Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Patrząc na kota, pomyślał: gdybyście to wy byli jedynym inteligentnym gatunkiem na tej planecie. A potem, uśmiechnąwszy się zgryźliwie do siebie: właściwie może i tak jest.

Czy Newton też był, jak on, mistrzem cichego porannego popijania, wypatrującym... czegokolwiek, co mogłoby zdrowemu człowiekowi wśród obłąkanego świata dać choć jeden powód, by nie pić od rana?

[...] rozglądając się po pokoju, po stonowanych szarych ścianach i krzykliwych meblach, nabrał obrzydzenia do tego tandetnego i obcego miejsca, do głośnej, gardłowej, chaotycznej i przeseksualizowanej kultury, do tej gromady cwanych, drażliwych, egoistycznych małp – prymitywnych, nieczułych na to, że ich wątła cywilizacyjka, tak jak most londyński, wali się, wali się, wali się.

- Za ile zacznie się wielka wojna? Ta, która wszystko zniszczy.
- A w sumie to może i dobrze? - Dopił resztę dżinu, sięgnął do koszyka po butelkę. - Wszystko być może wymaga zniszczenia.

Większość ludzi wiedzie życie w cichej rozpaczy.

Dwie tajemnice sukcesu: pierwsza, nikomu nie mów wszystkiego.

-Za dużo piję.
-Wszyscy za dużo piją.

(...) z czasem bardzo polubił koty. Miały w sobie coś, co przypominało mu Anteę, mimo że wcale nie było tam podobnych zwierząt. Ale do tego świata raczej też nie należały.

Przez każdą sekundę na tej planecie bałem się wszystkiego.

Ale, cholera, picie alkoholu to coś tak ludzkiego, że wręcz unieważnia inne argumenty.

I nagle, rozglądając się po pokoju, po stonowanych szarych
ścianach i krzykliwych meblach, nabrał obrzydzenia do tego tandetnego i obcego miejsca, do głośnej, gardłowej, chaotycznej i przeseksualizowanej kultury, do tej gromady cwanych, drażliwych, egoistycznych małp – prymitywnych, nieczułych na to, że ich wątła cywilizacyjka, tak jak most londyński, wali się, wali się, wali się.

Or was it merely that a man surrounded by animals long enough became more of an animal than he should?

Doesn't mankind have a right to choose its own form of destruction?

Nathan. Nathan. I was afraid of you then. I am afraid of you now. I have been afraid of all manner of things every moment I have spent on this planet, on this monstrous, beautiful, terrifying planet with all its strange creatures and its abundant water, and all of its human people. I am afraid now. I will be afraid to die here.

I don't know why we haven't drunk ourselves to death yet. Or loved ourselves to death.