba zostać samemu. Chciałbym umrzeć pierwszy.
W życiu spotkasz setki ludzi, ale rzadko uda ci się spotkać Człowieka.
Nie ma co się dręczyć. Trzeba zamknąć ten rozdział, zapomnieć, wymazać, wykasować, odkochać się, pozbyć się tego pliku z własnej pamięci. Trudno. Było, minęło.
Każdy z nas jest aktorem w teatrze życia (...) Nie chodzi o to, jaką się gra rolę, tylko żeby ją zagrać wspaniale".
Jak człowiek coś ukrywa, to zawsze mówi innym, że to skomplikowane. Generalnie w życiu nic nie jest proste.
Jak Ci na coś otworzą oczy, to potem masz problem, żeby je zamknąć".