Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Al­pi­nizm to sma­ko­wa­nie życia na kra­wę­dzi, sport naj­wyż­sze­go ry­zy­ka. Sport? A może re­li­gia, fi­lo­zo­fia, nar­ko­tyk, cho­ro­ba? Upra­wia­ją go lu­dzie o szcze­gól­nych pre­dys­po­zy­cjach i po­trze­bach psy­chicz­nych. Zwłasz­cza wspi­nacz­kę so­lo­wą. Po­trze­bu­ją sil­nych emo­cji, prze­żyć, zbli­że­nia się do kra­wę­dzi nie­moż­li­we­go, sy­tu­acji gra­nicz­nych, opa­no­wa­nia lęku, wła­snych sła­bo­ści, wy­czer­pa­nia się do ostat­ka. Sa­tys­fak­cja wy­ni­ka z osią­gnię­cia stanu we­wnętrz­nej rów­no­wa­gi po­zwa­la­ją­cej dzia­łać.

Kazdy, kto się wspina, nie robi tego tylko dla gór, ale także dla niesamowitych, towarzyszacych temu silnych emocji.

...byc moze dla niektorych ludzi te pare sekund, które przezyja gdzieś tam w górach, jest ważniejsze niż cokolwiek innego w życiu, i temu życiu te parę sekund przeżyte tam nada sens.

Góra należy do Ciebie dopiero wtedy, gdy z niej zejdziesz. Hans Kammerlander.

Są chwile, o których marzysz, i chwile, na które czekasz całe życie - mówi Jos - Są [też] chwile, które zapamiętasz do końca swoich dni.