Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lepiej mieć wyobraźnię nadmiernie żywą, niż nie mieć jej wcale.

(...) ludzie owładnięci namiętnością są zdolni do popełnienia największych głupstw.

Jest czas żałoby i czas pociechy. Tragedie przemijają, życie dobiega końca, lecz natura -
w burzy, słońcu, chmurze czy w powiewie wiatru - jest wieczna, obojętna na zło popełniane przez nas, którzy gościmy tu na krótko.

Królowa Bona nawet w środku żałoby nie potrafiła długo usiedzieć bez zajęcia. Wieczorem wysłała pazia po swoich doradców.

Pamiętam, że wróciłam do swojej komnaty, gdy prawie cały zamek już spał, i słyszałam, jak gdzieś daleko katedralny dzwon wybija trzecią. Dwóch ludzi zawsze pełniło straż przy wejściu do skrzydła królowej, tej nocy jednak obaj chrapali – jeden zgarbiony na ławie, drugi na stołku. Gdyby to była inna noc, a ja byłabym w lepszym stanie, obudziłabym ich, lecz w Nowy Rok wszyscy byli pijani.

- Tak. – Bona skinęła głową. – Masz więcej rozumu niż większość mężczyzn na tym dworze. Poza tym te morderstwa bardzo cię ciekawią.