Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wybieramy sobie życia, to ono wybiera nas. Nie mamy też wpływu na to, ile przypadnie nam w udziale szczęścia,a ile smutku"
"To prawda, że nie wybieramy sobie życia, ale decydujemy, co zrobimy ze szczęściem i smutkiem, które są nam przeznaczone

Pogoń za marzeniem ma swoją cenę. Być może będziemy musieli zmienić nasze zwyczaje, przejść trudne chwile, przeżyć rozczarowanie. Ale nieważne, jak wysoką cenę przyjdzie nam zapłacić. I tak zawsze będzie niższa od tej, jaką zapłaci człowiek,który nigdy nie zaryzykował. Spojrzy kiedyś wstecz i zrozumie, że zmarnował życie.

Mężczyzna zdradza, bo ma zdradę zapisaną w genach.Natomiast kobietę zdrada odziera z godności.Oddaje swoje ciało, a z nim duszę.To prawdziwa zbrodnia.Kradzież.To coś znacznie gorszego niż napad na bank, bo jeśli wyjdzie na jaw(a zwyklej tak się dzieje),cała rodzina przeżywa nieodwracalną stratę.Dla mężczyzn to "głupi wyskok",dla kobiet duchowe morderstwo ,zniszczenie tych, którzy ją kochają i wspierają jako matkę i żonę.

Nie interesuje mnie bycie szczęśliwym. Wolę być zakochany, chociaż to bardziej ryzykowne, bo nigdy nie wiadomo, co z tego wyniknie.

Ludzki mózg jest fascynujący. Przypominamy sobie zapomniany zapach natychmiast, gdy go poczujemy. Wymazujemy z pamięci czyjś głos, ale rozpoznajemy go z chwilą, gdy ponownie go usłyszymy. To samo jest z uczuciami. Wydaje nam się, że na zawsze je pogrzebaliśmy, ale wystarczy wrócić do znanego miejsca, a już się odradzają.

...jestem rozdarta pomiędzy strachem przed zmianą a strachem, że do końca mojego życia nic się nie zmieni

Ludzie mówią, że czas goi rany, ale to nieprawda. Czas zabiera nam wszystko, co dobre i co chcielibyśmy jak najdłużej zachować w pamięci

Niczego nie da się zakończyć definitywnie, bo zawsze zostają jakieś otwarte drzwi, jakaś niewykorzystana możliwość, szansa powrotu do dawnego stanu.

pojawia sie strach przed złym wyborem. Modlisz się w duchu, żeby ktoś dokonał go za ciebie, wyrzucił cię z łózka,z domu bo dalej tak być nie może. Stajesz się dwiema osobami w jednym ciele, czasem jest was nawet więcej. Każda jest inna. Nigdy wcześniej nie byłaś w takim stanie i nie masz pojęcia, co z tego wyniknie. Wiesz, że będziesz musiała zranić jedną osobę, dwie, a może więcej. Być może zranisz wszystkich...
...ale przede wszystkim, niezależnie od wyboru, zniszczysz siebie

Miłość to nie tylko uczucie-to sztuka-i jak każda sztuka nie kończy się na inspiracji, lecz wymaga pracy.

Kiedy robi się ciemno i nikt mnie nie widzi, zaczynam się bać-śmierci, miłości, jej braku, tego, że każda nowość zmieni się w rutynę. Boję się rzeczy nieoczekiwanych, nawet gdyby miały się okazać wspaniałe i fascynujące.

Droga depresjo, nie zbliżaj się do mnie. Nie bądź nie miła. Idź sobie do innych, do ludzi, którzy mają więcej powodów, żeby spojrzeć w lustro i sobie powiedzieć "Życie jest bez sensu". Czy ci się to podoba, czy nie, i tak z tobą wygram. Depresjo, tracisz ze mną czas

Zaraźliwy jest tylko strach. Boimy się, że nie znajdziemy swojej drugiej połówki na całę życie. Jesteśmy gotowi zrobić wszystko, żeby zagłuszyć ten strach. Wybieramy nieodpowiedniego partnera i przekonujemy siebie, że to ten jedyny, ktoś, kogo sam Bóg postawił na drodze. Mylimy poszukiwanie poczucia bezpieczeństwa z miłością. Wkrótce życie traci gorzki smak i staje się nieco łatwiejsze. Niewygodne uczucia zamykamy w szkatułce i chowamy ją głęboko w szafie naszej pamięci, gdzie pozostaną ukryte na zawsze.

