Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzeba cieszyć się z tego, co się ma. To bardzo ważne. Choćby się miało odrobinę, zawsze będzie to nieskończenie więcej niż nic.

Od nadmiaru można oślepnąć. Dlatego zdarza się, że chodząc pod ugwieżdżonym niebem, nie widzimy ani jednej gwiazdy.

Boże Narodzenie to największe w świecie przyjęcie urodzinowe, na którym są wszyscy ludzie na tej ziemi.

Im więcej dajemy, tym bardziej się bogacimy. A im więcej zatrzymujemy dla siebie, tym bardziej ubożejemy. Oto cała tajemnica radości obdarowywania. I tajemnica ubóstwa.

Trzeba się cieszyć z tego, co się ma. To bardzo ważne. Choćby się miało odrobinę, zawsze będzie to nieskończenie więcej niż nic.

Gdyby kula ziemska była okrągła jak piłka [...] nie byłoby na niej ani jednej góry. I wtedy nawet kupa kamieni, jeśli byłaby jedyna na świecie, fascynowałaby tak samo jak Mount Everest.

Czy cały świat nie jest czarodziejskim obrazem, który sam się tworzy? Przecież świat nieustannie się zmienia. Nigdy nie jest całkowicie skończony.

-Istnieją dwa sposoby osiągnięcia mądrości. Pierwszym jest podróżowanie po świecie i uważane przyglądanie się dziełu Boga, a drugim - zapuszczenie korzeni w jednym miejscu i dokładna obserwacja wszystkiego, co się wokół dzieje. Kłopot polega na tym, że posiłkowanie się tymi dwoma sposobami jednocześnie jest absolutnie wykluczone.

Ale bodaj największa prawda jest taka, że niebiańska wspaniałość łatwo się rozprzestrzenia, jeśli jesteśmy skłonni się nią dzielić.

[o wzniesieniu porośniętym kwiatami] - To cząstka niebiańskiej wspaniałości, która zabłąkała się na ziemię. W niebie jest jej tyle, że łatwo się rozprzestrzenia.

Słuszne poglądy nie są nic warte, jeśli nie przejawiają się w niesieniu pomocy bliźnim.

Gdyby na niebie świeciła tylko jedna gwiazda, wzbudzałaby tyle samo zachwytu, co wszystkie inne gwiazdy razem wzięte. Nikt nie narzeka, że jest jeden Księżyc. Przeciwnie. Gdyby istniały setki Księżyców, tylko by sobie przeszkadzały. Stąd stworzenie miliardów gwiazd było całkowicie zbędne. Od nadmiaru można oślepnąć. Dlatego zdarza się, że chodząc pod ugwieżdżonym niebem, nie widzimy ani jednej gwiazdy.

Zdaniem świętych królów Bóg trochę ludzi rozpieścił, tworząc za dużo naraz. Zbytek wspaniałości utrudnia nam widzenie Boga. Ale dzięki temu on sam może pozostawać w ukryciu. Nic by z tego nie wyszło, gdyby w całym Stworzeniu istniały tylko cztery osoby, trzy drzewa, dwie owce i osiem wielbłądów. Gdyby w morzu pływała jedna jedyna ryba, ludzie na pewno by dostrzegli jej doskonałość i zaczęliby dociekać, kto ją stworzył.

Oto cud. Cud, który zdarza się za każdym razem, ilekroć rodzi się człowiek. Tak to już jest, gdy świat stwarza się na nowo.