Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie jest jak darkroom, nigdy nie wiesz kto i w jaki sposób cię wydyma, ani też kogo ty wydymasz i jak. Ale to zbyt podniecające, żeby ot tak po prostu wyjść...

Borys pocałował moją brodawkę. Przez jakiś czas się nią bawił, po czym zrobił się markotny. Co to są te małe kropeczki na czubku, spytał zaniepokojony. Dziurki, roześmiałam się. Jakie znów dziurki? Do czego? Do mleka, to dziurki do mleka.

Mój przyrodni brat ma trzynaście lat. Jest Jankesem. Zaczął się interesować panienkami. Czy ma już jakąś dziewczynę, pytam ojca. Daj spokój, oni tego wszystkiego uczą się w szkole, on już to wszystko poznał teoretycznie. Kiedyś powiedział do mnie: Pierś to gruczoł mleczny…, wyobrażasz sobie?! Synu, mówię do niego, nie myśl w ten sposób, bo zostaniesz pedałem; pierś to czysta poezja!