Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) w długich, ciemnych wieczorach czaiło się szczęście. Mogła zapalić świeczkę, umościć się na sofie i spokojnie czytać książkę, ciemność nigdy jej nie przerażała, wręcz przeciwnie. Miała uczucie, że słoneczne dni i noce wywierają na nią jakąś presję, że należy wtedy o każdej porze być aktywnym, czujnym, zadowolonym i towarzyskim, tymczasem mrok dawał jej możliwość odpoczywania we własnym towarzystwie.

Kurczę, zostałam prababcią! Chyba należy stwierdzić, że czas mojej młodości definitywnie się skończył.

I nie piszcie tam, cholera jasna, że "przegrałem walkę z rakiem". Bo żadnej walki, kurwa nie przegrałem! Jeśli ktoś tu przegrał, to ci, którzy nie dają dość pieniędzy na badania, żeby ta przeklęta choroba została wypleniona raz na zawsze.

Nie szlochaj, stojąc nad moją mogiłą wytrwale, bo tam mnie nie ma, ja nie śpię wcale. Jestem wiatrem, który wieje, w szczerym polu poprzez knieje. Jestem słońca odblaskiem na zbożu, małym deszczykiem w jesiennym przestworzu...