cytaty z książki "Świat zwariował. Poradnik surrealistyczny. Jak przeżyć"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Sto lat temu surrealiści odkryli prawdę o tym, że wiele dramatów współczesnego świata ma korzenie w przywiązaniu do konwencji i tradycji, w przekonaniu o nienaruszalności zastanych reguł gry. Dlatego wymyślali techniki, które panujący w głowach zmurszały porządek nieco przemeblowywały. Wpuszczały do naszych mózgów odrobinę świeżego powietrza.
Luis Bunuel, ilekroć – spacerując z przyjaciółmi – mijał staruszka, powtarzał – Ależ się ten Bunuel posunął! A jeszcze rok temu był w całkiem niezłej formie.
Co czytać?”: Przede wszystkim autorów unikających realistycznego opisu świata. Od tego są gazety i media społecznościowe. Uciekajmy w literaturę od rzeczywistości przytłaczającej nadmiarem faktów i złych treści. Nie zaszkodzi, jeśli twoi autorzy będą mieli skłonność do absurdu, erotyki, czarnego humoru, ironii i dwuznaczności. Dobrze, jeśli ich książki powrócą w twoich snach.
Tristan Tzara pisał: „Spójrzcie na mnie! Jestem idiotą, dowcipnisiem, kawalarzem. Jestem brzydki, mały, mam twarz bez wyrazu. Jestem jak wy wszyscy (…). Wszyscy jesteście idiotami. Wszyscy jesteśmy idiotami”.
Paznokcie, które nie przestają być czarne, gdy włosy siwieją – to niezawodny dowód młodości” oraz „Butelka starego, dobrego wina jest równie rzadkim zjawiskiem, jak starzec, który nie jest idiotą". Obie rzeczy się zdarzają, ale nie należy na nie liczyć.
Ulubioną zabawą surrealistów było wyobrażanie sobie, jak można by ulepszyć Paryż: Łuk Triumfalny - położyć na boku i zmienić w najelegantszy w mieście pisuar (… ) Bazylika Sacre-Coeur – pomalować na czarno (...) i zmienić w zajezdnię tramwajową (…). Dom publiczny Les Chabannais – kobiety zastąpić generałami.