W epoce lodowcowej wiele zwierząt umierało z zimna. Jeże postanowiły nawzajem się bronić i ogrzewać, dlatego zbiły się w gromadę.
Niestety jeże mają kolce, i jedne drugich zaczęły ranić. Im więcej dawały sobie ciepła, tym bardziej się raniły. Dlatego wkrótce niektóre jeże zaczęły odsuwać się od swoich towarzyszy.
Skutek był taki, że umarły z zimna.
Pozostałe jeże stanęły przed wyborem - znikną z powierzchni ziemi albo pogodzą się z tym, że nawzajem się ranią.
Były mądre, więc postanowiły znów się zjednoczyć. Nauczyły się razem żyć mimo zadawanych sobie ran. Zrozumiały, że nie sposób uniknąć cierpienia, kiedy jest się z kimś blisko. Najważniejsze było ciepło, które dostawały od swoich towarzyszy. Dzięki temu przetrwały.

Prawdziwym ślepcem jest ten, kto nie chce widzieć.

Nie mam nic, więc jestem wszystkim”.

Jadnak osamotnienie jest faktem i dzień po dniu niszczy to, co w nas najcenniejsze. Tracimy energie udając szczęście, ale siebie nie oszukamy. Każdego ranka pokazujemy światu pak róży a skrzętnie ukrywamy ciernie, które nas niszczą i jątrzą krwawe rany

Brak wyzwań niszczy uczucie, pozbawia nas smaku nowości. Musimy się starać zawsze być dla siebie zagadką.

Wspomnienie nie mogą zastąpić teraźniejszości.

Cudze nieszczęścia pomagają ukoić własne cierpienie.

Apatia- udawanie radości, udawanie smutku, udawanie orgazmu, udawanie dobrego humoru, udawanie życia

Do tej pory milczałam, ale teraz zrozumiałam, że cierpiące dusze w niewyjaśniony sposób potrafią się rozpoznać i przyciągnąć, potęgując swoje cierpienie

Boję się zmian, a jednocześnie mam wielką ochotę przeżyć coś nowego.

Jeśli dorosła osoba, z takich czy innych powodów, szuka nowego partnera, nie musi to oznaczać, że jest nieszczęśliwa w małżeństwie. Nie wierzę, że głównym powodem jest seks. To raczej nuda, brak radości życia, wyzwań. Jest wiele przyczyn."

Mówi się, że przez zazdrość można stracić wszystko, na czym nam zależało, o co walczyliśmy. Stajemy się ślepi na to, co nas otacza - radosne doświadczenia, chwile szczęścia i wspólnotę, którą razem tworzymy.

Mężczyźni i kobiety mają taką samą potrzebę niewierności, ale kobiety bardziej się kontrolują.

Ważna jest meta. Nie możesz zrezygnować w połowie drogi."

Jestem przekonana, że większość naszych chorób bierze się z tłumienia emocji.

Niczego nie da się osiągnąć bez wysiłku. Dlatego trzeba wierzyć.Żeby mieć wiarę, musimy przelamać bariery i uprzedzenia, a to z kolei wymaga odwagi. Żeby być odważnym, trzeba poskromnić strach. Tak to działą. Kiedy wreszcie jesteśmy pogodzeni ze swoim życiem, nie możemy zapomieć, że ono toczy się nadal i także chce zmienić się na lepsze. Musimy mu pomóc.

Dlaczego Miłość jest ważniejsza od Wiary? Bo Wiara jest jedynie drogą, która prowadzi do Największej Miłości.
Dlaczego Miłość jest ważniejsza od Miłosierdzia? Bo Miłosierdzie jest przejawem Miłości. Całość jest zawsze ważniejsza od części. Poza tym Miłosierdzie stanowi także jedną z wielu dróg, z których korzysta Miłość, żeby pomóc człowiekowi zbliżyć się do bliźniego.