Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mamy październik i kudlące się popołudnie w tej chałupie, senne kołowrotki i te nagłe błyski wspomnień - świdrujące pamięć zadrami czasu.

Marność nad marnościami - jak mawiała moja matka i cicho tylko wzdychała, odwracając zmartwioną twarz do ściany, abym nie mógł dojrzeć jej bólu,a wówczas wymykałem się z ulgą na podwórko i czmychałem w leszczyny - a może na płacz mi się wówczas zbierało i dlatego uciekałem od jej łoża, od jej śmiertelnej choroby, bladej twarzy, przepoconych włosów na zagłówku.

Drzemie kot z półprzymkniętymi ślepiami, tylko lekko ruszają mu się przednie łapki i słychać jego mruczenie - na tęgi przymrozek mruczy zapewne, jak wróżą starzy ludzie z tych kocich pacierzy.