Jesteśmy społecznością, która kocha książki

... trzeba wrócić na Ziemię, tak brudną i starą, tak przygniatającą, to klęska. To bardzo smutna planeta...

Muzą Ziemi chyba była Szeherezada – z jednego wątku wynikały kolejne i zawsze zatrzymywały się w kulminacyjnym momencie, jak bohater kołyszący się na skraju przepaści.

Nie dało się tego z niczym porównać, tego potężnego tchnienia rzeczywistości. Tylko niebo, głębokie i czyste, nad głową, wiatr z zachodu i promienie słońca na nagiej twarzy. O Boże! Oto dom. Tutaj można stąpać po Twojej planecie i oddychać pełną piersią, rzucić się w ogrom Twojego tchnienia...

W górze - ponad niebem - ludzkość zdobywała nowe światy, podczas gdy na Ziemi ludzie nadal cierpieli.

[…] niektórzy czuli, że wypada przynajmniej spróbować obejść paradoks Jenkinsa, który stwierdzał, że im lepsza ludzka technologia, tym więcej może wyrządzić krzywd. Ten bolesny paradoks pojawiał się w ludzkiej historii i nigdy nie zawiódł.