Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedną z najważniejszych cech mobbingu jest bezzasadność.

Szczególną kategorią pracowników oskarżających przełożonych o mobbing są ci, którzy sami mają nadmiernie rozwiniętą potrzebę władzy oraz dominacji i przez to są potencjalnymi mobberami, ale w danej sytuacji nie mają możliwości tego czynić.

W autokratycznym stylu kierowania pracownicy nie mają swobody wyboru nie tylko zadania, ale także sposobu jego wykonania. Obok szczegółowo sformułowanego zadania otrzymują oni również drobiazgowe instrukcje dotyczące wykonania zadania. Kierownik nie zadowala się tym, że zadanie zostało wykonane, ale także sprawdza, w jaki sposób zostało wykonane. Stwarza to okazję do nękania pracownika licznymi pretensjami i sankcjami za sam sposób działania.

Mobbowany pracownik ma tendencję do postrzegania swego położenia jako zwykłego konfliktu organizacyjnego, dlatego nie jest w stanie reagować w sposób adekwatny do sytuacji mobbingowej. Obrona przed mobbingiem wymaga natomiast zastosowania innych technik radzenia sobie z problemem. Aby pomóc takiej osobie, należy uświadomić jej sytuację, w której się znalazła, dostarczyć odpowiedniej wiedzy o różnicach między konfliktem i mobbingiem, o przejawach i metodach mobbingowych, intencjach i celach mobbera (mobberów) oraz o odmiennych sposobach reagowania na konflikt i mobbing.