Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pisanie jest jak chemioterapia dla duszy. Boli jak sto sukinsynów, ale wypala coś dużo gorszego.

Piszę to, ponieważ nie jestem już pewny, czy poznałem straszną tajemnicę, czy też sam wpadłem w obłęd.

Każdy szpital (…) ma co najmniej jednego pacjenta, który swoją dziwacznością wykracza poza tę spotykaną zwykle w oddziałach psychiatrycznych.

Dla mnie jest to kwestia zobowiązania względem ludzkości.