Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najmroczniejsze umysły skrywają się za fasadą najzwyklejszych twarzy.

Nie bój się. Nie pozwól, by to zauważyli.

Gdy dziewczyna płacze, nie ma na świecie nikogo bardziej bezużytecznego niż chłopak.

Nie można odbudować zniszczonego życia ani odzyskać straconego człowieka.

Pochyliłam się i z całej siły wbiłam mu pięść w ramię.
-Au!-zawołał i odsunął się ode mnie zdziwiony.-A to za co?
-To wcale nie przypominało jazdy na rowerze, ty dupku!

Jesteśmy wyjątkowi nie ze względu na to, kim jesteśmy, ale ze względu na to, kogo mogą z nas zrobić.

To prawda, że często nie można odzyskać tego, co się kiedyś miało, ale można zamknąć ten rozdział i zacząć od nowa.

Nigdy-powiedział po chwili Liam.-Nigdy,nigdy,nigdy. Nigdy Cię nie zapomnę.

Jest takie słowo, które nie ma angielskiego odpowiednika. Pochodzi z języka portugalskiego. Saudade. Wiesz, co oznacza? To jakby... to słowo nie ma dokładnej definicji. Opisuje raczej uczucie... obezwładniającego smutku. Uczucie, które pojawia się, kiedy człowiek zda sobie sprawę z tego, że utracił coś na zawsze i że nigdy już tego nie odzyska.

Pulpet jęknął.
- Czemu jesteś taki dziwny?
- Ponieważ moje dziwacztwa kasują twoje dziwactwa, moja ty hafciareczko złota.

Nie, oni nie lękali się o dzieci, które mogły umrzeć. Nie martwili się pustką, którą miały po sobie pozostawić. Oni bali się nas – tych, którzy przeżyli.

Podaj mi chociaż jeden
powód, dla którego nie możemy być razem, a ja podam ci sto argumentów
dowodzących czegoś zupełnie przeciwnego.

Lepiej już było żyć w szarości, niż zostać pochłoniętym przez ciemność.

Była też druga, ukryta, ledwo widoczna Ruby, która przez tak długi czas walczyła tylko o to, żeby być. To właśnie ją nosił w sercu Liam, nawet o tym nie wiedząc. To ona miała być zawsze przy nim i szeptać mu słowa otuchy. Powtarzać mu, że urodził się po to, by ścigać swoje marzenia.

Jeżeli potrafiłam krzywdzić ludzi, czy nie oznaczało to także, że potrafię im pomagać?

Może nic się nigdy nie zmieni. Ale warto poczekać, gdyby miało się jednak okazać inaczej.

- Spróbuj sobie wyobrazić, co by z nami było bez ciebie, słoneczko - powiedział cicho - i wtedy może pojmiesz, jak nam się poszczęściło.

Boże... - Pokręcił głową, a przez jego usta przemknęło coś w rodzaju
uśmiechu. - Przy tobie jestem tak szczęśliwy, że czasem zapominam o tym, żeby
oddychać. Kiedy na ciebie patrzę, ściska mnie w piersi... i potrafię myśleć tylko
o tym, jak bardzo pragnę cię pocałować. - Wypuścił drżący oddech. - Więc nie
mów, że mnie stąd wydostaniesz, ponieważ bez ciebie nigdzie się nie ruszam.

Kiedy stracisz wszystko, nikt się już z tobą nie liczy.

Mama nie pozwoliła tacie na kupno "tej wysysającej duszę wylęgarni szmiry i bezmyślnej rozrywki", zwanej też telewizorem.

Istnieją tysiące sposobów, żeby stwierdzić, że ktoś kłamie. Wcale nie trzeba umieć zaglądać mu do umysłu, żeby rozpoznać najmniejsze ślady niepewności i zakłopotania. Najczęściej trzeba po prostu na kogoś spojrzeć.

Pobudka, drużyno. Carpe diem i tak dalej.

Chciałabym wiedzieć, co zrobić, by móc przebywać z ludźmi, których kocham, nie obawiając się, że wymażę im siebie z pamięci.

Przebaczył mi, pewnie dlatego, że ludzie nieszczęśliwi często nie potrafią poradzić sobie ze swoim cierpieniem w samotności.

Zostaliśmy tylko my. Tylko nas dwoje.

W ten sposób Liam Stewart chciał powiedzieć: "Cześć, słonko, strasznie za tobą tęskniłem". O rany czy to było aż tak beznadziejne, żeby zalewać się łzami?

Kiedy zamknęli nas w obozach, zabrali nam wszystko. Odebrali nam rodziny i przyjaciół, pozbawili nas ubrań i przyszłości. Jedyne, co nam pozostało, to wspomnienia. Teraz miałam mu odebrać także i to.

Never, never, never. I am never going to forget you.

Miałam wrażenie, że to niebo spada na ziemię - kawałek po kawałku.

Zamknij oczy - wyszeptałam - Dokończę tę opowieść.