Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dochodzenie do Istoty Rzeczy rozpoczyna się długim, nużącym teatrem rozpaczy.

Tyle samo gwiazd na niebie i w kałuży.

(...) ta sama cisza w zatęchłej izbie, gdy zapada zmierzch nad stygnącym upiorem miasta.

Kobiety piszą świat ze słuchu.

Jedną z największych tajemnic poznania, bodaj największą, jest zagadka przedziwnej łączności świata materii ze światem matematyki. Świat matematyki jest nieskończenie rozleglejszy od świata materii".

Wszystkie te strachy i cuda chowamy na poddaszu dzieciństwa. Wszystkie te dni i noce przeżyte jak zmyślone. Zapomniane w ciemnych kątach, nadprute, dziwne, należące do kogoś innego. Nie my się nimi bawiliśmy, nie w naszych głowach brzęczały.

Strzała nie potrzebuje łucznika. Po tych słowach, jak po tropie rannej zwierzyny, dojdziesz do źródła. Gaj bogini nad doliną obłoków rośnie w śmiechu małej Kiyoko.

O świcie ponad Okamu i zakolem rzeki. Na łące na wschodnim zboczu Góry Pijanego Księżyca. W porze rosy.