Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zróbmy z tego trochę ognia, trochę dymu, by omamić ludy, narody, całą żyjącą ludzkość... Historia! A mój ojciec? A wasz ojciec? A burczenie ich pustych brzuchów? A głos ich głodu? Myślicie, że będzie go słychać w historii? Że znajdzie się historyk z uchem dość wrażliwym, by go usłyszeć? – don Giuseppe nabierał impetu kaznodziei i mnich czuł się upokorzony, zakłopotany. Potem z kaznodziei wyszedł oszust, wspólnik. – Czyżby przez fakt, że dobrze się wam powodzi, świerzbiło was sumienie?... Jeśli tak, wystarczy mi powiedzieć, opłacę wam podróż na Maltę i nic mnie nie obchodzi... – i to był w sumie dla mnicha argument najbardziej przekonujący.